Του δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση (Κaterini Sport)
Mπορεί το «Γκολ της χρονιάς» Νο9 του... «Μέσι της Πιερίας»
(Λεσάι-Πίνδος Άνω Αγιάννη) να έχει φτάσει σε φήμη και προβολές μέχρι
την... Ισπανία (35000 plus) και να έχει εγείρει θέμα πνευματικών
δικαιωμάτων χρήσης του ονόματος, η πρωτοπόρος, όμως, του πρωταθλήματος
της Β’ κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας, Ελπίς Ανδρομάχης, έστειλε τον Άνω
Αγιάννη για... προσευχή, επικρατώντας με 2-1, σε μια viral αναμέτρηση
από το κεφάλαιο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, με τον τίτλο «Πρωτάθλημα
σαν το Τοπικό (Πιερίας) κανένα...»
Καθοριστική για την εξέλιξη του παιχνιδιού στάθηκε η επίμαχη φάση
πέναλτι που ζήτησε η ομάδα της Ανδρομάχης, σε «χέρι» του Κακκάρα (με την
μπάλα να βρίσκει στο δοκάρι μετά) και η αντίστοιχη του Άνω Αγιάννη σε
«χέρι» του Σκούφα, «στο μπάσκετ επιτρέπεται
το χέρι...», με το σκορ στο 2-1 και τη δοκό της... κερκίδας (σ.σ. στη
λάθος θέση τη λάθος στιγμή), να αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Οι
φιλοξενούμενοι, πάντως, με τον «παίκτη-προπονητή» Τσιβαλίδη στην αρχική
ενδεκάδα, είχαν μοναδική ευκαιρία να ανοίξουν
το σκορ με τον προωθημένο Παπαργυρίου, στο ξεκίνημα του παιχνιδιού.
Οι γηπεδούχοι, του Θάνου Τζήμα, στη συνέχεια, πήραν τα ηνία στον
χώρο του κέντρου και πέτυχαν πρώτοι γκολ με τον Κυπαρίσση, «μη γλείφεις
τον προπονητή, ρε...», σε ρόλο... trailer, πίσω από τον Σιώκα, μετά από
σέντρα του Σκούφα στη μεγάλη περιοχή. Μέσα
σε λιγότερο από δέκα λεπτά, η Ανδρομάχη βρέθηκε μπροστά στο σκορ με δύο
τέρματα και σκόρερ τον Σιώκα, «έσπασε το ρόδι...», αυτή τη φορά, μετά
από ολέθριο λάθος της αμυντικής γραμμής του Άνω Αγιάννη. Το ημίχρονο
τελείωσε με την ευκαιρία του Τσέτσιλα της Ελπίδας,
με την μπάλα αργά και βασανιστικά να καταλήγει τελικά άουτ.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με την… επιστροφή του Τσιβαλίδη στον
πάγκο της ομάδας του και την είσοδο του Λεσάι, που άλλαξε τις
ισορροπίες, με το ανεπανάληπτο «Γκολ της χρονιάς» Νο9, προϊόν μαγικής
περιστροφικής ενέργειας κι εκτέλεσης, που αναμφισβήτητα
θα μείνει στην ποδοσφαιρική ιστορία (σ.σ. εσένα περιμέναμε να μας το
πεις...) Το παιχνίδι, προϊόντος του χρόνου, απέκτησε άγρια ομορφιά, με
τους φιλοξενούμενους να ανεβάζουν στροφές, να γίνονται ολοένα και πιο
απειλητικοί και να προσεγγίζουν την ισοφάριση,
την ίδια στιγμή που οι γηπεδούχοι, προσπάθησαν να κλειδώσουν τη νίκη με
ένα τρίτο γκολ. Με τη νίκη της αυτή, η Ανδρομάχη παρέμεινε πρώτη και
αήττητη στη βαθμολογία, με 21 βαθμούς, τρεις βαθμούς, δηλαδή, μακριά από
τους διώκτες της, ενώ ο Άνω Αγιάννης έμεινε
στην τέταρτη θέση.
Ηighlights: το «σουτ-τηλεφώνημα» του Σκούφα, που αν δεν
προσέκρουε σε σώμα αμυντικού, θα είχε ήδη μετακομίσει τώρα για να
δικηγορεί στον... Άρειο Πάγο της Ισπανίας, παρέα με τον Λεσάι... (σ.σ.
το λες και dreams in reality αυτό...), υπό το άγρυπνο
βλέμμα του πρώην παίκτη και προπονητή του, Χρήστου Παπαγιάννη εκτός
γηπέδου (σ.σ. και αυτό το είδες και το έγραψες, ρε αθεόφοβε;)
η... άτυπη διαδικτυακή, πλέον, μονομαχία Μανίκα (Δίας Δίου), Λεσάι
(Πίνδος Άνω Αγιάννη) και Μυρτολάρι (Ακαδημία Βατανιακός 1978), με τον
δεύτερο να αφήνει πίσω του τους άλλους δύο, προς το παρόν, σε μια κούρσα
χιλιάδων προβολών, που αναδεικνύουν την αξία
του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και των πρωταγωνιστών του (σ.σ. by the
way, ναι, μπήκε στα προτεινόμενα guys και γι’ αυτό καλπάζει στα...
ποδοσφαιρικά charts)
η περίπτωση της τήρησης ή μη του fair play, με την αδρεναλίνη στο
κόκκινο και τις δύο πλευρές να αμύνονται των επιχειρημάτων τους,
οι έντονες προσωπικές μονομαχίες, τα σκληρά μαρκαρίσματα, οι
διαξιφισμοί, οι λεκτικές αντιπαραθέσεις, που κορυφώθηκαν με τη λήξη του
παιχνιδιού και συνεχίστηκαν μέχρι τα αποδυτήρια,
οι διαμαρτυρίες ποδοσφαιριστών και φιλάθλων για τις διαιτητικές
υποδείξεις, που είχαν, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα τον «κιτρινισμό»
πολλών ποδοσφαιριστών και των δύο ομάδων,
οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων στη σκεπαστή κερκίδα του όμορφου
γηπέδου της Ανδρομάχης, με τις εγκαταστάσεις του να χαρακτηρίζονται από
το υψηλό τους επίπεδο,
Μan of the match: αν το παιχνίδι τελείωνε, τουλάχιστον,
ισόπαλο, ο Λεσάι της Πίνδου Άνω Αγιάννη θα είχε πάρει δικαιωματικά τον
τίτλο, πριν τον δώσουμε, μόνος του στο σπίτι...
Υellow card: Αργήσαμε να ενσωματώσουμε τα σχόλια του αγώνα,
δικαίως μας... επιπλήξατε γι’ αυτό, αλλά το ένα «Γκολ της χρονιάς» πίσω
από το άλλο, το ένα παιχνίδι πίσω από το άλλο, ενδιάμεσες συνεντεύξεις
on the way, αμέτρητες φωτογραφίες, 5000 αναλυτικά
σχόλια ανά αγώνα, δεν είναι δικαιολογία είναι η πραγματικότητα... (σ.σ.
Κολίτση, άσε τα σάπια και να μην ξαναγίνει παρακαλώ...)
Red Card: «στον Νίκο Κολίτση για την απροσδιόριστη
αργοπορία του, που έχει ως αποτέλεσμα ο δείκτης ανυπομονησίας και της
προσμονής στις τάξεις της ομάδος να έχει κοκκινίσει» (σ.σ. «σχόλιο της
χρονιάς» που παραθέτουμε αυτούσιο, με τη μόνο εκκρεμότητα
που απομένει να είναι η... φωτογραφία μας να παίρνουμε την... κόκκινη
κάρτα και την άγουσα για τα αποδυτήρια...
Μην ξεχνάτε να κάνετε subscribe, like & share!
Σε επαγγελματική ποιότητα εικόνας-ήχου.
Επικοινωνία: liviostitos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου