Μόνο ενδιαφέροντα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα νεότερα ευρήματα μιας ανασκόπησης μελετών σχετικά με τις συνθήκες που επηρεάζουν περισσότερο τη μοναξιά των ηλικιωμένων, αποκαλύπτοντας ενδιαφέροντα μοτίβα και τις διαπροσωπικές σχέσεις που σώζουν
Ένας από τους πιο σιωπηλούς εχθρούς της υγείας των ενηλίκων άνω των 60 είναι η μοναξιά, καθώς έχει συσχετιστεί με διαταραχές της μνήμης και της καρδιάς. Ισχυρό αντίβαρο όμως σε αυτή την κατάσταση θα μπορούσε να αποτελέσει η συντροφιά από τα εγγόνια, σύμφωνα με νεότερη μελέτη.
Σε αντίθεση με τη φροντίδα ενός συζύγου ή συντρόφου, που εντείνει το αίσθημα της μοναξιάς, τα εγγόνια θα μπορούσαν να σώσουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες από τη μοναχικότητα, προτείνει η μελέτη.
Οι ερευνητές από το King’s College του Λονδίνου ανέτρεξαν σε 28 μελέτες, οι οποίες περιελάμβαναν 191.652 συμμετέχοντες από 21 χώρες.
«Η μοναξιά θα μπορούσε να δημιουργήσει αισθήματα αποξένωσης και απομόνωσης, με ένα ευρύ φάσμα αρνητικών επιπτώσεων στη σωματική και ψυχική τους υγεία.Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η παροχή φροντίδας σε έναν σύντροφο με σύνθετες παθήσεις υγείας, ιδίως άνοια ή νόσο Αλτσχάιμερ, σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα μοναξιάς. Ενώ αντίθετα, η φροντίδα παιδιών ή ο εθελοντισμός μπορεί να συμβάλει στη μείωση της μοναξιάς στους ηλικιωμένους» εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας, Samia Akhter-Khan, η οποία είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του King’s College του Λονδίνου.
Η μοναξιά δημιουργείται από πολλές διαφορετικές αιτίες, οι οποίες διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Η γνώση σχετικά με το ποιοι είναι πιο ευάλωτοι θα οδηγούσε σε καλύτερες και πιο επιτυχημένες προσεγγίσεις, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Η νέα συστηματική ανασκόπηση, που δημοσιεύθηκε στο Aging and Mental Health, συμπεριέλαβε στοιχεία ατόμων άνω των 50 ετών από χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νέα Ζηλανδία, η Κίνα. Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τη σχέση μεταξύ συγκεκριμένων τύπων μη αμειβόμενων δραστηριοτήτων, όπως η φροντίδα του/της συζύγου, των εγγονιών ή του εθελοντισμού, και της μοναξιάς.
Διαπίστωσαν ότι:
- Η φροντίδα των εγγονιών (ή άλλων μη συγγενικών παιδιών) συνδέθηκε με χαμηλότερη μοναξιά σε έξι από τις επτά μελέτες.
- Η παροχή φροντίδας σε σύντροφο ή σύζυγο συνδέθηκε σταθερά με μεγαλύτερα ποσοστά μοναξιάς.
- Πέντε από τις έξι μελέτες ανέφεραν τη σχέση μεταξύ εθελοντισμού και χαμηλότερων επιπέδων μοναξιάς.
Υπογραμμίζεται, ωστόσο, ότι όλες οι μελέτες που περιλαμβάνονται στην παρούσα ανασκόπηση διεξήχθησαν σε χώρες με υψηλότερο εισόδημα και πριν από την πανδημία του κορωνοϊού, η οποία οδήγησε σε αύξηση του αριθμού των ατόμων που βιώνουν μοναξιά.
«Περαιτέρω έρευνα είναι τώρα απαραίτητη για να διερευνηθούν οι ανάγκες των ηλικιωμένων φροντιστών, καθώς και για να εξεταστούν τα εμπόδια, οι ευκαιρίες και η ικανοποίηση από την ενασχόληση με δραστηριότητες που έχουν νόημα. Έτσι, θα μπορούσε να φωτιστεί η βέλτιστη «δόση» του εθελοντισμού και της φροντίδας των εγγονιών και να εντοπιστούν τρόποι για να μεγιστοποιηθούν οι πιθανές ευεργετικές επιδράσεις τους στην καταπολέμηση της μοναξιάς. Ο σεβασμός της συνεισφοράς των ηλικιωμένων ενηλίκων και η αποτίμηση των μη αμειβόμενων δραστηριοτήτων τους θα διαδραματίσουν πιθανότατα σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της μοναξιάς» καταλήγει ο συν-συγγραφέας Dr. Matthew Prina, επικεφαλής της Ερευνητικής Ομάδας Κοινωνικής Επιδημιολογίας στο King’s College του Λονδίνου.
ygeiamou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου