Λίγα λόγια για το Εργατικό Κέντρο Κατερίνης

Σαββίδης Παναγιώτης

Το εργατικό κέντρο Κατερίνης  δεν έχει καμιά σχέση με την εργατική τάξη του νομού μας, αφού ποτέ του δεν έχει περιοδεύσει σε έναν εργασιακό χώρο, να συναντήσει  εργαζομένους να συζητήσει για τα προβλήματα τους.

Κλειδαμπαρωμένοι  στο κτίριο του εργατικού κέντρου η παρέα που παριστάνει το ΔΣ και οι υπάλληλοι τους, απεργάζονται σχέδια «σιγή ιχθύος»  των εργαζομένων, διευκολύνοντας κυβέρνηση, εργοδοσία και κεφάλαιο στο πέρασμα αντεργατικών νόμων, όπως αυτό που θέλουν να περάσου για την 10ωρη εργασία, την απλήρωτη  υπερωρία, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, κα.

Το εργατικό κέντρο Κατερίνης, με την εξαφανισμένη ΓΣΕΕ και την κυβέρνηση θέλουν να σβήσουν από την μνήμη της εργατικής τάξης, τους αγώνες που έδωσε για το οκτάωρο και τα δικαιώματα, και μετέφεραν  από κοινού τον γιορτασμό της πρωτομαγιάς μετά την δεύτερη μέρα του Πάσχα για να σωρευτεί με τις ημέρες αργιών των εορτών.

Ο από κοινού ο στόχος τους είναι ένας.

Να μην εκφραστούν οργανωμένα οι εργαζόμενοι με τα σωματεία και τα συνδικάτα τους, να μην τιμήσουν αγωνιστικά αυτή την ημέρα και κυρίως σε μια εποχή που ετοιμάζονται να νομοθετήσουν το 10ωρο  και να ναρκοθετήσουν ακόμα περισσότερο τα εργασιακά δικαιώματα, φορτώνοντας  πάλι στις πλάτες τους τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.  

Από αυτή την σκοπιά το εργατικό κέντρο  πολεμάει με λύσσα τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία, το ΠΑΜΕ, την κάθε δύναμη ανεξαρτήτως πολιτικοϊδεολογικής τοποθέτησης που θέλει να σηκώσει κεφάλι και να αντισταθεί σε αυτή την κατάσταση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η  πρόεδρος του εργατικού κέντρου Κωνσταντίνου άλλαξε εν κρυπτό βράδυ την κλειδαριά του σωματείου συνταξιούχων ΙΚΑ και παρακρατάει τα κλειδιά των γραφείων τους, επειδή δεν τους άρεσε ο νέος συσχετισμός δύναμης που αναδείχτηκε στο ΔΣ πριν ενάμιση χρόνο από τις εκλογές που διεξήχθησαν.

Αυτός ήταν ο λόγος που κατέβασαν «γη και ουρανό» και απέκλεισαν τους νόμιμους αντιπροσώπους του συνδικάτου ιδιωτικών υπαλλήλων «Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ» από το συνέδριο του εργατικού κέντρου, γιατί θέλουν ανενόχλητα να κάνουν τις βρώμικες δουλειές τους και οι αντιπρόσωποι του συνδικάτου συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ ήταν αγκάθι στα σχέδια τους.

 Πατέρας και κόρη έχουν μετατρέψει σε τσιφλίκι τους το εργατικό κέντρο (με ποιανού άραγε τα λεφτά ο συνταξιούχος πατέρας της πρόεδρου Κωνσταντίνου έχει δικό του γραφείο με όλες τις ανέσεις;) και καθοδηγούν τους λίγους φίλους τους πώς να αποκλείουν εργαζόμενους από  σωματεία που δεν είναι της αρεσκείας τους.

Οι εργαζόμενοι δεν  έχουν ανάγκη από ένα  εργατικό κέντρο που διευκολύνει το μαύρο μέτωπο αστικών κυβερνήσεων – εργοδοσίας – κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι πρέπει και μπορούν να εμπιστευτούν τα ταξικά σωματεία και συνδικάτα που βρίσκονται στον αντίποδα αυτής της σαπίλας.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ απευθύνονται πλατιά και ανοιχτά σε όλους τους εργαζόμενους και τους καλούν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δύναμης στα σωματεία, γυρνώντας την πλάτη στις δυνάμεις του συμβιβασμού και της διάλυσης  ή να συγκροτήσουν άλλα νέα σωματεία και κυρίως εκεί που δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση και εκπροσώπηση, σωματεία αγωνιστικά σε ταξική κατεύθυνση και προσανατολισμό.