Πολύποδες εντέρου

 Η κολονοσκόπηση είναι η σημαντικότερη προληπτική εξέταση

 Οι πολύποδες εντέρου είναι συγκεντρωμένα κύτταρα στα τοιχώματα του εντέρου. Οι περισσότεροι πολύποδες δεν είναι επικίνδυνοι. Τείνουν να εμφανίζονται συχνότερα σε άτομα άνω των 50 ετών, σε καπνιστές, σε παχύσαρκους και σε έχοντες οικογενειακό ιστορικό καρκίνου στο έντερο.

Ένα μεγάλο ποσοστό των αδενωμάτων (τύπος πολύποδα), αν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί άμεσα, μέσα σε 10 χρόνια μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο. Γι’ αυτό, συνιστάται η προληπτική κολονοσκόπηση ανά 5-10 χρόνια μετά την ηλικία των 50 ετών.

Τύποι των πολυπόδων

• Αδενώματα – καλοήθεις όγκοι του εντέρου, που μπορεί να είναι και ασυμπτωματικοί. Όσο μεγαλύτερα σε μέγεθος και σε δυσπλασία είναι, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να εξελιχθούν σε κακοήθεια. Γι’ αυτό συνιστάται η αφαίρεσή τους προληπτικά.
• Υπερπλαστικοί πολύποδες - μικροί πολύποδες που συνήθως δεν εξελίσσονται σε καρκίνο.
• Φλεγμονώδεις πολύποδες - εντοπίζονται σε άτομα με φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου όπως η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn και πρόκειται για καλοήθεις πολύποδες που δεν προκαλούν καρκίνο.

Συμπτώματα

Συνήθως οι πολύποδες είναι ασυμπτωματικοί (δεν έχουν συμπτώματα). Ωστόσο, όταν εμφανίζουν σημεία και συμπτώματα είναι τα παρακάτω:

• αιμορραγία από τον πρωκτό
• αλλαγή στο χρώμα των κοπράνων
• αίμα στα κόπρανα
• διάρροια ή δυσκοιλιότητα
• πόνος
• έλλειψη σιδήρου και αναιμία

Τα ίδια συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν και κάποια άλλη πάθηση, οπότε δεν είναι απόλυτο ότι όταν έχεις αυτά τα συμπτώματα υπάρχει πολύποδας. Απλώς, θα πρέπει να σε οδηγήσουν άμεσα στο γιατρό για εξετάσεις. Ο αρμόδιος ιατρός για την αφαίρεση των πολυπόδων είναι ο γαστρεντερολόγος και ο γενικός χειρουργός.

Διάγνωση

Η διάγνωση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς αν δεν εντοπιστούν σε αρχικό στάδιο και όταν είναι μικροί σε μέγεθος γίνονται επικίνδυνοι. Γι’ αυτό συνιστάται να γίνονται τακτικά απεικονιστικές εξετάσεις όπως η κολονοσκόπηση, ώστε να εντοπιστούν και να αφαιρεθούν εντελώς και με ασφάλεια. Επίσης, συνιστάται σιγμοειδοσκόπηση και εξέταση κοπράνων.

Παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση της νόσου είναι η ηλικία (άνω των 50 ετών), οι φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, το οικογενειακό ιστορικό, η κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η φυλή και ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ.

Θεραπεία

Η θεραπεία εστιάζει στην αφαίρεση του πολύποδα. Όσο πιο μικρός είναι τόσο πιο ασφαλής και αποτελεσματική θα είναι. Μπορεί να γίνει με χειρουργική επέμβαση και κολεκτομή, με λαπαροσκόπηση (ελάχιστα επεμβατική μέθοδος κολεκτομής με πολύ μικρές τομές και άμεση αποκατάσταση), και στις περιπτώσεις που οι πολύποδες εκτείνονται σε όλο το παχύ έντερο συνιστάται κολεκτομή και ειλεορθική ή ειλεοπρωκτική αναστόμωση.

Κάποιοι τύποι πολύποδα είναι πιο πιθανό να εξελιχθούν σε καρκίνο από άλλους. Μέσω της ιστολογικής εξέτασης ανιχνεύεται αν ο ιστός είναι καρκινικός.

Φυσικά, το σημαντικότερο ρόλο παίζει η μετεγχειρητική παρακολούθηση, καθώς ο πάσχων ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου και άρα, συνιστώνται τακτικές διαγνωστικές εξετάσεις (κολονοσκόπηση) στο διάστημα που θα ορίσει ο γιατρός αναλόγως με τον πολύποδα που είχε εντοπιστεί και αφαιρεθεί.

.doctoranytime.gr