Του Γιάννη Χατζηιωάννου
ο πρόλογος
Για πρώτη φορά τέθηκε το ερώτημα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το περασμένο καλοκαίρι από γνωστό άγνωστο κέντρο, με αρκετή δόση μάλιστα απαξίας, λες και κάτι διακυβεύονταν από την πρώτη κι όλας στιγμή. Ποιος είναι επιτέλους αυτός ο κύριος Ντούμος;
Από πού κι έως πού, από το πουθενά, χωρίς ιδιαίτερα πολιτική κουλτούρα, δημοτικός μετανάστης , γόνος της τελευταίας δημοτικής ατραξιόν "πολίτες σε δράση", ήρθε κι έδεσε μ' ένα νευραλγικό κομμάτι της Ν.Δ. και τον πυρήνα ενός παρεξηγημένου επιχειρηματικού κόσμου, έτοιμος ν' αμφισβητήσει τα ιερά και τα όσια μιας παρακμάζουσας φυλής που βυθίζεται ναρκωμένη από το νέκταρ της εξουσίας;
Μήπως επαναλαμβάνεται η ιστορία, μήπως προετοιμαζόμαστε για μια απ' τα ίδια με προσκλητήρια νίκης από κάποιους νέους νεο-φανατικούς βιαστικούς, ετοιμοπόλεμους για τη μεγάλη ρεβάνς που δεν αφορά την πόλη και τους πολίτες αλλά αυτούς τους ίδιους;
Αρκετά τα ερωτήματα, υποβολιμιαία και μη και ψάχνουν απάντηση, απάντηση που δε δίνει ούτε ένα τίτλος ούτε μια αγαθοεργία ούτε μια διακήρυξη αρχών ούτε ένα πρόγραμμα αλλά μια πανάρχαια αρχή, η στάση ζωής και η αρετή του ανδρός.
η παράσταση
Κυριακή στο Πνευματικό Κέντρο. Τα αποκαλυπτήρια, η δήλωση υποψηφιότητας οι άξονες της νέας διοίκησης. Μεγάλη η συμμετοχή και η παρουσία ενός νεανικού κοινού με τα μάτια καρφωμένα στον ομιλητή.
Ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο κύριος Ντούμος που μας ξάφνιασε που κατά πολλούς ήρθε και προκάλεσε ένα νέο παλιρροϊκό κύμα;
Μέγα πλήθος και μέγα πάθος θα έγραφαν στα πρωτοσέλιδα μιας κάποιας άλλης εποχής, αν δεν είχαν ξαφνιαστεί από την απρόσμενη έλευση του κόσμου που αιφνιδίασε ακόμη και τους ίδιους τους διοργανωτές.
Ηταν άραγε αποτέσμα μιας επικοινωνιακής δεξιότητας, μιας λάμψης του ομιλητή ή συνέπεια μιας παληάς λογικής της ώρας του ώριμου φρούτου; Θα απαντηθεί εν καιρώ.
Για την ώρα κρατάμε τη μουσική πανδαισία και τη διαχρονική υπόσχεση " αρχή άνδρα δείκνυσι".
Ο επίλογος
Ο επίλογος δεν ανοίγει τόσο νωρίς. Συνήθως ανοίγει στο τέλος μιας τετραετίας όπου κρίνεται η αξιοπιστία, η ικανότητα και η υπέρβαση από το παρεϊστικο στο μεγάλο και ανιοδιοτελές. Οταν καταφέρνεις να συνδέσεις το όνομά σου με την ιστορία, τον τόπο, τις επόμενες γενιές.
Είμαστε ακόμη στην αρχή. Οι πολίτες έχουν το λόγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου