Πολιτικά πρόσωπα της τοπικής αυτοδιοίκησης;
Πολιτικά πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής;
Επιστήμονες;
«Επιστήμονες»;
Επιστήμονες υγείας;
«Επιστήμονες» υγείας;
Πού δε βρίσκονται άτομα με ακαδημαϊκούς τίτλους τους οποίους , κυριολεκτικά, ψώνισαν
με τον έναν ή τον άλλον τρόπο; Με τον παρά τους και χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό.
Πτυχία;
Μεταπτυχιακά;
Διδακτορικά;
Όλα βρίσκονται στο παζάρι, αρκεί να έχεις το απαιτούμενο χρήμα και τις κατάλληλες
γνωριμίες.
Ξέρεις κάτι;
Δεν είναι ότι αδικούνται οι κοπέλες και τα παλικάρια που τρώνε τα νιάτα τους στη
μόρφωση και στη μελέτη. Δεν είναι ότι τέτοιοι τίτλοι (οι οποίοι αποκτήθηκαν αθέμιτα)
χρησιμοποιούνται στα πλαίσια διαγωνισμών προς όφελος των κατόχων τους. Δεν είναι ότι
κάλλιστα μπορεί κάποιος που έχει ψωνίσει τίτλους στα επαγγέλματα υγείας και αυτό να
έχει επίπτωση στην κατάρτισή του και άρα στην ποιότητα των υπηρεσιών του.
Είναι αυτή η εκφυλισμένη, άκρως υλιστική και αμοραλιστική νοοτροπία ότι όλα πωλούνται
και όλα αγοράζονται. Ότι όλα και όλοι έχουν την τιμή τους. Ότι τα λεφτά, ο παράς, το
μπικικίνι, το μπαγιόκο, ο μαμμωνάς, το ντινέρο, είναι αρκετά για να αγοράσουν τα πάντα
και τους πάντες.
Εύλογα μπορεί κάποιος να αποδώσει τέτοιες νοσηρές νοοτροπίες και πρακτικές στις
μεταπολιτευτικές, εν Ελλάδι, στρεβλώσεις. Είναι όμως τόσο περιορισμένο το πλαίσιο, ή
εντάσσονται όλα αυτά σε μια πιο γενικευμένη μετανεωτερικότητα σχετικοποίησης των
ηθικών κανόνων ως προς τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη στόχων αλλά και
ποσοτικοποίησης-κοστολόγησης των πάντων;
Και όταν λέμε των πάντων, εννοούμε των πάντων. Υλικών, σωμάτων, πνευμάτων,
συνειδήσεων…
Τσερτεκίδης Γεώργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου