ΕΝ ΨΥΧΡΩ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

 

Δεν θυμάμαι ποτέ στην πεντηκονταετή  ενασχόλησή μου με τα κοινά, τόση τοξικότητα σε επίπεδο δημοτικών εκλογών. Και φαντάζομαι ότι το αυτό ισχύει όχι μόνο για το δήμο Κατερίνης αλλά και στους περισσότερους δήμους στη  χώρα.

***

Φαντασθείτε ότι για την ώρα έχουμε για το δήμο Κατερίνης πάνω από 800 υποψηφίους συμβούλους. Και δεν κατανοώ τη φιλοσοφία του νομοθέτη, καμία εξήγηση δεν μου φάνηκε επαρκής και οι διαπιστώσεις μου εμπειρικά είναι κάκιστες έως αστείες.

***

Μία επιλογή εξαντλητική για τους υποψηφίους δημάρχους, χρονοβόρα και κοστοβόρα , μια επιλογή έως και ενοχλητική για τους επιβαρυμένους πολίτες με τη μαύρη καθημερινότητα. Μια επιλογή που γεμίζει τοξικότητα το τοπίο δοκιμάζοντας σχέσεις και φιλίες ετών, διαταράσσοντας ακόμη και συγγενικές σχέσεις.

***

Και τα δύσκολα βέβαια δεν είναι μόνο τώρα προεκλογικά που είναι έκδηλα τα φαινόμενα σκληρού ανταγωνισμού σε βάρος της συλλογικότητας και την καλλιέργεια μιας απύθμενης εσωστρέφειας.

***

Τα πιο σύσκολα αρχίζουν την επόμενη μέρα, όταν ο επιτυχών συνδυασμός μέσω του δημάρχου, θα 'χει να διαχειριστεί ένα σύνολο 350 και πλέον επιτυχόντων και αποτυχόντων συμβούλων που θα διεκδικούν το δικό τους μερίδιο, ως είθισται και όπως οι προηγούμενες τετραετίες έχουν καταγράψει.

***

Κάπως έτσι ανακυκλώνεται η τοξικότητα, ποδοσφαιροποιείται μέρος της πολιτικής ζωής. Ο νομοθέτης θα 'χει επαρκή χρόνο μιας τετραετίας για να επαvoρθώσει με ορίζοντα τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές που θα γίνουν μετά από πέντε χρόνια.