Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής του Θωμά και της Μαίρης
Οικονομολόγος
Την Κυριακή 5 Ιουνίου λόγω του εορτασμού της ανακομιδής και
μετακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ενδόξου Ιερομάρτυρος
Ρηγίνου Επισκόπου Σκοπέλου τελέστηκε, με την πρέπουσα
εκκλησιαστική τάξη και μεγαλοπρέπεια, Μεθεόρτιος Εσπερινός
με Εγκώμια και Ιερά Παράκλησι προς τιμήν του Αγίου Ρηγίνου στον
ομώνυμο Ιερό Ναό στη Λιβαδειά! Ακολουθεί η περιγραφή του βίου
του Αγίου από την ιστοσελίδα της iερά Μητρόπολις Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος. Ο Άγιος Ρηγίνος, γεννήθηκε στη Λιβαδειά, περί τα τέλη του 3ου, με
αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνος. Οι γονείς του ήταν πιστοί χριστιανοί και
την πίστη τους αυτή μεταφύτεψαν και στην καρδιά του μικρού
Ρηγίνου. Στη Λιβαδειά έμαθε τα πρώτα του γράμματα, και στη
συνέχεια ασχολήθηκε με τις επιστήμες της εποχής του, την
Φιλοσοφία, τη Ρητορική και τη Θεολογία.
Ο Θεός αξίωσε τον Άγιο να θαυματουργεί, από τα νεανικά του
χρόνια, όταν βρισκόταν ακόμη στη γενέτειρά του. Το 325 ακολούθησε
το θείο του Άγιο Αχίλλειο επίσκοπο Λαρίσης στη Νίκαια, όπου
διεξήχθη η Α΄ Οικουμενικής Σύνοδος. Στη συνέχεια στάλθηκε από
τον επίσκοπο θείο του στη Σκόπελο, για να στερεώσει και εκεί την
Ορθόδοξη πίστη, η οποία κλονιζόταν από τις πλάνες των αιρετικών
και τη μανία των ειδωλολατρών. Εκεί ο Άγιος ανέπτυξε σπουδαία
φιλανθρωπική δράση και ανέσυρε από το σκοτάδι της αιρέσεως τους
κατοίκους του νησιού.
Όταν κοιμήθηκε ο επίσκοπος Σκοπέλου, ο κλήρος και ο λαός
ομόφωνα εξέλεξαν Ποιμενάρχη τους τον Άγιο Ρηγίνο. Το 347 έλαβε
μέρος στη Σύνοδο της Σαρδικής (Βουλγαρία) στην οποία συμμετείχαν
300 περίπου Ορθόδοξοι επίσκοποι και 70 αιρετικοί. Στη Σύνοδο αυτή
ο Άγιος διέπρεψε και κατατρόπωσε με αγιογραφικές αποδείξεις τους
οπαδούς του Αρείου, οι οποίοι και απεχώρησαν πριν τη λήξη των
εργασιών της Συνόδου. Ο Άγιος επέστρεψε στη Σκόπελο, όπου έγινε
δεκτός με ενθουσιασμό από το ποίμνιό του. Αλλά η ειρήνη της
Εκκλησίας διασαλεύτηκε και πάλι με την άνοδο στον θρόνο του
Ιουλιανού του Παραβάτη καθότι άρχισαν σφοδροί διωγμοί κατά των
χριστιανών. Μεταξύ των πρώτων που συνελήφθησαν ήταν και ο
Άγιος Ρηγίνος.
Ο τοπάρχης της Σκοπέλου προσπάθησε με υποσχέσεις και απειλές,
να πείσει τον Άγιο να αρνηθεί την πίστη του. Όταν όμως είδε τη
σταθερότητα του Αγίου στην πίστη του Χριστού, διέταξε να το
βασανίσουν και να οδηγηθεί στη φυλακή. Στις 25 Φεβρουαρίου του
362, ο Άγιος Ρηγίνος οδηγήθηκε για τελευταία φορά στον τοπάρχη.
Αφού ομολόγησε πάλι την πίστη του στον Χριστό, με διαταγή του
τοπάρχη οι δήμιοι τον τύφλωσαν και στη συνέχεια τον έσυραν στη
θέση «Παλαιό Γεφύρι» όπου και τον αποκεφάλισαν.
Την νύχτα οι χριστιανοί έθαψαν το σώμα του Αγίου σ’ ένα κοντινό
λόφο, στον οποίο σώζεται ως σήμερα ο τάφος του. Τον 12ο αιώνα, ο
Γουλιέλμος ο Αγαθός της Σικελίας, μετέφερε τα Λείψανα του Αγίου
στην Κύπρο, το δε έτος 1740 μέρη των λειψάνων μετεκομίσθησαν
στη Σκόπελο, όπου φυλάσσονται μέχρι σήμερα. Εν κατακλείδι, ας
προσπαθήσουμε να μιμηθούμε τον Άγιο Ρηγίνο για το ορθόδοξο
αγωνιστικό του φρόνημα και την ομολογία πίστεως που επέδειξε,
καθώς και για τις ελεημοσύνες που προέβηκε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου