*
Τα super market και ειδικά οι ξένες αλυσίδες, φόρεσαν τα γιορτινά τους, έτοιμα να υποδεχτούν συντάξεις, μερίσματα, επιδόματα και αφού τα τσουβαλιάσουν, να τα στείλουν στη δική τους πατρίδα, εις υγείαν των αποίκων.
*
Και όσο τα λέμε, εις ώτα μη ακουόντων. Τι με νοιάζει εμένα βρε αδερφέ, εγώ θα σώσω την πατρίδα;
*
Είναι βέβαια και η άλλη άποψη, των θλιβερών αναπτυξιολόγων. Ξέρετε, οι πολυεθνικές δίνουν θέσεις εργασίας. Το γνωστό παραμύθι της Χαλιμάς. Απασχόληση με τις ίδιες ώρες και τα μισά λεφτά. Κάπου ισχύουν τα κουπόνια έναντι εργασίας.
*
Σκεφθήκατε ποτέ ότι κάθε σακούλα από μια ξένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, μπορεί να αποτελεί ένα μελλοντικό διαβατήριο για έναν νέο ή ακόμη για τον γιό σας ή και τον εγγονό σας;
*
Τρέχα γύρευε θα μου πείτε. Έτσι πως στήθηκε η αγορά είναι δύσκολο να αποφύγεις την πεπατημένη. Τουλάχιστον όπου υπάρχει η δυνατότητα να επιβάλλεται η στήριξη της ντόπιας αγοράς, είναι ένας τρόπος ελαχιστοποίησης των ζημιών που προκαλούνται στην εθνική οικονομία. Και που ξέρετε, ίσως του χρόνου το μέρισμα να φτάσει για όλους. Αυτό μεταξύ σοβαρού και αστείου.
*
Βέβαια αυτοί οι μεγάλοι κολοσσοί, εισπράκτορες του πενιχρού εισοδήματός μας, παρουσιάζονται αυτές τις μέρες και ως φιλάνθρωποι, σιτίζοντας λέει 3000 φτωχούς, 1000 ορφανά και κάποιους γέροντες, θέλοντας να ευαισθητοποιήσουν τα φιλάνθρωπα αισθήματά μας και να συνδράμουμε μέσω του Χ και του Ψ, του άλφα ή βήτα, στον εξαγνισμό της ψυχής μας. Μάλλον πρόκειται για προσπάθεια εξαγνισμού της plus κερδοφορίας τους.
*
Προσωπικά αρχίζω την προσπάθεια. Αμάρτησα κι εγώ, όπως και όλοι μας, είναι λαμπερά βλέπετε τα φώτα τους. Όμως κάποια στιγμή έρχεται το σκοτάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου