Εξήντα χρόνια φίλε, στα ίδια θρανία, στις ίδιες γειτονιές, στα ίδια στέκια. Με οράματα, αγωνίες, χαρές και πίκρες, κοινούς φίλους, αγαπημένα πρόσωπα.
Δεν σε αποχαιρετώ φίλε, θα συνεχίσω νοερά να πίνω μαζί σου τον πρωινό καφέ, θα είσαι εκεί, στο ψηλό γωνιακό τραπεζάκι, να τα λέμε και να τα ξαναλέμε ώρες ατέλειωτες.
Θα 'ρχεται κι ο Νίκος κι ο Γιάννης κι ο Κώστας, ο Μιχάλης κι ο Χρίστος, ο Οδυσσέας,ο Ακης ο Μπάμπης, ο Μανασσής, ο Περικλής, όλοι όσοι είχαν χαρά και τιμή να σε γνωρίσουν από πολύ κοντά.
Arrivederci φίλε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου