Μπορεί να άνοιξαν τα εμπορικά, τα πολυκαταστήματα, να ξαναλειτούργησαν εκκλησίες, λιμάνια, αεροδρόμια, αλλά πώς να το κάνουμε, ίδωμεν το φως το αληθινό με το άνοιγμα των παραδοσιακών καφενείων και καφέ.
**
Νόστιμον ήμαρ. Η φράση κρατάει από την Οδύσσεια. Επιστροφή στην πατρίδα. Δεν ξέρω πως μου κόλλησε και τη σύνδεσα με την επιστροφή στα καφέ μετά παό δυόμιση μήνες αλλά προφανώς με επηρέασαν οι εικόνες.
**
Οι ίδιοι θαμώνες πιστοί στο μεγάλο ραντεβού, χειραψίες, αγκαλιές, φιλιά και προπαντός χαμόγελα, παντού χαμόγελα. Τόποι συνάντησης, συζήτησης, προβληματισμού, κάποιες σταγόνες αναψυχής μέσα στην, κατά τα άλλα, ζοφερή πραγματικότητα.
**
Οι καταστηματάρχες πήραν τα μέτρα τους, τα απολυμαντικά μπήκαν στη ζωή μας, ενώ οι μάσκες κρέμονται σε χέρια πια, όπως και τα κράνη των απείθαρχων μηχανόβιων. Για το θεαθήναι. Ελπίζω να έκανε απόσβεση ο Λαρισαίος κολλητός που έστησε το εργοστάσιο. Αλλουνού παππά ευαγγέλιο.
**
Ποιος το ‘πε ότι τα καφέ δεν βοηθάνε στην ανάπτυξη. Έδωσαν ζωή σε μια νεκρή πόλη. Άλλωστε με ξεχνάμε ότι ο ελεύθερος χρόνος είναι άρρηκτα δεμένος σε συνάρτηση με το χρόνο εργασίας, απαραίτητος για την ανάπαυση του πολεμιστή.
**
Και βέβαια είδαμε λόγω επικαιρότητας κι έναν απρόσμενο συμβιβασμό, ιστορικό θα έλεγα, μεταξύ καπνιστών και αντικαπνιστών. Οι πρώτοι που πέρασαν παγερό χειμώνα, εξοστρακισμένοι, υποδέχθηκαν με χαρά τους αντικαπνιστές στο δικό τους χώρο, δικαιωμένοι από τους αριθμούς που έδωσαν στατιστικές σχετικές με τον κορονοϊό.
**
Δεν εμμένω βέβαια για όσα γράφω, ίσως παρασύρθηκα από το κλίμα των ημερών, αλλά όπως και να το κάνουμε, δυο μήνες σε ψυχολογική καραντίνα σε χτυπάει στο κεφάλι. Και ευτυχώς την έβγαλα με δυο κιλά απολυμαντικά, 14 μάσκες μιας χρήσης. Όσο για τα μακαρόνια και τα χατιά υγείας, θα έχω τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο κορονοϊό που οι κακές γλώσσες λένε ότι θα επιστρέψει στο βόρειο ημισφαίριο το φθινόπωρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου