Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού (World Autism Awareness Day) καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ (Ψήφισμα 62/139) στις 18 Δεκεμβρίου 2007 και διεξάγεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008.
Η πρωτοβουλία ανήκε στην Μοζά Μπιντ Νασέρ Αλ-Μισνέντ, δεύτερη σύζυγο του εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ Μπιν Καλίφα Αλ-Θάνι.
Σκοπός της είναι να ενημερώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία.
Για το έτος 2019, το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Αυτισμού είναι « Επιβοηθητικές Τεχνολογίες, Ενεργός Συμμετοχή».
Ο όρος «αυτισμός» προέρχεται ετυμολογικά από τη λέξη «εαυτός» και υποδηλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον εαυτό του. Ο αυτισμός, αποτελεί μια ισόβια, πολύπλοκη, εκ γενετής νευροαναπτυξιακή διαταραχή που συνήθως εκδηλώνεται στη φάση της ανάπτυξης.
Τα κλινικά χαρακτηριστικά του αυτισμού, περιλαμβάνουν την ελλειπή κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, την εκδήλωση στερεοτυπικών επαναληπτικών συμπεριφορών, την ύπαρξη γλωσσικών διαταραχών ή απουσίας λόγου, σημαντικού ή όχι βαθμού νοητική υστέρηση ή άλλων ιατρικών καταστάσεων.
Η αιτία του παραμένει άγνωστη, αν και κάποιες γενετικές επιδράσεις αναγνωρίζονται ως σημαντικές σε συνδυασμό με κάποιους κυρίως περιγεννητικής φύσεως παράγοντες κινδύνου. Αν και ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, έγκαιρες και εξειδικευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις βοηθούν στη βελτίωση της λειτουργικότητας των ατόμων.
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (ΕΕΠΑΑ), 1 στα 42 αγόρια και 1 στα 189 κορίτσια που γεννιούνται, διαγιγνώσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Αυτό σημαίνει πως στην χώρα μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 150.000 άτομα με Αυτισμό.
Ο αυτισμός προσδιορίστηκε για πρώτη φορά το 1943 από τον αμερικανο-αυστριακό ψυχίατρο Λίο Κάνερ στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Τζονς Χόπκινς» της Βαλτιμόρης. Την ίδια περίοδο, ο Αυστριακός παιδίατρος Χανς Άσπεργκερ, περιέγραψε μία ηπιότερη μορφή της διαταραχής που είναι γνωστή ως Σύνδρομο Άσπεργκερ.
Αυτές οι δύο διαταραχές βρίσκονται στη λίστα του DSM IV (Διαγνωστικό και Στατιστικό εγχειρίδιο για τις Νοητικές Διαταραχές) ως δύο από τις πέντε αναπτυξιακές διαταραχές που συμπεριλαμβάνονται στις διαταραχές αυτιστικού φάσματος. Οι άλλες είναι το Σύνδρομο Rett, PDD NOS (διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή), και η Παιδική Αποσυνδετική Διαταραχή. Όλες αυτές οι διαταραχές χαρακτηρίζονται από διάφορα επίπεδα βλάβης στις ικανότητες επικοινωνίας και στις κοινωνικές δεξιότητες, και επίσης από επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/186
© SanSimera.gr
Η πρωτοβουλία ανήκε στην Μοζά Μπιντ Νασέρ Αλ-Μισνέντ, δεύτερη σύζυγο του εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ Μπιν Καλίφα Αλ-Θάνι. Σκοπός της είναι να ενημερώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία. Για το έτος 2019, το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Αυτισμού είναι « Επιβοηθητικές Τεχνολογίες, Ενεργός Συμμετοχή».
Ο όρος «αυτισμός» προέρχεται ετυμολογικά από τη λέξη «εαυτός» και υποδηλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον εαυτό του. Ο αυτισμός, αποτελεί μια ισόβια, πολύπλοκη, εκ γενετής νευροαναπτυξιακή διαταραχή που συνήθως εκδηλώνεται στη φάση της ανάπτυξης. Τα κλινικά χαρακτηριστικά του αυτισμού, περιλαμβάνουν την ελλειπή κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, την εκδήλωση στερεοτυπικών επαναληπτικών συμπεριφορών, την ύπαρξη γλωσσικών διαταραχών ή απουσίας λόγου, σημαντικού ή όχι βαθμού νοητική υστέρηση ή άλλων ιατρικών καταστάσεων.
Η αιτία του παραμένει άγνωστη, αν και κάποιες γενετικές επιδράσεις αναγνωρίζονται ως σημαντικές σε συνδυασμό με κάποιους κυρίως περιγεννητικής φύσεως παράγοντες κινδύνου. Αν και ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, έγκαιρες και εξειδικευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις βοηθούν στη βελτίωση της λειτουργικότητας των ατόμων.
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (ΕΕΠΑΑ), 1 στα 42 αγόρια και 1 στα 189 κορίτσια που γεννιούνται, διαγιγνώσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Αυτό σημαίνει πως στην χώρα μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 150.000 άτομα με Αυτισμό. Ο αυτισμός προσδιορίστηκε για πρώτη φορά το 1943 από τον αμερικανο-αυστριακό ψυχίατρο Λίο Κάνερ στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Τζονς Χόπκινς» της Βαλτιμόρης. Την ίδια περίοδο, ο Αυστριακός παιδίατρος Χανς Άσπεργκερ, περιέγραψε μία ηπιότερη μορφή της διαταραχής που είναι γνωστή ως Σύνδρομο Άσπεργκερ.
Αυτές οι δύο διαταραχές βρίσκονται στη λίστα του DSM IV (Διαγνωστικό και Στατιστικό εγχειρίδιο για τις Νοητικές Διαταραχές) ως δύο από τις πέντε αναπτυξιακές διαταραχές που συμπεριλαμβάνονται στις διαταραχές αυτιστικού φάσματος. Οι άλλες είναι το Σύνδρομο Rett, PDD NOS (διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή), και η Παιδική Αποσυνδετική Διαταραχή. Όλες αυτές οι διαταραχές χαρακτηρίζονται από διάφορα επίπεδα βλάβης στις ικανότητες επικοινωνίας και στις κοινωνικές δεξιότητες, και επίσης από επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Παγκόσμια Ημέρα για τον Αυτισμό θα βρεθεί στην σκιά της Παγκόσμιας Πανδημίας του Κορωνοϊού covid-19.
Και σήμερα όσοι προσπαθήσουν να ενημερώσουν, ΤΙ ΕΙΝΑΙ Αυτισμός και ΠΩΣ η ζωή των ατόμων που βρίσκονται στο αυτιστικό φάσμα μπορεί να γίνει Λειτουργική και Αξιοπρεπής πάλι θα πουν:
Αγαπήστε τον Αυτισμό, μη τον φοβάστε.
Το ίδιο ακριβώς θέλουν να μας πουν τα άτομα με αυτισμό καθημερινά, όταν μας το ζητούν με τον δικό τους διαφορετικό, ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο.
Ναι, τα άτομα με αυτισμό αναζητούν την κοινωνική αλληλεπιδράση, την κοινωνική ένταξη, την κοινωνική αποδοχή, την κοινωνική επιβράβευση.
ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ
ΜΑΘΕ ΜΕ ΠΩΣ.
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΜΑΘΕΙΣ;
Ο Αυτισμός μπορεί να δυσκολεύει την κοινωνική κατανόηση,την κοινωνική ενσυναίσθηση, αλλά Αυτισμός ΔΕΝ σημαίνει ότι τα αυτιστικά άτομα επιθυμούν να μένουν μόνα σε δια βίου καραντίνα,σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον απόμακροι και προστατευμένοι από έναν “κοινωνικό ιό”.
Η απομόνωση,η καταφυγή σε στερεότυπες συμπεριφορές,σε εμμονές, σε άρνηση στο καινούργιο και άγνωστο, οι προκλητικές μαθημένες συμπεριφορές,οι εκρήξεις θυμού είναι αποτέλεσμα της παρουσίας και παρέμβασης όσων φοβούνται και δεν μπορούν να αγαπήσουν τον αυτισμό.
Είναι επίσης αποτέλεσμα όσων τον αγνοούν με καθυστηρημένες διαγνώσεις ή με ελλιπείς διαγνώσεις ή ακόμα χειρότερα με απούσες διαγνώσεις.
Ο Αυτισμός ΔΕΝ είναι ψύχωση,οι αυτιστικοί ΔΕΝ είναι σχιζοφρενείς,ούτε διπολικοί.
ΔΕΝ είναι ούτε χειριστικοί,ούτε κακομαθημένοι,ούτε αντιδραστικοί,ούτε φοβικοί.
Ίσως αν αφαιρέσουμε από πάνω τους όλες αυτές τις εύκολες εικασίες που βιαστικά τους φορτώνουμε, ίσως τότε δούμε καλύτερα τι ακριβώς υπάρχει.
Ίσως κατανοήσουμε πόσο φιλότιμες προσπάθειες κάνουν για να γνωρίσουν τον δικό μας τρόπο σκέψης και λειτουργίας στον διαφορετικό κόσμο μας για εκείνους.
Ίσως κατανοήσουμε ότι όταν λέμε πως είναι δύσκολο να αντιληφθούμε τον δικό τους τρόπο σκέψης και λειτουργίας εκείνοι το έχουν πει νωρίτερα από εμάς και σε πολλαπλάσιο βαθμό.
Ίσως αν κατανοήσουμε ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Αυτισμός τότε ίσως μας βοηθήσει να κατανοήσουμε ΤΙ ΕΙΝΑΙ Αυτισμός.
Τότε ίσως απομακρύνουμε την δική μας φοβία για τον άγνωστο κόσμο του Αυτισμού και μπορέσουμε να τον αναγνωρίσουμε, να τον αποδεχτούμε, να τον πλησιάσουμε, να τον αγκαλιάσουμε,να γίνουμε “στενή επαφή” του, επιτέλους να τον Αγαπήσουμε.
Γιατί αλλιώς πολλές φορές τα αυτιστικά άτομα και οι οικογένειες τους θα πέφτουν εύκολα θύματα παραπληροφόρησης,θα ενοχοποιούνται,θα εξοντώνονται.Μη φοβάστε, ο Αυτισμός δεν είναι ιός, δεν είναι μεταδοτικός,δεν θέλει μέτρα προστασίας για να τον αγκαλιάσετε.
Ή μήπως τελικά ο μεταλλαγμένος άνθρωπος που φοβάται και δεν αγαπά είναι ο σύγχρονος ιός της κοινωνίας;
Μήπως τελικά αυτός ο ιός μπορεί να γίνει επικίνδυνος και για τον Αυτισμό και χρειάζονται μέτρα προστασίας κρατώντας αποστάσεις από όσους δεν διστάζουν εκπαιδευτικά να προκαλούν στους αυτιστικούς αντι-κοινωνικές συμπεριφορές για να αποδείξουν ότι οι αυτιστικοί είναι επιθετικοί και επικίνδυνοι;
Άλλωστε τα άτομα με αυτισμό δεν κινδυνεύουν από το covid-19, μιας και τα ειδικά σχολεία παραμένουν ανοιχτά.
Ευχαριστούμε covid-19 που έδωσες την ευκαιρία στην πολιτεία να δείξει το κοινωνικό της προφίλ για την ειδική εκπαίδευση σε όσους φοιτούν σε Σ.Μ.Ε.Α.Ε. Βέβαια όσοι μαθητές φοιτούν σε τμήματα ένταξης τυπικών σχολείων ή έχουν παράλληλη στήριξη έχασαν αυτό το προνόμιο. Ίσως αυτοί να κολλάνε covid-19. Λες; Ποιος ξέρει;
Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι τα νούμερα για τον Αυτισμό παραμένουν στα επίπεδα του 1/60 (1.66%) και δεν επηρεάζονται ούτε από εποχικά κύματα ούτε θα έχουν πτωτικές τιμές.
Ο Αυτισμός εξακολουθεί να υπάρχει και θα υπάρχει παντού γύρω μας και οφείλουμε με σεβασμό να συνυπάρξουμε μαζί του εξασφαλίζοντας ουσιαστική και ποιοτική εκπαίδευση.
Οι περσινές ευχές για επιστροφή στην κανονικότητα δεν έπιασαν.
Ας ευχηθούμε για το “ κοινωνικό εμβόλιο” ενάντια στον “κοινωνικό ιό” που προκαλεί φοβία και άγνοια για τον Αυτισμό.
Δύσκολη ευχή ή μήπως να ευχηθούμε η αυτιστική προσομοίωση του περιορισμού των κοινωνικών επαφών να βοηθήσει να ξεκινήσουμε τουλάχιστον από την κατανόηση για το Τι είναι Αυτισμός;
Υ.Γ.
Αν μας έλεγαν πριν το covid-19 ότι κάποιος ταυτόχρονα αιτείται και βεβαιώνει για τον ίδιο του τον εαυτό αγνοώντας την ύπαρξη και εμπλοκή του άλλου … τότε αυτό τι είναι;; Αυτισμός ή ψύχωση;
Ας συμπληρώσουμε μια Βεβαίωση μετακίνησης…
Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού (World Autism Awareness Day) καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ (Ψήφισμα 62/139) στις 18 Δεκεμβρίου 2007 και διεξάγεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008.
Η πρωτοβουλία ανήκε στην Μοζά Μπιντ Νασέρ Αλ-Μισνέντ, δεύτερη σύζυγο του εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ Μπιν Καλίφα Αλ-Θάνι.
Σκοπός της είναι να ενημερώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία.
Για το έτος 2019, το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Αυτισμού είναι « Επιβοηθητικές Τεχνολογίες, Ενεργός Συμμετοχή».
Ο όρος «αυτισμός» προέρχεται ετυμολογικά από τη λέξη «εαυτός» και υποδηλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον εαυτό του. Ο αυτισμός, αποτελεί μια ισόβια, πολύπλοκη, εκ γενετής νευροαναπτυξιακή διαταραχή που συνήθως εκδηλώνεται στη φάση της ανάπτυξης.
Τα κλινικά χαρακτηριστικά του αυτισμού, περιλαμβάνουν την ελλειπή κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, την εκδήλωση στερεοτυπικών επαναληπτικών συμπεριφορών, την ύπαρξη γλωσσικών διαταραχών ή απουσίας λόγου, σημαντικού ή όχι βαθμού νοητική υστέρηση ή άλλων ιατρικών καταστάσεων.
Η αιτία του παραμένει άγνωστη, αν και κάποιες γενετικές επιδράσεις αναγνωρίζονται ως σημαντικές σε συνδυασμό με κάποιους κυρίως περιγεννητικής φύσεως παράγοντες κινδύνου. Αν και ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, έγκαιρες και εξειδικευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις βοηθούν στη βελτίωση της λειτουργικότητας των ατόμων.
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (ΕΕΠΑΑ), 1 στα 42 αγόρια και 1 στα 189 κορίτσια που γεννιούνται, διαγιγνώσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Αυτό σημαίνει πως στην χώρα μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 150.000 άτομα με Αυτισμό.
Ο αυτισμός προσδιορίστηκε για πρώτη φορά το 1943 από τον αμερικανο-αυστριακό ψυχίατρο Λίο Κάνερ στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Τζονς Χόπκινς» της Βαλτιμόρης. Την ίδια περίοδο, ο Αυστριακός παιδίατρος Χανς Άσπεργκερ, περιέγραψε μία ηπιότερη μορφή της διαταραχής που είναι γνωστή ως Σύνδρομο Άσπεργκερ.
Αυτές οι δύο διαταραχές βρίσκονται στη λίστα του DSM IV (Διαγνωστικό και Στατιστικό εγχειρίδιο για τις Νοητικές Διαταραχές) ως δύο από τις πέντε αναπτυξιακές διαταραχές που συμπεριλαμβάνονται στις διαταραχές αυτιστικού φάσματος. Οι άλλες είναι το Σύνδρομο Rett, PDD NOS (διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή), και η Παιδική Αποσυνδετική Διαταραχή. Όλες αυτές οι διαταραχές χαρακτηρίζονται από διάφορα επίπεδα βλάβης στις ικανότητες επικοινωνίας και στις κοινωνικές δεξιότητες, και επίσης από επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/186
© SanSimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου