Η ThessNews βρέθηκε στο σημείο έπειτα από διαμαρτυρίες πολιτών και τον Νοέμβριο του 2016 και τον Μάιο του 2017. Αν και υπήρξαν κάποιες άτονες προσπάθειες από τον Δήμο Θεσσαλονίκης να εκκενωθεί το κτήριο, η κατάσταση μέχρι και σήμερα παραμένει ίδια.
«Πριν μερικούς μήνες κλιμάκιο του δήμου Θεσσαλονίκης πέταξε τα πράγματά τους στον δρόμο και τους έδιωξε. Ήρθε και ο ιδιοκτήτης, ο οποίος φοβάται για το χειρότερο, διότι το κτήριο είναι πολύ επικίνδυνο, έβαλε και περίφραξη στα σημεία που δεν υπήρχε, αλλά όπως βλέπετε ανοίγουν τρύπες και μπαίνουν μέσα. Δεν κάνουν φασαρίες, αλλά η περιοχή βρομάει από τις ακαθαρσίες και τα σκουπίδια» λέει στην ThessNews ιδιοκτήτρια του απέναντι καταστήματος.
Ο 29χρονος Μουνίρ είναι Αφγανός και βρίσκεται στον πρόχειρο καταυλισμό τους τελευταίους 3 μήνες. Πέρασε στην Ελλάδα από τον Έβρο και περιμένει να κάνει τα χαρτιά του για το άσυλο. «Θέλω να μείνω στην Ελλάδα και να δουλέψω εδώ. Μιλάω 4 γλώσσες και ψάχνω οποιαδήποτε δουλειά. Η διαδικασία ασύλου αργεί πάρα πολύ, πηγαίνουμε στα γραφεία κάθε μέρα και δεν περνάμε ούτε καν μέσα. Μας λένε μέσω skype, αλλά δεν έχουμε πρόσβαση στο διαδίκτυο».
Επικίνδυνο το κτήριο
Το ημιτελές συγκρότημα πολυκατοικιών είναι πάρα πολύ επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα όσων διαβιούν εκεί. Από τα μπετά εξέχουν σίδερα, δεν υπάρχουν τοίχοι σε κανέναν όροφο και ούτε κάγκελα στους εξώστες. Εκεί προστατεύονται μόνο από τη βροχή και τον ήλιο. Οι μετανάστες κοιμούνται σε παλιά στρώματα, χαρτόκουτα, κουβέρτες και ελάχιστες σκηνές ή αυτοσχέδια κρεβάτια από ξύλα και παλιά ντουλάπια.
Στην ταράτσα των κτηρίων έφτιαξαν πρόχειρα καταλύματα με καδρόνια, σίδερα, ανακυκλώσιμα υλικά και κουβέρτες.
Και όλα αυτά μέσα σε στοίβες σκουπιδιών και ακαθαρσίες. Ο χώρος είναι γεμάτος σκουπίδια, πολλά σκουπίδια. Είτε στους χώρους του κτηρίου είτε στον υποτιθέμενο αύλειο χώρο, όπου ένα σημείο στην πλαϊνή πλευρά έχει μετατραπεί σε χωματερή.
Περιμετρικά του κτηρίου έχουν τοποθετηθεί λαμαρίνες για να αποτρέψουν την πρόσβαση, κάτι το οποίο, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν αποτελεί εμπόδιο, μιας και σε πολλά σημεία έχουν ανοιχτεί τρύπες.
«Μένω εδώ πάνω από έναν χρόνο» μου λέει ο Μοχάμεντ από το Πακιστάν «μαζεύω χρήματα για να φύγω στη Γαλλία ή στη Γερμανία. Δεν θέλω να μείνω εδώ».
Συσσίτιο από εθελοντές
Μερικά μέτρα πιο κάτω, σε μια μικρή αλάνα, ομάδα εθελοντών από Ολλανδία, Βέλγιο και Γερμανία μοιράζει συσσίτιο στους «άστεγους» της Πατριάρχου Κυρίλλου. «Κάθε μέρα φέρνουμε 150 μερίδες φαγητό το μεσημέρι και άλλες τόσες το βράδυ.
Ετοιμάζουμε το φαγητό κάπου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και ερχόμαστε εδώ τα τελευταία 2 χρόνια». Παραδίπλα, ένα κινητό ιατρείο με γερμανικές πινακίδες τούς προσφέρει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Χρονοβόρα η διαδικασία ασύλου
«Ζητάμε να πάμε στα camp, αλλά δεν μας δέχονται. Αυτή τη στιγμή έχω την προσωρινή κάρτα παραμονής των 30 ημερών που μου έδωσε η αστυνομία» συμπληρώνει ο Μουνίρ.
Στον πάνω όροφο του κτηρίου συναντώ τον 16χρονο Σεμπίρ. «Ήρθα πριν έναν χρόνο από το Αφγανιστάν, μαζί με άλλους. Περάσαμε από τον Έβρο και ήρθαμε Θεσσαλονίκη. Η οικογένειά μου είναι πίσω στην πατρίδα. Θέλω να φύγω από εδώ. Να πάω Γερμανία.»
Ασφυκτικά γεμάτες οι δομές
Αυτή τη στιγμή τα κέντρα φιλοξενίας σε Διαβατά και Λαγκαδίκια είναι γεμάτα. Δεν χωράνε άλλους πρόσφυγες ή μετανάστες. «Η δομή που ετοιμάζεται στο Βαγιοχώρι δεν έχει ανοίξει ακόμα λόγω των καιρικών συνθηκών, μόλις είμαστε έτοιμοι, σε λίγο καιρό, θα φιλοξενηθούν 300 άτομα που θα έρθουν από τις ήδη υπεράριθμες δομές για να αποσυμφορηθούν» σημειώνει ο εκπρόσωπος του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής στη Βόρεια Ελλάδα, Νίκος Ράγκος.
Παρατημένοι στην τύχη τους
Τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια στο ημιτελές κτήριο έχουν βρει καταφύγιο εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Άλλοι μένουν για λίγο καιρό, μέχρι να βρουν τρόπο να περάσουν τα σύνορα για άλλες χώρες της Ευρώπης και άλλοι παραμένουν μέχρι να αποκτήσουν άσυλο. Πέρσι σε αυτοψία της ThessNews στο κτήριο, υπήρχαν και οικογένειες Σύριων με μικρά παιδιά που διέμειναν για πολύ καιρό σε αυτές τις συνθήκες.
Τα άτομα στην Πατριάρχου Κυρίλλου εναλλάσσονται κατά καιρούς αλλά αριθμητικά παραμένουν τα ίδια. Κάποιοι δεν έχουν καν τα απαραίτητα έγγραφα. Κάποιοι για να επιβιώσουν ίσως προβούν και σε παραβατικές πράξεις. Οι αρμόδιοι κάνουν τα στραβά μάτια. Μέσα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ο ιδιότυπος καταυλισμός των προσφύγων και των μεταναστών τείνει να γίνει μια μικρογραφία της Ειδομένης.
Απαλλοτριώσεις από το... 1978
Το συγκρότημα πολυκατοικιών βρίσκεται στην οδό Πατριάρχου Κυρίλλου 3, σε ένα οικόπεδο περίπου 1.200τμ., το οποίο συνορεύει με την οδό Βουτηρά. Μέσα στο οικόπεδο ξεκίνησαν να χτίζονται το 1988 τέσσερις διώροφες πολυκατοικίες με υπόγειο η καθεμιά και αίθριο στη μέση, με σκοπό να γίνουν επαγγελματικοί χώροι. Το οικόπεδο με τα ημιτελή κτίσματα ανήκει στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Κατοίκων Παλαιού Σταθμού «Άγιος Χριστόφορος». Από το 1978 άρχισαν οι απαλλοτριώσεις, με τους ιδιοκτήτες να δίνουν τα οικόπεδα για αντιπαροχή. Δέκα χρόνια μετά, από τις πράξεις τακτοποίησης των οικοπέδων προκύπτουν θέματα αποζημιώσεων και διεκδικήσεων, τα οποία δεν ξεπεράστηκαν μέχρι σήμερα. Επιπλέον υπήρξαν και διαφωνίες με τον εργολάβο για τον τρόπο οικοδόμησης, κι όλα αυτά τα εμπόδια οδήγησαν τελικά στο να μείνει το οικοδόμημα μισοτελειωμένο.
thessnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου