Και αυτή τη φορά δεν μπήκαμε σε τάξη, αλλά ξαναμπήκαμε στις καρδιές μας. Οι απόφοιτοι του 1985 από το 3ο ΓΕΛ Κατερίνης ξαναβρεθήκαμε. Συναντηθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε.
Ήμασταν και πάλι μαζί – όπως τότε, μόνο που τώρα κουβαλούσαμε μαζί και τις διαδρομές της ζωής μας. Κάποιοι δεν είχαμε ειδωθεί εδώ και δεκαετίες. Άλλοι κρατήσαμε επαφή. Όμως αυτό το βράδυ δεν είχε απόσταση, δεν είχε χρόνο.
Ήμασταν όλοι ξανά… 18 ετών. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Κάθε πρόσωπο κι ένα κομμάτι του παζλ που λέγεται "νεότητα". Ξαναβρεθήκαμε και ξανακολλήσαμε αυτό το παζλ, κομμάτι-κομμάτι, με λέξεις, βλέμματα, σιωπές .Δεν ήμασταν πια άγνωστοι με κοινό παρελθόν —ήμασταν μια μεγάλη οικογένεια που απλώς είχε καιρό να βρεθεί.
Μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς, υπάρχουν ακόμα στιγμές που δεν άλλαξαν ποτέ. Σαν τη φιλία. Σαν τη μνήμη. Σαν το πρώτο κουδούνι.
Η μεγάλη μας επανένωση έγινε το Σάββατο 31 Μαΐου 2025, στις 9 το βράδυ, στον όμορφο χώρο του “Περί Ανέμων”, στην Κατερίνη (Γιωργάκη Ολυμπίου 25).
Και εκεί, μέσα στη ζεστασιά της επανένωσης, μας τίμησαν με την παρουσία τους οι αγαπημένοι μας καθηγητές: ο κύριος Γκέγκας Γεώργιος, πάντα με το γνώριμο κύρος και την ειλικρίνεια που τον χαρακτήριζε, και ο κύριος Σφήκας Θεόδωρος , με το χιούμορ και την ευγένεια που μας συνόδευαν από τα μαθητικά μας χρόνια. Ήταν συγκινητικό να τους έχουμε κοντά μας. Τους ευχαριστούμε για όλα — για τις γνώσεις, τις αξίες, την υπομονή, τη στάση ζωής που μας δίδαξαν τότε… και που αποδείχθηκαν πολύτιμες στην πορεία μας.
Μιλήσαμε για τα παλιά, θυμηθήκαμε συμμαθητές, χαρές, αθωότητες. Μας έλειψαν αυτοί που δεν μπόρεσαν να είναι μαζί μας. Και αναφέραμε, με σεβασμό και αγάπη, όσους έχουν πια φύγει από τη ζωή. Ήταν εκεί… στην ψυχή μας.
Το σχολείο μας δεν ήταν απλώς ένα κτίριο. Ήταν ο τόπος που διαμορφώθηκε η σκέψη, η φιλία, το πρώτο όνειρο. Και αυτό το όνειρο μας έφερε ξανά κοντά. Απόφοιτοι 1985 – 3ο ΓΕΛ Κατερίνης. Μια γενιά που μεγάλωσε, αγωνίστηκε, προχώρησε, αλλά δεν ξέχασε. Ευχαριστούμε όσους βοήθησαν να οργανωθεί αυτή η αξέχαστη βραδιά.
Ραντεβού ξανά… γιατί το “μαζί” δεν μετριέται σε χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου