29 Αυγούστου 2022

Κοντεύουν να γίνουν και…συμπαθείς


Του Γ.Τεκίδη
Μένει όπως πάμε να το δούμε κι αυτό. Η πολιτική βαναυσότητα που πηγάζει από
την ασύλληπτη πολιτική αλητεία , την χαμέρπεια και την απάτη της κυβερνητικής
συμμορίας, μπορεί να προκαλεί με το χυδαιότερο τρόπο την κοινή γνώμη και γενικά
όλο τον κόσμο, πλην όμως από αντιδράσεις και αγωνιστικές πρωτοβουλίες ενάντια
στην πολιτική και κοινωνική Μητσοτακική ζούγκλα, πολύ φτωχά τα πράγματα. Η πρωτοφανής για τα δεδομένα αγωνιστική υπνηλία, η μυστηριώδης πολιτική
ραθυμία φορέων και συλλογικοτήτων και το γνωστό σλόγκαν που πάει να
επικρατήσει << έλα μωρέ μόνοι τους θα θαφτούν στις πολιτικές τους ανομίες και τα
κακουργήματα >> πιθανόν και να βοηθούν τελικά τους όντως βουτηγμένους στην
αθλιότητα και την λάσπη, παρακρατικούς του Μαξίμου. Περίσσεψαν και κάθε μέρα
περισσεύουν οι καταγγελίες, τα άρθρα, οι γλαφυρές περιγραφές των πεπραγμένων
μιας κατάπτυστης και βαθύτατα προσβλητικής για την στάση και συμπεριφορά της
απέναντι στον ελληνικό λαό, κυβερνητικής μαφίας. Και από ότι φαίνεται και έχει
μέχρι τώρα αποδειχτεί, καρφί δεν τους καίγεται, αφού στερούνται κάθε ίχνους
αξιοπρέπειας και εντιμότητας, για να μη πούμε πως το διασκεδάζουν κιόλας. Να
συνεχίζουν απτόητοι, σαν να μη συμβαίνει τίποτα και να παριστάνουν με την
βοήθεια ενός αργυρώνητου προπαγανδιστικού στρατού και του παρασιτικού
κεφαλαίου, τους τιμητές των πολιτικών τους αντιπάλων, όπως και την …αδικία στην
οποία υπόκεινται από την σκληρή, υπερβολική και άδικη κριτική της
αντιπολίτευσης.
Έτσι που να αναρωτιούνται δειλά- δειλά κάποιοι, μήπως πραγματικά ενέχεται η
υπερβολή και οι ταπεινές προθέσεις των αντιπάλων της κυβέρνησης, σε όσα της
καταμαρτυρούν;. Μήπως πράγματι έγιναν κυβερνητικά λάθη, αστοχίες και κακοί
έστω χειρισμοί, που όμως προς Θεού δεν είναι και για θάνατο. Δεν είναι απίθανο να
εμφιλοχωρήσουν στο κοινωνικό υποσυνείδητο, βοηθούσης και της Γκεμπελικής
προπαγάνδας, τέτοιες σκέψεις και ενδοιασμοί. Η περίπτωση θυμίζει την σύλληψη
του στυγνού εγκληματία περασμένων εποχών, του λυντσαρισμένου από το
αγριεμένο πλήθος και περιφερόμενου στους δρόμους, μέσα στα κουρέλια και το
αίμα από την κακοποίηση. Αυτή ακριβώς η εικόνα του παραπάνω ήταν η αιτία
κάποιοι άλλοι να τον λυπηθούν, ακόμη και να τον συμπονέσουν, διότι << μπορεί να
έκανε λάθη και κακουργήματα, όμως άνθρωπος είναι κι αυτός και…>>.
Στη θέση εκείνου του εγκληματία η σημερινή κυβέρνηση, λόγο της παρατεταμένης
αγωνιστικής απραξίας, της απουσίας εναύσματος και πρωτοβουλίας για δυναμική
αντιμετώπιση της Μητσοτακικής πολιτικής γάγγραινας από φορείς, κοινωνικές
οργανώσεις και κόμματα, να καταστεί τελικά στα μάτια ενός μέρους της κοινωνίας
ως θύμα και αδίκως βαλλόμενη σε τέτοια έκταση από τους αντιπάλους της.

Κανείς δεν μπορεί να κωφεύει η να υποτιμά και να υποβαθμίζει τα πολιτικά όχι
απλά ολισθήματα, ανεπάρκειες και κακές εκτιμήσεις της κυβέρνησης, κολυμπώντας
σε φρούδες ελπίδες και ψευδαισθήσεις πως η κάθαρση θα προκύψει από τη
αυτόματη και από ένα άγνωστο παράγοντα δρομολογούμενη , πτώση της. Το
πολιτικό προσωπικό σύμπασας της δημοκρατικής αντιπολίτευσης με μπροστάρη τη
πολιτική της ηγεσία χθες κιόλας, έπρεπε να κάνει σπίτι της, τις πλατείες και τους
δρόμους σε όλη την επικράτεια. Η πρωτόγνωρη μεταπολιτευτικά πρόκληση που
δέχεται η ήδη δεινοπαθούσα από καιρό δημοκρατία μας, δεν αντιμετωπίζεται
μοναχά με πύρινους καταγγελτικούς λόγους και με έκκληση στους κυβερνητικούς
διεφθαρμένους να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Κάτι που παραπέμπει ευθέως σε
μια ιλαροτραγωδία δίχως αρχή και τέλος.
Τα λόγια πια περίσσεψαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: