Όταν οι επισκέπτες άρχισαν να παρατηρούν μεγάλες πέτρες που έμοιαζαν να έχουν μετακινηθεί στην επιφάνεια της αποξηραμένης λεκάνης στη Racetrack Playa της Κοιλάδας του Θανάτου, στην Καλιφόρνια, αφήνοντας κι ένα αποτύπωμα, σαν από φίδι, στο πέρασμά τους, οι επιστήμονες προβληματίστηκαν. Πώς ήταν δυνατό τόσοι βράχοι, κάποιοι με βάρος ακόμα και 300 κιλά, να διανύουν δεκάδες μέτρα σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος της κοιλάδας;
Το μυστήριο ενέτειναν τα «ίχνη» που άφηναν πίσω τους οι πέτρες: άλλα ήταν σαν σμιλεμένα αρμονικά αποτυπώνοντας ομαλή κίνηση, άλλα ήταν ευθεία με απότομες καμπές, δεξιά ή αριστερά. Τι ή ποιος μπορούσε να μετακινεί αυτές τις πέτρες; Οι θεωρίες και τα σενάρια περιλάμβαναν ένα σωρό εξηγήσεις, από μαγνητικά πεδία μέχρι… εξωγήινους κι από ζώα της ερήμου μέχρι φαρσέρ.
Η απάντηση δόθηκε τελικά από έναν επιστήμονα της NASA. Το 2006 ο Ralph Lorenz δημιούργησε μια μικρογραφία του φαινομένου στην κουζίνα του, χρησιμοποιώντας ένα… τάπερ, απομυθοποιώντας πλήρως τους βράχους- ταξιδιώτες.
Το χειμώνα η Racetrack Playa γεμίζει νερό και οι πέτρες στην επιφάνειά της παγιδεύονται εκεί όταν το νερό παγώνει σε ορισμένα σημεία του. Μέσα στο νερό εύκολα οι πέτρες κινούνται μέσα στη λάσπη του πυθμένα, εκείνες με άγριες πλευρές αφήνουν ίσια σημάδια πίσω τους, εκείνες που έχουν λείες επιφάνειες πιθανώς να παρεκκλίνουν της πορείας τους. Τους θερμούς μήνες ο πάγος λιώνει και το νερό εξατμίζεται. Αυτό που μένει πίσω ωστόσο είναι οι πέτρες και τα μυστηριώδη «ίχνη» τους, που όμως δεν είναι πια τόσο μυστηριώδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου