Το πέρασμα του χρόνου μας κάνει πιο σοφούς και υπομονετικούς αν και καμία φορά μπορεί να μας κάνει και περισσότερο δυσάρεστους. Μεγαλώνοντας, αποκτούμε ασυνείδητα κάποιες συμπεριφορές που μας κάνουν πιο γκρινιάρηδες, κατηφείς, και γενικά δυσάρεστους. Και μάλιστα χωρίς να συνειδητοποιούν.
Οι άνθρωποι που γίνονται πιο δυσάρεστοι καθώς μεγαλώνουν, εμφανίζουν αυτές τις 10 συμπεριφορές, χωρίς να το καταλαβαίνουν
- Παραπονούνται διαρκώς
- Αντιστέκονται στην αλλαγή
- Έχουν έντονη αρνητικότητα
- Είναι ανυπόμονοι
- Δεν σέβονται τα όρια
- Απομονώνονται
- Είναι προσκολλημένοι στο παρελθόν
- Κρίνουν πολύ τις νεότερες γενιές
- Δεν έχουν ενσυναίσθηση
- Ξεχνούν τη σημασία της ευγένειας
Παραπονούνται διαρκώς
Οι δυσκολίες που έχουμε αντιμετωπίσει στη διάρκεια της ζωής μας, μπορεί μεγαλώνοντας να μας κάνει να παραπονιόμαστε. Η διαρκής γκρίνια όμως, το ξέσπασμα του θυμού και η ανάγκη αναγνώριση των συναισθημάτων μας, μας κάνουν δυσάρεστη παρέα για τους άλλους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και καλούνται να υπερβούν εμπόδια.
Η υπερβολική εστίαση στα δικά σας προβλήματα, σας αποξενώνει από τους υπόλοιπους ανθρώπους, σας κάνει να φαίνεστε εγωπαθείς και φυσικά, αρνητικοί. Η ενδοσκόπηση είναι πάντα σημαντική ώστε να διασφαλίσετε ότι δεν πρόκειται να εγκλωβιστείτε στην παγίδα αυτή. Επιδιώξτε την ισορροπία ανάμεσα στην υγιή έκφραση των συναισθημάτων σας και τη διατήρηση μίας θετικής προοπτικής.
Αντιστέκονται στην αλλαγή
Όσο μεγαλώνουμε, τόσο περισσότερο θέλουμε να ακολουθούμε την πεπατημένη και τόσο λιγότερο αποδεχόμαστε τις αλλαγές. Κάθε νέα τεχνολογία, κάθε νέα ιδέα μας μοιάζει όλο και πιο δύσκολη να την υιοθετήσουμε. Η αντίσταση στην αλλαγή, η προσκόλληση στις οικείες μας συνήθειες και γνωστές μεθόδους μπορεί να μας κάνει δυσάρεστους για τους άλλους. Πρέπει ωστόσο να παραμένουμε ανοιχτόμυαλοι και ευέλικτοι καθώς μεγαλώνουμε.
Έχουν έντονη αρνητικότητα
Μεγαλώνοντας γινόμαστε πιο κυνικοί και μπορεί να βλέπουμε τα πράγματα περισσότερο από ένα αρνητικό πρίσμα. Οι εμπειρίες της ζωής, οι απογοητεύσεις, οι αποτυχίες και οι απώλειες επιδρούν σωρευτικά στη διάθεσή μας, οδηγώντας σε μία πεσιμιστική προοπτική προς τη ζωή.
Η έκπτωση της σωματικής δύναμης και υγείας, ο χρόνιος πόνος ή η ασθένεια μπορεί να επιδράσουν αρνητικά και στη διάθεση όσο και την προοπτική μας.
Οι κοινωνικές αλλαγές, το αίσθημα της απομόνωσης και της δυσκολίας συνεννόησης από τις νεότερες γενιές, η αίσθηση ότι οι άλλοι δεν μας σέβονται, είναι πράγματα που μπορούν να μας κάνουν κυνικούς.
Είναι ανυπόμονοι
Μεγαλώνοντας, γινόμαστε πιο ανυπόμονοι και απαιτητικοί. Όταν τα πράγματα δεν παίρνουν την τροπή που θέλουμε, όταν οι άλλοι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας, γινόμαστε ανυπόμονοι, κάτι που εκφράζεται με διάφορους τρόπους: ξεσπάμε τα νεύρα μας στον σερβιτόρο με αφορμή μία μικρή καθυστέρηση , βάζουμε τις φωνές σε κάποιον που δεν μας καταλαβαίνει, χάνουμε την ψυχραιμία μας με τα παιδιά ή τα εγγόνια μας με ασήμαντες αφορμές.
Να θυμάστε ότι οι άνθρωποι έχουν τους δικούς τους ρυθμούς, και καθένας ακολουθεί τις δικές του μεθόδους. Προσέξτε τις αντιδράσεις σας και ελέγξτε την ανυπομονησία σας, μεριμνώντας να μην φέρνετε τους άλλους σε δύσκολη θέση.
Δεν σέβονται τα όρια
Μεγαλώνοντας, οι άνθρωποι αισθάνονται ότι έχουν το δικαίωμα και την εξουσία να εκφράζονται όπως θέλουν, ανεξάρτητα από το αν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν, κάτι που μπορεί να παραβιάσει τα όρια των άλλων ανθρώπων. Μπορεί μεγαλώνοντας να θεωρούμε ότι η ζωή μας δίνει και το δικαίωμα να δίνουμε συμβουλές χωρίς να μας ζητηθούν, ή να κάνουμε ό,τι σχόλια θέλουμε.
Όσο καλές και αγνές και αν είναι οι προθέσεις μας, η συμπεριφορά αυτή είναι αδιάκριτη και φυσικά, δυσάρεστη. Ο σεβασμός των ορίων των άλλων ανθρώπων είναι αναγκαία για τη διατήρηση υγιών σχέσεων. Να δίνετε τις συμβουλές σας μόνο όταν σας το ζητούν και να φροντίζετε να αποφεύγετε να κάνετε σχόλια, εκτός αν είναι κάτι θετικό και ξέρετε ότι δεν θα προσβάλλετε κάποιον.
Απομονώνονται
Η απομόνωση είναι μία θλιβερή πραγματικότητα που συνοδεύει το πέρασμα του χρόνου. Οι άνθρωποι αρχίζουν και απομονώνονται, μπορεί να γίνονται πιο απρόσιτοι ή απόμακροι, κάτι που τους κάνει και πιο δυσάρεστοι.
Η απομόνωση δεν έρχεται πάντα ως συνειδητή επιλογή. Μπορεί να έρχεται ως αποτέλεσμα του φόβου μην επιβαρύνουμε τους άλλους, μην κουράσουμε, ή απλώς από τη δυσκολία της κοινωνικοποίησης όσο περνούν τα χρόνια..enikos.gr/
Η ανθρώπινη επαφή και η σύνδεση είναι απαραίτητη σε όλες τις φάσεις της ζωής του ανθρώπου. Είναι σημαντικό να επιδιώκετε την κοινωνική αλληλεπίδραση και να καλλιεργείτε τις σχέσεις της ζωής σας.
Μην ξεχνάτε να επικοινωνείτε με τους μεγαλύτερους ανθρώπους, να τους δείχνετε ότι τους νοιάζεστε και τους εκτιμάτε.
Είναι προσκολλημένοι στο παρελθόν
Μεγαλώνοντας, εύκολα πέφτουμε στην παγίδα της διαρκούς αναπόλησης των «παλιών καλών ημερών». Όλοι μας, λίγο-πολύ, το έχουμε ζήσει. Και ποιος δεν έχει νοσταλγήσει τις παλιές ημέρες, μία περίοδο της ζωής του όπου τα πράγματα ήταν πιο όμορφα ή απλά.
Όσο και αν αυτή η τάση είναι φυσιολογική, η υπερβολική προσκόλληση στο παρελθόν, μπορεί να μας απομακρύνει από το παρόν. Έτσι, οδηγούμαστε σε μία πίκρα και ίσως θυμό, κάνοντάς μας δυσάρεστη παρέα για τους άλλους. Να θυμάστε ότι, κάθε περίοδος της ζωής μας, έχει την μοναδική της ομορφιά και τις δικές της προκλήσεις. Αντί να νοσταλγείτε το παρελθόν, εστιάστε στο τώρα και σε όσα σας περιμένουν στο μέλλον.
Κρίνουν πολύ τις νεότερες γενιές
Πρόκειται για το συνηθισμένο φαινόμενο: οι μεγαλύτεροι κρίνουν σε όλα τους νεότερους. Η διαρκής κριτική των νεότερων ωστόσο, μας κάνει και πιο δυσάρεστους ως ανθρώπους.
Είναι εύκολο να κρίνεις αυτό που δεν μπορεί σαν καταλάβεις ή αυτό που είναι διαφορετικό από εσένα. Πρέπει όμως να θυμάστε ότι, κάθε γενιά έχει τις δικές της, ιδιαίτερες προκλήσεις, δυσκολίες και ευκολίες.
Αντί να βιαστείτε να κρίνετε τους νεότερους, προσπαθήστε να τους καταλάβετε και να τους συμμεριστείτε. Καλλιεργώντας τον σεβασμό και το μυαλό σας ανοιχτό, γίνεστε πιο ευπροσάρμοστοι, διευκολύνοντας και τη δική σας ζωή.
Δεν έχουν ενσυναίσθηση
Μεγαλώνοντας, μπορεί οι προτεραιότητες και οι προοπτικές μας ν’ αλλάζουν. Η συνταξιοδότηση, προβλήματα υγείας και η σταδιακή αδυναμία του σώματος είναι γεγονότα που αποτελούν πρόκληση, οδηγώντας μας στην απώλεια της ενσυναίσθησης.
Δεν είναι αλήθεια το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι άνθρωποι είναι λιγότερο συμπονετικοί. Απλώς οι δυσκολίες που έχουν περάσει τους κάνουν πιο αναίσθητους απέναντι στους άλλους. Ευτυχώς ωστόσο, η ενσυναίσθηση είναι μία δεξιότητα που βελτιώνεται μέσα από την προσπάθεια. Συσχετιστείτε με τους άλλους, προσπαθήστε να τους καταλάβετε και να συμμεριστείτε τα συναισθήματά τους, ώστε να διατηρήσετε τις σχέσεις σας υγιείς και δυνατές.
Ξεχνούν τη σημασία της ευγένειας
Είναι αναγκαίο, μεγαλώνοντας να παραμένουμε ευγενικοί. Μία μικρή κίνηση ευγένειας, μία καλή κουβέντα, η ένδειξη κατανόησης μπορεί να έχουν πολύ σημαντικό αντίκτυπο, επηρεάζοντας θετικά τους άλλους όχι μόνο άμεσα αλλά και έμμεσα, δημιουργώντας έναν θετικό κύκλο αλληλεπίδρασης.
Παρά τις περιπλοκότητες της ζωής, μεγαλώνοντας οφείλουμε να παραμένουμε ευγενικοί. Αυτό άλλωστε μας κάνει ανθρώπους και ικανούς να επικοινωνούμε με τους άλλους. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες της ζωής μας, η ευγένεια παραμένει το δυνατότερο φως της ζωής.
Tip: Η ζωή είναι ένα μοναδικό ταξίδι
Δεν είναι εύκολη υπόθεση να μεγαλώνεις. Οι δυνάμεις μας λιγοστεύουν, το σώμα και το μυαλό γίνονται πιο αδύναμα, αρχίζουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να γινόμαστε κακότροποι και δυσάρεστοι.
Το πρώτο βήμα για τη διατήρηση μία ευχάριστης συμπεριφοράς, είναι η αναγνώριση των αρνητικών αυτών σημείων. Ας προσπαθήσουμε, μεγαλώνοντας να διατηρήσουμε την ευγένεια, την ενσυναίσθηση, την υπομονή, τον σεβασμό προς τους ανθρώπους. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν μας καθιστούν απλώς ευχάριστη παρέα, αλλά διευκολύνουν την αντιμετώπιση των προκλήσεων που καλούμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε με το πέρασμα των χρόνων, αισθανόμαστε χαρούμενοι και πλήρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου