ΕΝ ΨΥΧΡΩ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

Για να δούμε αυτή την εβδομάδα ποιον θα σταυρώσουν με τα γκάλοπ. Και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, το αγριεμένο πόπολο ενδιαφέρεται περισσότερο για την τιμή του αμνού και του χαλβά, παρά για τα ποσοστά του κάθε υποψηφίου.
**

Κατανοητή η αγωνία, το άγχος ακόμη και ο πανικός. Καταστάσεις βέβαια που δεν είναι καλοί σύμβουλοι, όπως και μερικοί αυτόκλητοι επικοινωνιολόγοι που τα μούσκεψαν ευθύς εξ αρχής.
**
Ο χειρότερος σύμβουλος για έναν υποψήφιο είναι η έπαρση και η αλαζονεία που τις περισσότερες φορές οφείλεται στην προβληματική μας παιδεία αλλά και στον ιό της παντογνωσίας. Άντε κι έγινες Δήμαρχος, τα πιο σίγουρα επιρρήματα που θα σε συνοδεύουν μετέπειτα θα είναι το πρώην και το τέως.
**
Υπάρχει μια λέξη που συνήθως χρησιμοποιούν οι Μικρασιάτες. Κιμπάρης. Μια λέξη που τα λέει όλα, τέτοιους ηγέτες θέλουμε, αξιοπρεπείς, ευγενείς, συνεπείς.
**
Δεν συμφωνώ με κακοπροαίρετες αναφορές σε πολιτικούς αντιπάλους αλλά ούτε και σε τοπικά ΜΜΕ, γιατί έτυχε να έχουν διαφορετικό ιδεολογικό προσανατολισμό από κάποιους ή ακόμη γιατί αρνήθηκαν να γίνουν χορηγοί επικοινωνίας στο συνδυασμό τους.
**
Τα ΜΜΕ τα αξιώνει, τα καταξιώνει ή τα απαξιώνει ο κάθε πολίτης καθημερινά, δίνουν έναν αγώνα επιβίωσης μέσα σε μια ζούγκλα ανάμεσα σε λαθροκυνηγούς και πιέσεις.
**
Ο πολίτης κουράστηκε να βλέπει την ίδια μονότονη σκηνή επί χρόνια, στο βάθος δεν προσδοκά τίποτε, ίσως μόνο μια ανούσια ικανοποίηση ότι είναι ή θα είναι με το μέρος των νικητών, να βγει να πανηγυρίσει και την άλλη μέρα με σκυμμένο το κεφάλι να χάνεται μέσα στο ανώνυμο πλήθος, κουβαλώντας το δικό του σταυρό του μαρτυρίου.