 |
| ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ |
Θεωρείς τον εαυτό σου θρησκευόμενο άτομο; Ξέρεις ότι ο απόστολος Παύλος είπε ότι στη ζωή του, σε μια περίοδο, υπήρξε πολύ θρήσκος. Ταυτόχρονα, όμως, ήταν «χαμένος» πνευματικά. Στον δρόμο προς τη Δαμασκό, όπου τον οδηγούσε η θρησκεία του για να εξοντώσει τους «αιρετικούς» χριστιανούς, δέχτηκε τη δυναμική επέμβαση του Θεού, και τότε ανακάλυψε ότι ο θρησκευτικός νομικίστικος τρόπος ζωής του είχε χρεοκοπήσει πνευματικά, γιατί δεν είχε ουσία και δεν πρόσφερε τη συγχώρηση των αμαρτιών του.
Ο Θεός που άλλαξε τη ζωή τού διώκτη Παύλου, μετατρέποντάς τον στον πιο δυναμικό και ζηλωτή μαθητή Του, θέλει να επέμβει τώρα και στη δική μας ζωή, να την μεταμορφώσει. Θέλει να μας διδάξει τι πρέπει να κάνουμε για να έχουμε τις σωστές προτεραιότητες στη ζωή μας.
Είναι αλήθεια, ότι κι εμείς σήμερα νιώθουμε υπερήφανοι για τις θρησκευτικές μας συνήθειες, παραδόσεις, πεποιθήσεις και αξίες με τις οποίες μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε πνευματικά. Και ο απόστολος Παύλος ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του. ΄Ηταν γέννημα θρέμμα Φαρισαίων, που, ας μην ξεχνούμε, φημίζονταν για τον υπερβολικό θρησκευτικό τους ζήλο και την αφοσίωσή τους στις εντολές και το γράμμα του νόμου και την τήρηση όλων των θρησκευτικών τύπων της θρησκείας του συμπεριλαμβανομένης και της περιτομής, προϋπόθεση απαραίτητη για την ένταξη κάποιου στην εξέχουσα θρησκευτική ομάδα της εποχής εκείνης.
Ας μην ξεχνούμε όμως ότι ούτε η υψηλή οικογενειακή καταγωγή του ούτε η φυλετική του προέλευση από τον εκλεκτό λαό του Θεού ούτε οι παραδόσεις και τα θρησκευτικά διαπιστευτήρια της οικογένειάς του ήταν αρκετά για να του χαρίσουν τη σωτηρία της ψυχής του. Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να του προσάψει κάποια μομφή. Στην προσωπική του ζωή ήταν άψογος και υπεράνω οποιασδήποτε κατηγορίας. Στα μάτια των ανθρώπων ήταν αναμάρτητος, όχι όμως και μπροστά στο διαπεραστικό βλέμμα του Θεού. Τα προνόμια που ο ίδιος θεωρούσε και λογάριαζε ως πλεονεκτήματα, δεν ήταν παρά ανθρώπινα κατασκευάσματα και φαίνονταν καλά σύμφωνα με τα ανθρώπινα κριτήρια. Όλα τα παραπάνω, βέβαια, ήταν επαινετικά και αξιοζήλευτα αλλά επικίνδυνα, καθώς τον κρατούσαν μακριά από τη γνώση του προσώπου του Ιησού Χριστού και τη δικαίωση δια μέσου της σταυρικής θυσίας Του. Γρήγορα όμως κατάλαβε ότι η γνώση του Ιησού και η προσωπική σχέση μαζί Του ξεπερνούσαν σε σημασία ο,τιδήποτε άλλο θα μπορούσε μόνος του να αποκτήσει και να επιτύχει.
Ας προσέξουμε όμως, ότι δεν αρκεί απλώς η γνώση πραγμάτων σχετικά με τον Ιησού Χριστό, αλλά η εμπειρική και βιωματική γνώση του ίδιου του προσώπου Του, πράγμα το οποίο διακήρυξε με ζήλο ο απόστολος Παύλος σε όλη τη διάρκεια της υπόλοιπης ζωής του.
Ο Ιησούς δεν πέθανε και αναστήθηκε για να σωθεί η ανθρωπότητα γενικά, αλλά πέθανε και αναστήθηκε για να σωθώ εγώ και εσύ. Όσο πιο κοντά στον Θεό ερχόμαστε τόσο πιο πολύ θα κατανοούμε τη δική μας αμαρτωλή φύση και την ανάγκη που έχουμε να δεχτούμε τη δική Του δικαίωση και καθαρισμό. Η δικαίωσή μας βέβαια δεν έρχεται με τα έργα μας και τη δική μας προσπάθεια αλλά δια μέσου της χάρης του Θεού. Όταν Εκείνος κοιτά τη ζωή μας, βλέπει το αγιασμένο και πολύτιμο αίμα του Υιού Του πάνω μας έτοιμο να μας πλύνει και καθαρίσει από κάθε αμαρτία.
Ο Θεός που άλλαξε τη ζωή τού διώκτη Παύλου, μετατρέποντάς τον στον πιο δυναμικό και ζηλωτή μαθητή Του, θέλει να επέμβει τώρα και στη δική μας ζωή, να την μεταμορφώσει. Θέλει να μας διδάξει τι πρέπει να κάνουμε για να έχουμε τις σωστές προτεραιότητες στη ζωή μας.
Είναι αλήθεια, ότι κι εμείς σήμερα νιώθουμε υπερήφανοι για τις θρησκευτικές μας συνήθειες, παραδόσεις, πεποιθήσεις και αξίες με τις οποίες μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε πνευματικά. Και ο απόστολος Παύλος ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του. ΄Ηταν γέννημα θρέμμα Φαρισαίων, που, ας μην ξεχνούμε, φημίζονταν για τον υπερβολικό θρησκευτικό τους ζήλο και την αφοσίωσή τους στις εντολές και το γράμμα του νόμου και την τήρηση όλων των θρησκευτικών τύπων της θρησκείας του συμπεριλαμβανομένης και της περιτομής, προϋπόθεση απαραίτητη για την ένταξη κάποιου στην εξέχουσα θρησκευτική ομάδα της εποχής εκείνης.
Ας μην ξεχνούμε όμως ότι ούτε η υψηλή οικογενειακή καταγωγή του ούτε η φυλετική του προέλευση από τον εκλεκτό λαό του Θεού ούτε οι παραδόσεις και τα θρησκευτικά διαπιστευτήρια της οικογένειάς του ήταν αρκετά για να του χαρίσουν τη σωτηρία της ψυχής του. Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να του προσάψει κάποια μομφή. Στην προσωπική του ζωή ήταν άψογος και υπεράνω οποιασδήποτε κατηγορίας. Στα μάτια των ανθρώπων ήταν αναμάρτητος, όχι όμως και μπροστά στο διαπεραστικό βλέμμα του Θεού. Τα προνόμια που ο ίδιος θεωρούσε και λογάριαζε ως πλεονεκτήματα, δεν ήταν παρά ανθρώπινα κατασκευάσματα και φαίνονταν καλά σύμφωνα με τα ανθρώπινα κριτήρια. Όλα τα παραπάνω, βέβαια, ήταν επαινετικά και αξιοζήλευτα αλλά επικίνδυνα, καθώς τον κρατούσαν μακριά από τη γνώση του προσώπου του Ιησού Χριστού και τη δικαίωση δια μέσου της σταυρικής θυσίας Του. Γρήγορα όμως κατάλαβε ότι η γνώση του Ιησού και η προσωπική σχέση μαζί Του ξεπερνούσαν σε σημασία ο,τιδήποτε άλλο θα μπορούσε μόνος του να αποκτήσει και να επιτύχει.
Ας προσέξουμε όμως, ότι δεν αρκεί απλώς η γνώση πραγμάτων σχετικά με τον Ιησού Χριστό, αλλά η εμπειρική και βιωματική γνώση του ίδιου του προσώπου Του, πράγμα το οποίο διακήρυξε με ζήλο ο απόστολος Παύλος σε όλη τη διάρκεια της υπόλοιπης ζωής του.
Ο Ιησούς δεν πέθανε και αναστήθηκε για να σωθεί η ανθρωπότητα γενικά, αλλά πέθανε και αναστήθηκε για να σωθώ εγώ και εσύ. Όσο πιο κοντά στον Θεό ερχόμαστε τόσο πιο πολύ θα κατανοούμε τη δική μας αμαρτωλή φύση και την ανάγκη που έχουμε να δεχτούμε τη δική Του δικαίωση και καθαρισμό. Η δικαίωσή μας βέβαια δεν έρχεται με τα έργα μας και τη δική μας προσπάθεια αλλά δια μέσου της χάρης του Θεού. Όταν Εκείνος κοιτά τη ζωή μας, βλέπει το αγιασμένο και πολύτιμο αίμα του Υιού Του πάνω μας έτοιμο να μας πλύνει και καθαρίσει από κάθε αμαρτία.
Μετάφραση: Μαρία Γούδα – Κοκτσίδου, Οδοντίατρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου