Στην ομιλία του ο κ. Χατζηχριστοδούλου επεσήμανε: «Αφήσαμε πίσω μας άλλη μια μνημονιακή χρονιά με άλυτα προβλήματα και πολλές πληγές. Παρ΄ όλα αυτά όμως διαφαίνονται και κάποιες με επιφύλαξη θα έλεγα θετικές εξελίξεις.
Η αύξηση του ΑΕΠ για 3 συνεχόμενα τρίμηνα μας Μας δείχνει ότι η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα μας παρουσιάζει τάσεις ανάκαμψης μετά από μια δεκαετία σχεδόν ύφεσης που διακόπηκε προσωρινά μόνο το 2014. Η προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ σε 1,3% σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος είτε σε 1,7% σύμφωνα με τις κυβερνητικές προβλέψεις, σίγουρα δεν είναι ικανοποιητική, μετά από τόσες θυσίες που έγιναν από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις στη χώρα μας. Δεν είναι ικανοποιητική όταν η οικονομία μας έχει υποστεί συρρίκνωση της τάξης του 25% από την αρχή της κρίσης. Οταν οι τραπεζικές καταθέσεις μειώθηκαν από το 2009 έως σήμερα κατά 111 δις. Οταν οι χρηματοδοτήσεις προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις μειώθηκαν κατά 67 δις. Οταν τα κόκκινα δάνεια έχουν ξεπεράσει το 100 δις, οταν τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία ξεπερνούν τα 100 δις και κάθε χρόνο δημιουργούνται νέα άνω των 12 δις και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ακινήτων είναι μπροστά μας
Όταν το πιο δυναμικό κομμάτι του πληθυσμού μας, οι νέοι μας επιστήμονες, που με τόσο κόπο και θυσίες οι γονείς τους σπούδασαν, μεταναστεύουν για να βρουν δουλεία.
Την τελευταία δεκαετία η κοινωνία και η οικονομία μας έζησε πρωτόγνωρες καταστάσεις και απίστευτες ανατροπές. Φτωχοποίηση και ανεργία, δραστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, ανατροπές εργασιακών σχέσεων, αφελληνισμός του τραπεζικού μας συστήματος. Έγιναν λάθη από όλες τις πλευρές και από τους δανειστές μας και από την χώρα μας.
Επιλέχθηκε ο δρόμος της υπερφορολόγησης, της απουσίας ουσιαστικών επενδύσεων,
της ελλιπούς χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, της εξαφάνισης της ρευστότητας από την εγχώρια αγορά και την παραγωγική διαδικασία αντί της περικοπής των δημοσίων δαπανών, του εξορθολογισμού της δημόσιας διοίκησης και της υλοποίησης των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων. Δυστυχώς κύριο μέλημα κάθε κυβέρνησης όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε η εξυπηρέτηση της κομματικής πελατείας και ο υπολογισμός του πολιτικού κόστους.
Δεν θέλω να σας κουράσω με νούμερα, θα σταθώ μόνο στο εξής: η ανάπτυξη κατά 1,3% του τρίτου τριμήνου του 2017 σύμφωνα πάντα με τα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οφείλετε κυρίως σε εξωγενείς παράγοντες όπως ο τουρισμός, ενώ η ιδιωτική καταναλωτική δαπάνη παραμένει υποτονική και οι δημόσιες επενδύσεις συρρικνώνονται. Η ανεργία μειώθηκε από 26% στο τέλος του 2014 σε 21% το 2017. Όμως για πρώτη φορά παρατηρήθηκε το φαινόμενο να μειώνεται η ανεργία με προσλήψεις μισθωτών μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης.
Η πρακτική αυτή δημιουργεί μια νέα γενιά εργαζομένων των 400 ευρώ, οι οποίοι δυσκολεύονται ακόμη και να συντηρήσουν τον εαυτό τους. Και σίγουρα το νέο αυτό μισθολογικό σύστημα πολύ λίγο συνεισφέρει στην βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος και
στην ουσιαστική αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Με την ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής τον Αύγουστο, ανοίγει μια νέα σελίδα για την ελληνική οικονομία.
Ας ευχηθούμε να αποτελέσει μια νέα αρχή για το τόπο μας.
Πισωγυρίσματα και πρακτικές του παρελθόντος
που τόσο έβλαψαν την διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας πρέπει πάση θυσία να τις αποφύγουμε .
Είναι γεγονός ότι η έξοδος της χώρας στις αγορές
και η πρόσβαση μας σε φθηνό δανεισμό,
προϋποθέτει μια ενισχυμένη οικονομία
και δημοσιονομική πειθαρχία.
Είναι τεράστια η ευθύνη του πολιτικού μας συστήματος
να τα διασφαλίσει για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες
των πολιτών και των επιχειρήσεων.
Διερωτώμαι όμως εάν οι αγορές θα εμπιστευθούν ένα πολιτικό σύστημα που υπερφορολογεί τον παραγωγικό του ιστό, το βασικό πυλώνα οικονομικής προόδου μιας χώρας;
Θα εμπιστευθεί ένα πολιτικό σύστημα που δεν έχει κατορθώσει να προσελκύσει καμία νέα επένδυση αλλά αντίθετα φρενάρει τις ήδη υπάρχουσες;
Εχουν ψηφιστεί μέτρα 5,1 δις για το 2019 και το 2020 που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων και των εισοδημάτων λόγω της μείωσης του αφορολόγητου ορίου, άρα μειωμένη εγχώρια ζήτηση.
Η χώρα μας έχει δεσμευτεί σε πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% έως το 2022.
Η σημερινή κατάσταση απαιτεί την ύπαρξη πλεονάσματος για να είναι η έξοδος της χώρας μας στις αγορές επιτυχής. Σε καμιά περίπτωση όμως αυτό,
δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων.
Αντίθετα πρέπει να διατεθεί στην τόνωση της παραγωγικής διαδικασίας, διότι μόνο έτσι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και αύξηση των εισοδημάτων των εργαζομένων.
Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων
πρέπει να γίνεται μέσα από την εργασία τους και
όχι μέσα από επιδόματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου