Του Γ.Τεκίδη |
Ο πικρόχολος και μίζερος σχολιασμός των αποφάσεων και πεπραγμένων μιας κυβέρνησης, ντυμένος με το μανδύα της δήθεν αντικειμενικής αποτίμησης και αγωνίας για το πού πάει τελικά το πράγμα με τον Σύριζα, από ανθρώπους που εμπιστεύθηκε ο πρώην πρωθυπουργός, αναθέτοντας σε αυτούς καίρια πόστα ακόμη και υπουργεία, αποτελεί κλασικό δείγμα έλλειψης σοβαρότητας αλλά και καραμπινάτης αχαριστίας. Είναι ακριβώς αυτό που έλεγαν οι παλαιότεροι, χαρακτηρίζοντας την αχαριστία σαν τη φτώχεια της ψυχής, το διαβατήριο για την ανυποληψία, την μικροψυχία, τον ηθικό ξεπεσμό. Κι όλα αυτά τώρα που η νεοεκλεγείσα νεοφιλελεύθερη και ερωτοτροπούσα με ακροδεξιές θέσεις και αντιλήψεις κυβέρνηση του Κυριάκου, άρχισε το κτίσιμο του κράτους μιας δεξιάς που δεν θα χει να ζηλέψει και πολλά πράγματα από εκείνη την μετεμφυλιακή. Μιας δεξιάς που από τώρα γράφει κυνικά και απροσχημάτιστα στα παλιά της τα παπούτσια νόμους και θεσμούς και σύνταγμα, εξυπηρετώντας τα πάγια και διαχρονικά συμφέροντα των γνωστών αφεντικών και χορηγών της. Κι όλα αυτά την στιγμή του μεγάλου πολιτικού εγχειρήματος μετασχηματισμού του Σύριζα σε μια μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη με κραταιές τις αρχές και αξίες της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς. Της κοινωνικής και δημοκρατικής αριστεράς που αποτελεί κοινωνική ανάγκη για την υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας, του πολιτισμού, του μόχθου.
Ο καθείς και τα όπλα του, λοιπόν, στον μεγάλο αγώνα που ήδη άρχισε. Στον αγώνα υπεράσπισης πρώτα-πρώτα της ίδιας της δημοκρατίας. Κάποιοι βυθισμένοι στην κατά του ίδιους ΄΄αδικαίωτη και μη αναγνωρίσιμη προσφορά και μεγαλοσύνη τους΄΄ έβγαλαν στο φώς τον πραγματικό τραγικό τους εαυτό αντιπαρατιθέμενοι ανέντιμα στον ευεργέτη τους. Για όλους όμως έτσι κι αλλιώς τον τελικό λόγο έχει ο εσωτερικός μας δικαστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου