Λιπώδες ήπαρ: Η μέθοδος που αποδεδειγμένα οδηγεί σε αναστροφή της νόσου

 

Η αερόβια άσκηση μπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος, σύμφωνα με έρευνα σε πειραματόζωα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Metabolism. Οι συγγραφείς της μελέτης María Isabel Heràndez-Alvarez από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, Rodrigo Troncoso από το Πανεπιστήμιο της Χιλής και Víctor Cortés από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Χιλής, αναφέρουν ότι τα ευρήματα ανοίγουν τον δρόμο για νέες προσεγγίσεις ως προς τον εντοπισμό και πρόληψη της πάθησης που αφορά έναν στους τέσσερις παγκοσμίως.

H μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος χαρακτηρίζεται από υπερσυγκέντρωση σταγονιδίων λιπιδίων ή λιποσταγονιδίων (LD) μέσα στα ηπατικά κύτταρα. Παρουσιάζοντας σε δελτίο τύπου την επίδραση της αερόβιας άσκησης μέτριας έντασης σε βάθος χρόνου, η καθηγήτρια Heràndez-Alvarez εξήγησε ότι ενισχύει τον μεταβολισμό του λίπους, μειώνοντας έτσι το μέγεθος των λιποσταγονιδίων και, επομένως, τη σοβαρότητα της νόσου.

«Ως εκ τούτου, οι ενεργειακές απαιτήσεις που προκαλούνται από την άσκηση καθορίζουν τις ρυθμιζόμενες αλλαγές στις φυσικές και λειτουργικές σχέσεις ανάμεσα στα λιποσταγονίδια και τα μιτοχόνδρια, τα κυτταρικά οργανίδια που παρέχουν ενέργεια για τον μεταβολισμό» συμπλήρωσε.

Η αλληλεπίδραση αυτή μπορεί να λαμβάνει χώρα μεταξύ ενός συγκεκριμένου πληθυσμού μιτοχονδρίων που ονομάζεται μιτοχόνδρια προσκολλημένα σε λιποσταγονίδια (PDM). «Ως αποτέλεσμα, υπάρχει υψηλότερη οξείδωση των λιπιδίων στον συγκεκριμένο πληθυσμό μιτοχονδρίων, μια διαδικασία που συμβάλλει στην πρόληψη της εξέλιξης της νόσου» πρόσθεσε ο καθηγητής Heràndez-Alvarez.

«Η αλληλεπίδραση μεταξύ των λιποσταγονιδίων (LD) και των μιτοχονδρίων είναι λειτουργικά σημαντική για την ομοιόσταση του μεταβολισμού του λίπους. Η άσκηση βελτιώνει τη λιπώδη ηπατική νόσο, αλλά μέχρι σήμερα ήταν άγνωστο αν η νόσος είχε άμεσο αντίκτυπο στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ηπατικών λιποσταγονιδίων και των μιτοχονδρίων» σχολίασε ο καθηγητής Hernàndez-Alvarez, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Βιοχημείας και Μοριακής Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης.

Η μιτοφουσίνη 2

Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν ότι η μιτοφουσίνη 2 (Mfn-2), μια πρωτεΐνη στην εξωτερική μεμβράνη των μιτοχονδρίων, φαίνεται να διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην ως άνω διαδικασία, τροποποιώντας την επικοινωνία μεταξύ των λιποσταγονιδίων και του συγκεκριμένου πληθυσμού μιτοχονδρίων.

«Διαπιστώσαμε μείωση του περιεχομένου που σχετίζεται με κορεσμένα λιπαρά οξέα στις ηπατικές μιτοχονδριακές μεμβράνες των πειραματόζωων που ασκούνταν. Αυτό υποδηλώνει ότι η ρευστότητα των μεμβρανών αυξάνεται στα μιτοχόνδρια» εξηγεί ο καθηγητής Heràndez-Alvarez. «Στην περίπτωση των ποντικών χωρίς το γονίδιο Mfn-2, που εξωθήθηκαν σε σωματική δραστηριότητα, δεν παρατηρήσαμε αλλαγές στον κορεσμό και στον μεταβολισμό των λιπαρών οξέων. Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι η πρωτεΐνη Mfn-2 συμμετέχει στη ρύθμιση της σύνθεσης των λιπαρών οξέων στις μιτοχονδριακές μεμβράνες ως απόκριση στην άσκηση».

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η εργασία αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατανόηση των μεσολαβητών και των μοριακών μηχανισμών που μπορούν να γίνουν πρόσφορο έδαφος για νέες στρατηγικές στην πρόληψη της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος.

Ο αποτελεσματικός τρόπος που μειώνει κατά 30% το λίπο

 

Η συνήθης συμβουλή που δίνεται σε πάσχοντες από μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος είναι η απώλεια βάρους. Ωστόσο αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Νεότερη έρευνα υποστηρίζει ότι βρήκε ένα τρόπο που συμβάλλει στη μείωση του λίπους στο ήπαρ σε άτομα με τη νόσο που επηρεάζει σχεδόν το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο American Journal of Gastroenterology.

«Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος ή συχνά στην καθομιλουμένη «λιπώδες ήπαρ» ( NAFLD) αποτελεί μία ηπατική νόσο που οφείλεται σε εναπόθεση λίπους στο ήπαρ χωρίς να υπάρχουν άλλα αίτια ηπατικής βλάβης και εναπόθεσης λίπους» εξηγεί στο ygeiamou ο Γεώργιος Παπαθεοδωρίδης, Καθηγητής Παθολογίας-Γαστρεντερολογίας της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ. «Οι ασθενείς με NAFLD δεν έχουν όλοι την ίδια βαρύτητα ηπατικής βλάβης, αφού η ΝAFLD περιλαμβάνει το «απλό λιπώδες ήπαρ», που δεν έχει σημαντικές πιθανότητες επιδείνωσης, και τη «μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα» (NASH), που σχετίζεται με φλεγμονή και προοδευτικά περισσότερη ίνωση του ήπατος. Oι ασθενείς με NASH έχουν κίνδυνο εξέλιξης σε κίρρωση και ανάπτυξης ηπατοκυτταρικού καρκίνου.

Η νέα μετα-ανάλυση έδειξε ότι η άσκηση για 150 λεπτά εβδομαδιαίως – η συνιστώμενη δηλαδή «δόση» από τους επίσημους φορείς – μειώνει σημαντικά το λιπώδες ήπαρ.

Η πληροφορία ότι η άσκηση συμβάλλει στη μείωση του λίπους φυσικά και δεν ήταν άγνωστη στους ερευνητές, παρέμενε όμως αδιευκρίνιστο το χρονικό διάστημα της άσκησης που  μπορεί να οδηγήσει σε αυτό το αποτέλεσμα σύμφωνα με τον Δρ Jonathan Stine ηπατολόγο και επίκουρο καθηγητή Ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο Milton S. Hershey του Πανεπιστημίου Penn.

Για την μετα-ανάλυση οι ερευνητές θεώρησαν ότι μια σχετική μείωση ηπατικού λίπους της τάξης του 30% – μετρήσιμη μέσω μαγνητικής τομογραφίας – θεωρείται αρκούντως σημαντική βελτίωση των δεικτών υγείας. Στη συνέχεια εξέτασαν τα δεδομένα από 14 τυχαιοποιημένες μελέτες σε σύνολο 551 ατόμων με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, με την άσκηση υπήρχαν 3,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να επιτευχθεί η μείωση του 30% στο ηπατικό λίπος σε σύγκριση με την τυπική φροντίδα των ασθενών.

Όσο για την βέλτιστη «δόση»  άσκησης, διαπίστωσαν ότι το 39% των ασθενών που ασκούνταν ζωηρά για 150 λεπτά την εβδομάδα ή περισσότερο πέτυχαν σημαντική ανταπόκριση στη θεραπεία σε σύγκριση με το 26% όσων ασκούνταν λιγότερο από αυτό το χρονικό διάστημα.

Τα ευρήματα ενισχύουν την διαπίστωση ότι η απώλεια βάρους, έστω και μικρή, μπορεί να έχει πολλά οφέλη στην υγεία, ενώ θα μπορούσε και να συνταγογραφείται με στόχο τη συνολική βελτίωση της υγείας.

Τι σημαίνει όμως ήπια άσκηση; Τι μπορούμε να κάνουμε; Ο Δρ Stine εξηγεί ότι αρκεί ένας ζωηρός περίπατος όπου θα μπορούμε να συνομιλούμε με τον συνομιλητή μας χωρίς να λαχανιάζουμε, ή μια βόλτα με το ποδήλατο είναι καλά παραδείγματα. Οτιδήποτε μπορεί να κάνει ακόμη και κάποιος που κάνει καθιστική ζωή.

Σε πόσο καιρό θα φανούν τα πρώτα αποτελέσματα της άσκησης στη μείωση του συνολικού λίπους στο ήπαρ; Δεδομένου ότι πρόκειται για ήπια άσκηση θα χρειαστούν από τέσσερις εβδομάδες έως ένα έτος σύμφωνα με τα δεδομένα της μετα-ανάλυσης.

Το κύριο μήνυμα της έρευνας είναι ότι πρέπει να αποκτήσουμε ένα πιο δραστήριο τρόπο ζωής.