Τσίπρα, διάλεξε άλλο ύμνο

Του Γ.Τεκίδη
Στο λέει και ο Βαθύτατα εμβριθής και άριστος γνώστης και μελετητής της
παλιότερης, μα ιδιαίτερα της νεώτερης ιστορίας του τόπου, ο μακράν καλύτερος
μεταπολιτευτικός πρωθυπουργός, ο άπαικτος, ο ασυναγώνιστος, ο Κυριάκος
Μητσοτάκης. Άκου τώρα ο αδαής και ακραία λαϊκιστής Αλ. Τσίπρας, να βάζει στη
διαπασών και πριν την πρόσφατη ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, τον ύμνο του ΕΑΜ.
Αν είναι δυνατόν, τη σήμερον ημέρα ο ακατονόμαστος, αυτός που ευθύνεται για
όλα τα δεινά του τόπου από συστάσεως του ελληνικού κράτους,
καταχειροκροτούμενος από τους εθνικά ύποπτους συνοδοιπόρους του, να ψάλλει
τον πλέον διχαστικό και ανατριχιαστικό ύμνο των κατσαπλιάδων και όσων εκείνο
τον καιρό επιχείρησαν να μετατρέψουν την χώρα σε Σοβιετία. Ορθώς εξεμάνη
τελικά ο πρωθυπουργός μας, γιατί και η υπομονή και η ανοχή έχουν τα όρια τους.
Χάθηκε ο κόσμος να αρχίζει τις προεκλογικές του ομιλίες ο αμετανόητος
κρυφοκομμουνιστής με εκείνο το όμορφο ραδιοφωνικό άσμα των παιδικών
εκπομπών της θείας Λένας ΄΄ καλημέρα παιδάκια …΄΄ στη δεκαετία του 60;.
Με αφορμή την θαρραλέα, γενναία θα λέγαμε στάση του Κυριάκου στη βουλή,
κατακεραυνώνοντας τον αδίστακτο υβριστή της εθνικής αλήθειας, δέχτηκε και
συνεχίζει να δέχεται καταιγισμό ύβρεων υπό τύπο δήθεν κριτικής, ότι τάχα ο
πρωθυπουργός μας είναι ανιστόρητος, αδαής, αμόρφωτος και εκτός τόπου και
χρόνου. Κι όλα αυτά διότι, λένε, ο ύμνος του ΕΑΜ ένωσε το λαό και τον ενέπνευσε
στη μεγάλη του πλειοψηφία στην αντίσταση κατά του κατοχικού κατακτητή. Η
διαστρέβλωση της αλήθειας στην οποία έχει διαπρέψει η ξενοκίνητη Αριστερά
διαχρονικά, σήμερα βρίσκεται στο απόγειο της. Όπως και οι κριτικές οι έωλες και
παντελώς αστήρικτες, πως ο Κυριάκος ξεπλένει απερίφραστα τους ακροδεξιούς,
τους νεοναζί και εν γένει τους απανταχού πολιτικούς απογόνους των κατοχικών
δωσίλογων, εν όψει των επερχόμενων εκλογών, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί
να εκληφθεί. Η συμμαχική πολιτική πανστρατιά που κήρυξε ο ρηξικέλευθος
πρωθυπουργός μας, αρχής γινομένης από την πατριωτική δεξιά , αυτή που
ονομάζουν οι δειλοί πολιτικοί του αντίπαλοι, ακροδεξιά, την νεοφιλελεύθερη δεξιά,
και τους ακραιφνείς πατριώτες του Καρατζαφέρη, τους δήθεν θιασώτες της
σβάστικας κατά την αντεθνική προπαγάνδα των μιασμάτων, είναι η μόνη
κατάλληλη για να αντιμετωπίσει τον λαϊκιστή λαοπλάνο. Να τον αντιμετωπίσει και
να σώσει την χώρα από την καταστροφή.
Έχουν όμως γνώση οι φύλακες και δεν ορρωδούν μπροστά σε κανένα κίνδυνο. Η
προπαγάνδα των άθεων διεθνιστών, αναρχοκουλτουριάρηδων, των δήθεν
Αριστερών του χαβιαριού και της καλοπέρασης θα πέσει στο κενό. Η πατρίς
λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που θα καταστήσουν άσφαιρη και
αναποτελεσματική την κόκκινη προπαγάνδα, στοχεύοντας στην περιθωριοποίηση

των ιδεών και της επιρροής της στην κοινωνία. Ήδη βαίνει προς το τέλος της η
γενναία κυβερνητική Νομοθετική πρωτοβουλία για τον αποκλεισμό συμμετοχής
στις εθνικές εκλογές, πολιτικών μορφωμάτων που χαρακτηρίζονται ως εγκληματικές
οργανώσεις, τύπου ΧΑ. Αποκλεισμός, λοιπόν, και κήρυξη ως παράνομων όλων
αυτών των πολιτικών γκρουπούσκουλων που υπονομεύουν την δημοκρατία και
τους θεσμούς, όπου και αν εντρυφούν αυτά, δεξιά και αριστερά. Θα υπάρξει
πρόνοια στον σχετικό Νόμο μας βεβαιώνει ο αδιαμφισβήτητος δημοκράτης
υπουργός εσωτερικών ο κ. Μάκης Βορίδης, ώστε ο Άρειος Πάγος να ερμηνεύει
τελεσίδικα ποιοι εμπίπτουν στις διατάξεις του, για να κηρυχθούν επικίνδυνοι για
την δημοκρατική ομαλότητα. Φυσικά αποκλείεται εκ των προτέρων οιαδήποτε
περίπτωση αναβίωσης και εφαρμογής της περιβόητης θεωρίας των δυο άκρων.
Θεωρία που αρέσκεται η Αριστερά να μοστράρει στην επικαιρότητα,
καταλογίζοντας ύποπτες προθέσεις, στην πλέον δημοκρατική, ανιδιοτελή και
βαθειά προοδευτική κυβέρνηση της τελευταίας τεσσαρακονταετίας.
ΥΓ. Σοβαρά τώρα: ας μη γελάει κανείς με το γεγονός ότι δεν απέχει και πολύ η
σημερινή κυβερνητική αγέλη, να πιστέψει ότι είναι Θεόσταλτη και ταγμένη να
σώσει τον τόπο από την καταστροφή. Ο πρωτοφανής πρωθυπουργικός
αμοραλισμός, η έλλειψη δυνατότητας κατανόησης των δυσκολιών και των κινδύνων
που διέρχεται η χώρα, οι Μουσουλινικές πόζες , οι αναίτιες γκριμάτσες και
μορφασμοί, που δεν συνάδουν με την σοβαρότητα των στιγμών, σκιαγραφούν την
αρχηγική καρικατούρα ενός επικίνδυνου και ανεύθυνου ανθρώπου που ηγείται
ενός ανάλογης ποιότητας μπουλουκιού που υποδύεται την κυβέρνηση.