Το πρωτοπόρο Εργαστήριο Προσβασιμότητας και Υποστήριξης Ατόμων με Αναπηρία του Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Ηλεκτρονικοί σκύλοι καθοδηγούν τους τυφλούς, ειδικά γάντια απτικής ανάδρασης τους επιτρέπουν να ψηλαφίσουν την Ακρόπολη και τον Λευκό Πύργο, απτικο-ακουστικοί χάρτες τους ξεναγούν με ασφάλεια στις γειτονιές της πόλης. Είναι ενδεικτικά κάποια από τα βοηθήματα για άτομα με τύφλωση, που έχει υλοποιήσει ή αναπτύσσει αυτή την περίοδο το Εργαστήριο Προσβασιμότητας και Υποστήριξης Ατόμων με Αναπηρία του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

«Στοχεύουμε να είμαστε πρωτοπόροι διεθνώς», λέει ο καθηγητής εκπαίδευσης Ατόμων με Πρόβλημα Όρασης στο Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, περιγράφοντας τον ηλεκτρονικό σκύλο - οδηγό, ένα drone που σχεδιάζεται με ειδικές προδιαγραφές, ώστε να παρέχει στον χρήστη του πληροφορίες για τη θέση του, να τον ενημερώνει για τα χαμηλά, ψηλά και κρεμαστά εμπόδια που υπάρχουν στην πορεία του, αλλά και να του δίνει τη δυνατότητα να κινείται, τόσο σε άγνωστες περιοχές, όσο και σε προκαθορισμένες πορείες που επιλέγει.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Παπαδόπουλος μιλά για την Ελλάδα που καινοτομεί και για την έρευνα που ανθεί στα ελληνικά πανεπιστήμια. «Όσον αφορά στην απήχηση των προτάσεών μας, αν κρίνω από όσες εμείς έχουμε υποβάλει έως σήμερα και το πόσες έχουν εγκριθεί, μπορώ να πω ότι εμφανίζουμε ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Πολύ μεγαλύτερο από τους μέσους όρους της Ευρώπης», αναφέρει, παρατηρώντας, όμως, και ότι «τα επιτεύγματα παραμένουν πολλές φορές αδρανή, χωρίς να υπάρχει σύνδεση με την παραγωγή προϊόντων», ενώ «οι πατέντες και ευρεσιτεχνίες είναι ελάχιστες και υπολείπονται κατά πολύ σε αριθμό από τα επιτεύγματα των ερευνητών».

Εξηγεί, ακόμη, πως η απόδοση της επένδυσης στην έρευνα και σε εξειδικευμένο εργαστηριακό εξοπλισμό δεν περιορίζεται στη βελτίωση της καθημερινότητας και διευκόλυνση της κινητικότητας των ατόμων με αναπηρία όρασης, αλλά πολλαπλασιάζεται, καθώς αναπτύσσονται βοηθήματα που διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες, αίροντας ουσιαστικά τον κοινωνικό τους αποκλεισμό. Είναι η επένδυση στην έρευνα που ανοίγει νέους δρόμους πρόσβασης στη γνώση και πρόσληψης αυτής, παράγοντας εκπαιδευτικά εργαλεία, όπως ένας πολύγλωσσος απτικο-ακουστικός Άτλαντας της Ευρώπης, «ένα ιδιαίτερα χρήσιμο μέσο εκπαίδευσης, που μπορούν πολύ εύκολα να το χρησιμοποιήσουν τόσο οι γονείς παιδιών με τύφλωση όσο και οι δάσκαλοί τους», αλλά και παρέχει νέες μορφές γνωριμίας με την πολιτιστική κληρονομιά, μέσα από πρωτοπόρα προγράμματα, όπως αυτό για τη δημιουργία ηλεκτρονικών και διαδικτυακών απτικών μουσείων και μνημείων.