ΕΝ ΨΥΧΡΩ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

 Το intercity της χαράς

Ξεκίνησαν τα ασφαλή τρένα. Με ταχύτητα 80χλμ την ώρα, μόνο άνοδο, δύο μηχανοδηγούς, δύο σταθμάρχες ανά σταθμό και με δύο επιβάτες σίγουρα.

***

Ο ένας επιβάτης ήταν συνδικαλιστής της ΝΟΔΕ κι ο άλλος ο δικός μου Λευτέρης Μωϋσιάδης.

***

Δεν ξέρω αν ο Λευτέρης πήρε το τρένο για Κατερίνη ή για Καλαμπάκα αλλά όπως και να το κάνουμε καταγράφηκε σαν γκεστ-σταρ σε μια φαρσοκωμωδία.

***

Αντε καλά κι αν πήρε το τρένο για Κατερίνη ο Λευτέρης αλλά αν πήγαινε για Καλαμπάκα, ο επικοινωνιολόγος του Κυριάκου που ήρθε από Αμέρικα είναι για τον ασβέστη.

***

Καλό θα ήταν να μάθουμε, πόσοι ταξίδεψαν για Καλαμπάκα, πόσοι για Αθήνα για να μάθουμε το μέγεθος της ζημιάς που προκάλεσε η τραγωδία των Τεμπών. Πληροφοριακά να αναφέρουμε ότι η διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη έγινε σε 6 ώρες. Λίγο καλύτερα από την γραφική καρβουνιάρα και την ιστορική πόστα.

***

Κι όλα αυτά γιατί ήταν που ήταν ασφαλής ο σιδηρόδρομος, για να γίνει πιο ασφαλής, γιατί δεν παίζουμε με τις ζωές των ανθρώπων. Αλλωστε αν δεν ήταν ασφαλής δεν θα βάζαμε μέσα τον Γεραπετρίτη έστω για μία στάση, μέχρι την Οινόη πιστεύω.

***

Στο επόμενο γύρισμα που θα κάνετε όταν μπει στις γραμμές ο προαστιακός Θεσσαλονίκη- Κατερίνη-Λάρισα να μας προτιμήσετε, έχουμε κι άλλα γενναία γαλάζια παιδιά, έτοιμα για ένα ρολάκι που μπορεί να είναι η απαρχή μιας νέας καριέρας ή σταδιοδρομίας.

***

Προσωπικά στηρίζω τρένο. Μπαίνω μεσαίο βαγόνι. Οχι μπαρ. Πριν μπω ελέγχω σταθμάρχη. Δεν δίνω συνέντευξη γιατί μπορεί να με περάσουν για βαφτιστήρι της Ντόρας. Δεν βγάζω εισιτήριο επιστροφής.