Τρεις συνταξιούχοι ο Περικλής, ο Φάνης και ο Τάσος κάθονται στην πλατεία του χωριού για το καθιερωμένο πρωινό καφεδάκι τους.
Λέει ο Περικλής:
«Που να σας τα λέω… μου φαίνεται ότι γέρασα απότομα. Μου ζήτησε ο εγγονός μου να του διαβάσω ένα παραμύθι και δεν έβλεπα τα γράμματα!»
Ο Φάνης κουνάει το κεφάλι του με συμπόνια και λέει:
«Εγώ να δείτε τι έπαθα… Μπήκα χθες σε μια πολυκατοικία που δεν είχε ασανσέρ και ανεβαίνοντας τα πρώτα σκαλοπάτια είχα ήδη λαχανιάσει.»
«Αυτά δεν είναι τίποτα!» είπε ο Τάσος. «Εγώ έχω αρχίσει να χάνω τη μνήμη μου».
«Τι συνέβη;» ρωτούν οι άλλοι δύο σχεδόν με μια φωνή. «Να, προχθές ήρθε η Νατάσα να μου καθαρίσει το σπίτι. Κουκλάρα! Κάποια στιγμή έσκυψε και τρελάθηκα. Την πλησίασα, ήρθαμε κοντά και τελικά το κάναμε! Μόλις τελειώσαμε μου είπε ξεψυχισμένα: «Αμάν κύριε Τάσο τέταρτη φορά το κάναμε σήμερα, τι έχετε πάθει;» Κι εγώ δε θυμόμουν τίποτα! Τα βλέπετε ρε παιδιά πως ξεχνάω;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου