24 Σεπτεμβρίου 2022

Πολυνευροπάθειες


 Οι πολυνευροπάθειες είναι παθήσεις των περιφερικών νεύρων. Ουσιαστικά αφορούν ένα σύμπλεγμα συμπτωμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται από τη διαταραχή των κινητικών, αισθητικών και/ή αυτόνομων περιφερικών νεύρων. Η εκφύλιση που συντελείται στον άξονα ή/και τη μυελίνη έχει ως αποτέλεσμα την έκπτωση της κινητικότητας, της αισθητικότητας και των ορθοκυστικών λειτουργιών.

Ποιες είναι οι αιτίες που οδηγούν σε πολυνευροπάθεια;

Αρκετοί είναι οι παράγοντες που συντελούν στην εμφάνιση πολυνευροπάθειας, όπως οι μεταβολικοί (περιφερική νευροπάθεια), τοξικοί (κατάχρηση αλκοόλ), λοιμώδεις (οξεία ή χρόνια πολυριζονευροπάθεια), κληρονομικοί, εκφυλιστικοί ή και νεοπλασματικοί. Συγκεκριμένα μερικοί από τους παραπάνω παράγοντες σχετίζονται με:

  • Ελλείψεις σε Β1, Β6 και Β12.
  • Νοσήματα με μεταβολικές διαταραχές, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η ουραιμία.
  • Νοσήματα όπως η αμυλοείδωση και η σαρκοείδωση.
  • Δηλητηριάσεις από ουσίες όπως αλκοόλ και μέταλλα (πχ. μόλυβδο, αρσενικό, υδράργυρο, χαλκό και θάλιο).
  • Διαλυτικές ουσίες που βρίσκονται σε χρωστικές, βενζίνη/λάδια, ακρυλαμίδια.
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα, οζώδης πολυαρτηρίτιδα, σύνδρομο Sjögren, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος.
  • Απομακρυσμένη δράση κακοήθων νοσημάτων (ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στους πνεύμονες, τις ωοθήκες, τον καρκίνο του μαστού και το μυέλωμα).
  • Λοιμώξεις όπως μονοπυρήνωση, ηπατίτιδα, HIV, διφθερίτιδα, λέπρα, μπορέλια.
  • Φάρμακα όπως στατίνες, δισουλφιράμη, νιτροφουραντοΐνη, φαινυτοΐνη, ισονιαζίδη και βινκριστίνη.
  • Αγγειακοί παράγοντες λόγω αθηροσκλήρυνσης, αγγειΐτιδα.
  • Ανοσολογικές νευροπάθειες (Guillain-Barré, χρόνια φλεγμονώδης πολυριζονευροπάθεια, παραπρωτεϊναιμία).
  • Κληρονομικές πολυνευροπάθειες, υπο-/υπερκαλιαιμία, υπο-/υπερασβεστιαιμία, υπερφωσφαταιμία, συμπίεση νωτιαίου μυελού, υποθυρεοειδισμός.

Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες η αιτιολογία παραμένει άγνωστη.

Ποια είναι τα συμπτώματα της πολυνευροπάθειας;

Η κλινική εικόνα συνήθως είναι παρόμοια. Οι ασθενείς παρουσιάζουν αισθητηριακά και κινητικά ελλείμματα. Παρατηρείται μείωση της αίσθησης της δόνησης και της εξωτερικής αισθητικότητας, απώλεια αντανακλαστικών, παραισθησίες και μυϊκή αδυναμία, διαταραχή της ισορροπίας και τάση να σκοντάφτει. Επίσης, η δυσλειτουργία που παρατηρείται στο αυτόνομο νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από απώλεια της δυνατότητας για εφίδρωση. Σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να εμφανιστεί ορθοστατική υπόταση, ανικανότητα, ατονία ουροδόχου κύστης, δυσκοιλιότητα και αίσθημα παλμών.

Τι περιλαμβάνει η διάγνωση για πολυνευροπάθεια;

Ο ειδικός θα χρειαστεί να λάβει ένα πλήρες ατομικό-ιατρικό ιστορικό, να προβεί σε νευρολογικό έλεγχο και να γίνει εξειδικευμένος εργαστηριακός έλεγχος. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να αξιολογηθεί η ταχύτητα νεύρων και να συσταθεί ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.

Ποια είναι η θεραπεία;

Υπάρχουν ορισμένα φαρμακευτικά πρωτόκολλα που συστήνει ο ειδικός, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κύρια νόσος και ο πόνος ώστε να προσφέρει ανακούφιση στον ασθενή. Συνδυαστικά ακολουθείται πρόγραμμα φυσιοθεραπείας με ασκήσεις μυϊκής δύναμης, προφύλαξη από τις συσπάσεις ή/και χρήση βοηθητικών μέσων.

Οι πολυνευροπάθειες είναι παθήσεις των περιφερικών νεύρων. Ουσιαστικά αφορούν ένα σύμπλεγμα συμπτωμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται από τη διαταραχή των κινητικών, αισθητικών και/ή αυτόνομων περιφερικών νεύρων. Η εκφύλιση που συντελείται στον άξονα ή/και τη μυελίνη έχει ως αποτέλεσμα την έκπτωση της κινητικότητας, της αισθητικότητας και των ορθοκυστικών λειτουργιών.

Ποιες είναι οι αιτίες που οδηγούν σε πολυνευροπάθεια;

Αρκετοί είναι οι παράγοντες που συντελούν στην εμφάνιση πολυνευροπάθειας, όπως οι μεταβολικοί (περιφερική νευροπάθεια), τοξικοί (κατάχρηση αλκοόλ), λοιμώδεις (οξεία ή χρόνια πολυριζονευροπάθεια), κληρονομικοί, εκφυλιστικοί ή και νεοπλασματικοί. Συγκεκριμένα μερικοί από τους παραπάνω παράγοντες σχετίζονται με:

  • Ελλείψεις σε Β1, Β6 και Β12.
  • Νοσήματα με μεταβολικές διαταραχές, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η ουραιμία.
  • Νοσήματα όπως η αμυλοείδωση και η σαρκοείδωση.
  • Δηλητηριάσεις από ουσίες όπως αλκοόλ και μέταλλα (πχ. μόλυβδο, αρσενικό, υδράργυρο, χαλκό και θάλιο).
  • Διαλυτικές ουσίες που βρίσκονται σε χρωστικές, βενζίνη/λάδια, ακρυλαμίδια.
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα, οζώδης πολυαρτηρίτιδα, σύνδρομο Sjögren, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος.
  • Απομακρυσμένη δράση κακοήθων νοσημάτων (ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στους πνεύμονες, τις ωοθήκες, τον καρκίνο του μαστού και το μυέλωμα).
  • Λοιμώξεις όπως μονοπυρήνωση, ηπατίτιδα, HIV, διφθερίτιδα, λέπρα, μπορέλια.
  • Φάρμακα όπως στατίνες, δισουλφιράμη, νιτροφουραντοΐνη, φαινυτοΐνη, ισονιαζίδη και βινκριστίνη.
  • Αγγειακοί παράγοντες λόγω αθηροσκλήρυνσης, αγγειΐτιδα.
  • Ανοσολογικές νευροπάθειες (Guillain-Barré, χρόνια φλεγμονώδης πολυριζονευροπάθεια, παραπρωτεϊναιμία).
  • Κληρονομικές πολυνευροπάθειες, υπο-/υπερκαλιαιμία, υπο-/υπερασβεστιαιμία, υπερφωσφαταιμία, συμπίεση νωτιαίου μυελού, υποθυρεοειδισμός.

Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες η αιτιολογία παραμένει άγνωστη.

Ποια είναι τα συμπτώματα της πολυνευροπάθειας;

Η κλινική εικόνα συνήθως είναι παρόμοια. Οι ασθενείς παρουσιάζουν αισθητηριακά και κινητικά ελλείμματα. Παρατηρείται μείωση της αίσθησης της δόνησης και της εξωτερικής αισθητικότητας, απώλεια αντανακλαστικών, παραισθησίες και μυϊκή αδυναμία, διαταραχή της ισορροπίας και τάση να σκοντάφτει. Επίσης, η δυσλειτουργία που παρατηρείται στο αυτόνομο νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από απώλεια της δυνατότητας για εφίδρωση. Σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να εμφανιστεί ορθοστατική υπόταση, ανικανότητα, ατονία ουροδόχου κύστης, δυσκοιλιότητα και αίσθημα παλμών.

Τι περιλαμβάνει η διάγνωση για πολυνευροπάθεια;

Ο ειδικός θα χρειαστεί να λάβει ένα πλήρες ατομικό-ιατρικό ιστορικό, να προβεί σε νευρολογικό έλεγχο και να γίνει εξειδικευμένος εργαστηριακός έλεγχος. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να αξιολογηθεί η ταχύτητα νεύρων και να συσταθεί ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.

Ποια είναι η θεραπεία;

Υπάρχουν ορισμένα φαρμακευτικά πρωτόκολλα που συστήνει ο ειδικός, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κύρια νόσος και ο πόνος ώστε να προσφέρει ανακούφιση στον ασθενή. Συνδυαστικά ακολουθείται πρόγραμμα φυσιοθεραπείας με ασκήσεις μυϊκής δύναμης, προφύλαξη από τις συσπάσεις ή/και χρήση βοηθητικών μέσων./neurologos123.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: