Βιβλιοπαρουσίαση: Ερασιτέχνες Δολοφόνοι

Συγγραφέας: Λευτέρης Μπούρος

Τίτλος: Ερασιτέχνες δολοφόνοι

Εκδότης: Εκδόσεις Πηγή

Τιμή: 13.00€

Θα το βρείτε: ΕΔΩ

Καλησπέρα φίλοι μου!

Σήμερα είμαι πίσω με ένα βιβλίο που διάβασα εδώ και αρκετό καιρό και μου άρεσε πάρα πολύ. Ελπίζω και σε σας…

Το οπισθόφυλλο:

«Οι 8 αφηγητές της συλλογής που κρατάτε στα χέρια σας, θα μιλήσουν για ιστορίες εγκλημάτων:
Για ένα ερωτικό τρίγωνο που κάνει κακό στην υγεία, για μια βεντέτα με αθώα θύματα, για έναν παράξενο τύπο που καταδιώκει δεκαοκτάχρονους περιπτεράδες.

Οι σκέψεις και οι πράξεις των πρωταγωνιστών καθοδηγούνται συχνά από οργή. Από εκδικητική μανία. Από φόβο και διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας.

Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει τους θανατηφόρους κινδύνους που κρύβει μια συσκευή τηλεόρασης;

Ποια ήταν τα βασανιστήρια που περίμεναν τα φωτισμένα μυαλά του Μεσαίωνα;

Πόσο μακάβρια μπορεί να γίνει η συγκατοίκηση ενός αλκοολικού με μια εγγαστρίμυθη;

Και τελικά, τι θα συμβεί όταν τo φάντασμα ενός αστικού μύθου επιστρέψει στο φυλάκιο που γεννήθηκε;»

Το βιβλίο αυτό αναφέρετε σε 8 διαφορετικές ιστορίες δολοφονιών. Κάποιες είναι σοκαριστικές, κάποιες απλά καλές, κάποιες μακροσκελείς, δύο έχουν βραβευθεί. Προσωπικά αυτές που ξεχώρισα είναι:

Ο μαύρος γάτος

Μια μπερδεμένη ιστορία που ενώ ο πρωταγωνιστής πιστεύει πως τα έχει όλα υπό έλεγχο, τελικά ο ίδιος είναι υπό τον έλεγχο κάποιου άλλου. Αυτό που ίσως με ξένισε, από τον ίδιο, ήταν η χρήση της έκφρασης ‘δικέ μου’.

Ο μίμος

Ένα μακροσκελές κείμενο όπου το τέλος του με συγκλόνισε. Το γράμμα του Μίλτου και οι λεπτομέρειες του, θα σας βάλουν σε υποψίες αλλά τίποτα δε θα μαρτυρά την κατάληξη.

Ποιος μίλησε;

Ήταν η μοναδική ιστορία που θυμόμουν ακριβώς τι συνέβη, χωρίς να χρειαστεί να της ρίξω μια ματιά όπως με τις υπόλοιπες. Γενικά φοβόμουν πάντα τη Ναυσικά και κάθε Ναυσικά, από παιδί. Ποια είναι η Ναυσικά, μια αθώα παιδική κούκλα…ή μήπως δεν ήταν και τόσο αθώα;

Συνολικά ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, με κάθε ιστορία να έχει την ιδιαιτερότητα της. Θα έλεγες ότι διαβάζοντας το, μεταφέρεσαι στις αντίστοιχες τοποθεσίες και αντιλαμβάνεσαι τη μελαγχολία, το σκοτάδι, την απόγνωση και όλα τα αισθήματα των πρωταγωνιστών.

Κάπου εδώ κλείνω αυτό το άρθρο. Μέχρι να τα ξανά πούμε, πολλούς βιβλιοφιλικούς χαιρετισμούς!

Σέβη!