Καλό ταξίδι Μαράκι!

Ημερήσιο Μάτι -Γράφει η Κατερίνα Τσαλού 

Ήθελα να σε αποχαιρετίσω και μέσα από αυτή τη στήλη.  Κι ας έχω μήνες ολόκληρους να γράψω.

Η ζωή είναι στιγμές… κι εμείς ζήσαμε πολλές μαζί, κάνοντας ρεπορτάζ, περιμένοντας επί ώρες μια συνέντευξη, μια εκδήλωση, ένα «θέμα» και μια φώτο που πασχίζαμε να βγάλουμε για να επιστρέψουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στις εφημερίδες.

Μιλούσες και γελούσαν τα μάτια σου για την Ιωάννα σου, να προλάβεις να είσαι σπίτι όταν γυρίσει από το σχολείο, να διαβάσει, να προλάβεις να τελειώσεις τα θέματά σου στην εφημερίδα, να καλύψεις τα απογευματινά ρεπορτάζ…. Θυμάμαι τις συζητήσεις μας. Αγαπημένο σου θέμα η Λίμνη Ευβοίας. Ο τόπος σου. Τον λάτρευες, τον διαφήμιζες, τον αγαπούσες. Νοσταλγούσες   τα καλοκαίρια σου εκεί.

Αυτά μου ήρθαν στο μυαλό σήμερα το πρωί που μου είπαν ότι έφυγες για πάντα. Αυτά και το ατέλειωτο γέλιο σου. Το χαμόγελο που δεν έσβηνε ποτέ από τα χείλη σου, που φώτιζε τα μάτια σου και όλο το πρόσωπό σου. Ο,τι κι αν συνέβαινε. Οσες δυσκολίες κι αν αντιμετώπιζες.

Μαράκι δεν ξέρω πώς να σε αποχαιρετίσω. Ξέρω ότι υπήρξες μια έντιμη συνάδελφος, ένα καλό παιδί και μια εξαιρετική σύζυγος και μητέρα.

Η ζωή ειναι στιγμές! Κι αυτές κρατώ απο εσένα. 

Καλό ταξίδι κορίτσι μου.