4 Αυγούστου 2017

ΕΝ ΨΥΧΡΩ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου


Ποιος θα κρατάει την ελληνική σημαία στις παρελάσεις, ο αριστούχος ή ο κληρωτός; Μέγα θέμα και ανάστατη η ελληνική κοινωνία. Σύγκρουση δύο κόσμων της αξιοκρατίας, των νοικοκυραίων και της ισοπεδωτικής αριστεράς. Να’ χαμε να λέγαμε. Εκτιμώ ότι αν η αριστερά ήταν υπέρ των αριστούχων, η άλλη πλευρά θα ήταν υπέρ των κληρωτών με τα αντίστοιχα επιχειρήματα, γιατί όλα στέκουν.

***
Σ’ αυτή τη χώρα πρέπει να διαφωνούμε και για «ψύλλου πήδημα», πρέπει να υπάρχουν οι μεν και οι «δεν», οι καλοί και οι κακοί και να’ χουμε να λέμε, αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο από την θλιβερή καθημερινότητα.
***
Προέκυψε θέμα εκ του μη όντος, τσίμπησαν τα ΜΜΕ που είθισται να κάνουν τριχιά την τρίχα, τσίμπησα κι εγώ για να είμαι “in”, αλλά το χούι-χούι, πρέπει να διαφοροποιηθώ.
***
Και θα έλεγα πρώτα-πρώτα, για να μη μπούμε σε άγονη συζήτηση, να μην λαμβάνονται οι αποφάσεις σε στυλ «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», αλλά να δίνεται λόγος στις μικρές μαθητικές κοινωνίες κι αυτοί θα πρέπει να αποφασίζουν περί του πρακτέου.
***
Θέλουμε προσευχή στα σχολεία ή όχι, θέλουμε να δίνεται η σημαία σε σχέση με τα πρωτεία ή όχι, θέλουμε να γίνονται παρελάσεις ή όχι; Μπορούν να αποφασίζουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, γιατί έχουν και κρίση και ανοιχτό πνεύμα και ασφαλώς καμία πολιτική και επικοινωνιακή σκοπιμότητα.
***
Ήδη στα Δημοτικά καθιερώθηκε η κλήρωση λόγω πληθώρας αριστούχων. Στη Μέση Εκπαίδευση υπάρχει η σχετική ωριμότητα της λήψης μιας απόφασης από τους άμεσα ενδιαφερόμενους που στο κάτω-κάτω της γραφής, θα είναι η μελλοντική πολιτική μας ηγεσία και θα πρέπει να εξοικειωθεί με δημιουργικές και δημοκρατικές διαδικασίες.
***
Τι θα γινόταν σε μια τέτοια περίπτωση; Τι θα διάλεγαν οι νέοι; Πιστεύω πως θα επικρατούσε το όχι σε όλα. Ούτε στην προσευχή, ούτε στα πρωτεία, ούτε στις παρελάσεις.

Διερωτηθείτε πόσο πιο πίσω μείναμε οι σοφοί πρεσβύτεροι από τη γενιά που έρχεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: