Ποιοι ενοχλούνται από τους πρόσφυγες και μετανάστες στην πλατεία της Κατερίνης;

Σαββίδης Παναγιώτης

Την ώρα που δεν υπάρχει κανένα θέμα με τους πρόσφυγες και μετανάστες στην Κατερίνη, υπάρχον  εγκάθετοι που μέσα από την ανωνυμία όπως συνηθίζουν, προσπαθούν δημιουργήσουν θέμα, εγείροντας ρατσιστικά και ξενοφοβικά αντανακλαστικά.

Εδώ και  5 χρόνια υπάρχουν στο νομό και στην πόλη της Κατερίνης πρόσφυγες και μετανάστες και η συμβίωση μαζί τους δεν έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα.

Όλοι είναι  ενταγμένοι σε διεθνή προγράμματα για πρόσφυγες και μετανάστες  και τηρώντας συγκεκριμένες προϋποθέσεις μένουν οργανωμένα σε σπίτια η σε HOT – SPOT που υπάρχουν  μέχρι να μπορέσουν να φύγουν σε άλλη χώρα της αρέσκειας τους και να οργανώσουν την ζωή τους.

Αυτή την πραγματικότητα υποθάλπουν  διάφοροι αντιδραστικοί κύκλοι,  για να δημιουργήσουν μέσο του αυτοματισμού  κλίμα  αντιπάθειας για αυτούς τους ανθρώπους, που είναι ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές εστίες τους, είτε εξαιτίας των πολέμων, είτε εξαιτίας της μεγάλης φτώχειας και εξαθλίωσης.

Ζούμε τις συνέπειες της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας που τα τελευταία χρόνια οξύνει την επίθεση του απέναντι στους λαούς για τα ενεργειακά, γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα των μονοπωλίων και ισχυρών καπιταλιστικών ομίλων.

Αυτοί που δείχνουν το δέντρο και όχι το δάσος αθωώνουν τους υπαίτιους για τους πολέμους, την ανέχεια,  την εκμετάλλευση, που δημιουργούν τις στρατιές των προσφύγων και μεταναστών.

Τους ενοχλούν οι ξένοι κατατρεγμένοι και δεν τους ενοχλεί ότι όλη η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο Αμερικανονατοικό στρατόπεδο και σε χώρα μαγνήτης επιθέσεων μετέχοντας σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.

Δίνουν ««γην και ύδωρ» στους μακελάρηδες των λαών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε όπως με την συμφωνία της διεύρυνσης των αμερικανικών βάσεων στην χώρα μας, που υπογράφτηκε το Σάββατο που μας πέρασε, από τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Μ. Μπομπέο και την κυβέρνηση της Ν.Δ στα πλαίσια του «στρατηγικού διαλόγου» με τις ΗΠΑ που είχε ξεκινήσει ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2018.

 Ένας ακόμα κρίκος της εμπλοκής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς προστέθηκε, με το κουβάρι των ανταγωνισμών να περιπλέκεται περισσότερο και η χώρα μας να μετασχηματίζετε σε ορμητήριο θανάτου για τα Αμερικανονατοικα σχέδια.

Οι επιδιώξεις της εγχώριας αστικής τάξης, του κεφαλαίου γενικότερα, είναι να πάρουν μέρος στην μοιρασιά της ενεργειακής πίττας και των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων με στόχο να μετατρέψουν την χώρα μας σε διαμετακομιστικό κέντρο.

Αυτός ο δρόμος μυρίζει αίμα και μπαρούτι περνάει μέσα από αντιθέσεις και ανταγωνισμούς  και θα είναι αναίμακτος για  τους λαούς  που θα καλεστούν μέσα από γενικευμένες συρράξεις και πολεμικές συγκρούσεις να υπερασπιστούν ξένα, αλλότρια, ταξικά – οικονομικά  συμφέροντα.

Για αυτό και οι επικλήσεις περί «εθνικής ενότητας» είναι προσχηματικές και ψεύτικες ταυτίζοντας εσκεμμένα τις επιδιώξεις του κεφαλαίου με τα λαϊκά συμφέροντα.

Σήμερα το ταξικό – λαϊκό, πατριωτικό, καθήκον είναι να ξεσκεπάσουμε αυτά τα σχέδια και να δείξουμε οργανωμένα την αντίθεση μας μέσα από το εργατικό – λαϊκό κίνημα.

Να πούμε όχι στην μετατροπή όλης της χώρας σε βάση θανάτου, έξω οι Αμερικανοί, κανένας Έλληνας στρατιωτικός και στρατιώτης έξω από τα σύνορα μας, καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, καμιά διευκόλυνση, έξω από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.

 Σε αυτό τον αγώνα εντάσσεται και η αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες που είναι τα θύματα αυτών των σχεδιασμών και ξεκληρίζονται κατά χιλιάδες  από τις εστίες τους.

Οι διεκδικήσεις αυτές  πρέπει να συναντιούνται στον κεντρικό στόχο ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και αναπαράγει την φτώχεια, την προσφυγιά και μετανάστευση.

Αυτό τον αναγκαίο και απαιτητικό δρόμο πρέπει ο λαός να τον  βαδίσει μέχρι  τέλους,  μέχρι να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει, μέχρι την αρχή του τέλους του συστήματος της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.