Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Ο ταπεινός εργάτης του Χριστού.

. Μυργιώτης Παναγιώτης  

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γεννήθηκε από γονείς ενάρετους και ευλαβείς σε χωριό της λεγόμενης Μικράς Ρωσίας ( σημερινή Ουκρανία ) περί το 1690.

Πολέμησε στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο και το 1711 συνελήφθη αιχμάλωτος για να καταλήξει δούλος σε Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο καταγόμενον από το χωριό  Προκόπιον της Μικράς Ασίας. Αρκετοί αιχμάλωτοι χριστιανοί για διάφορους λόγους ιδιοτελείς ασπάστηκαν τον Μουσουλμανισμό.

Ο Ιωάννης μεγάλωσε από τους ευσεβείς γονείς του με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Aγαπούσε πάρα πολύ τον Θεό. Ήταν από εκείνους τους νέους που τους κάνει σοφούς ο Θεός για τους οποίους ο σοφός Σολομών γράφει «Ο δίκαιος είναι γνωστικός και στη νεότητά του. Διότι τιμημένο γήρας δεν είναι το πολυχρόνιο, ούτε μετριέται με τον αριθμό των ετών. Η φρονιμάδα πιο νέους ανθρώπους είναι σεβάσμια ωσάν να είναι γέροντες και ο καθαρός βίος τους κάνει ωσάν να είναι γέροντες πολύμαθοι».

Ο μακάριος Ιωάννης με την θεόσδοτη σοφία έκανε υπομονή στη δουλεία και στα πειράγματα των άλλων που τον αποκαλούσαν «άπιστο» γιατί πίστευε στον Άγιο Τριαδικό Θεό, ενώ αυτοί ήταν πιστοί σε ανύπαρκτο θεό  ( Αλάχ ).  Άπαγε της βλασφημίας… Δήλωνε με χριστιανική παρρησία ότι προτιμούσε τον θάνατο παρά να αρνηθεί τον Χριστό. Στον αγά είπε με παρρησία: «Εάν με αφήσεις ελεύθερο στην πίστη μου, θα είμαι πολύ πρόθυμος στις διαταγές σου. Αν με βιάσεις να αλλαξοπιστήσω, γνώριζε ότι σού παραδίδω την κεφαλή μου, παρά την πίστη μου. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα αποθάνω».

Ο Θεός διαπιστώνοντας την πίστη και το γενναίο φρόνημα του Ιωάννη μαλάκωσε την καρδιά του αγά, ο οποίος πρότεινε στον Ιωάννη να μετακομίσει σε ένα δωμάτιο δίπλα από τον στάβλο που κατοικούσε. Ο Ιωάννης αρνήθηκε και συνέχισε να κατοικεί στον στάβλο με τα ζώα. Εκεί σε μια γωνιά ανέπαυε το κουρασμένο σώμα του και ευχαριστούσε τον Θεό που τον αξίωσε να έχει ως κλίνη τη φάτνη των ζώων όπως ο νεογέννητος ενανθρωπήσας Χριστός. Κάθε βράδυ ο στάβλος γέμιζε από τις προσευχές του Ιωάννη και η κακοσμία των ζώων γινόταν οσμή ευωδίας  πνευματικής. Ο χώρος είχε γίνει το ασκητήριο του Ιωάννη. Έτρωγε ελάχιστο και έπινε μόνο ολίγο νερό. Κοιμόταν στα άχυρα και ως σκέπασμα είχε μια παλιά κάπα.

Συνέχεια έψαλλε τους λόγους του ιερού ψαλμωδού: «Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται. Ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ· ἀντιλήπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου, ὁ Θεός μου καὶ ἐλπιῶ ἐπ’ Αὐτόν. Ὅτι Αὐτὸς ρύσεταί με ἐκ παγίδος θηρευτοῦ καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους. Ἔθεντο με ἐν λάκκῳ κατωτάτῳ, ἐν σκοτεινοῖς καὶ ἐν σκιᾷ θανάτου. Ἐγὼ δὲ πρὸς τὸν Κύριον ἐκέκραξα ἐν τῷ θλίβεσθαί με καὶ εἰσήκουσέ μου. Κύριος φυλάξει τὴν εἴσοδόν μου καὶ τὴν ἔξοδόν μου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. Πρὸς σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου Κύριε, τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ. Ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὐτῶν, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεόν ἡμῶν, ἕως οὗ οἰκτιρῆσαι ἡμᾶς». Ψαλμούς σιγόψαλλε και κατά την ώρα που ακολουθούσε πίσω από το άλογο του αφέντη του.

Η παρουσία του Ιωάννη έφερε ευλογία στο σπίτι του αφεντικού του, ο οποίος πλούτισε κατά κόσμο και έγινε ισχυρός στην περιοχή. Ο Άγιος συνέχιζε τον αγώνα και την προσευχή. Τις νύκτες πήγαινε, κρυφά, στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όπου αγρυπνούσε και κάθε Σάββατο μεταλάμβανε των αχράντων μυστηρίων. Ο Κύριος, « ο  ετάζων καρδίας και νεφρούς », έκανε  να μη περιπαίζουν και να τον υβρίζουν οι συνδούλοι του και οι άλλοι  αλλόθρησκοι  τον Ιωάννη.

Ο αφέντης του Ιωάννη αφού πλούτισε αποφάσισε να επισκεφθεί την Μέκκα, την ιερά πόλη των Μωαμεθανών. Μια ημέρα όταν η γυναίκα του αφέντη εξέφρασε την άποψη ότι το πιλάφι που είχαν ετοιμάσει για το τραπέζι φίλων και συγγενών αρέσει στον απόντα αφέντη, ο μακάριος Ιωάννης μετά από προσευχή θερμή έστειλε με θαυματουργικό τρόπο το πιάτο με το πιλάφι στο δωμάτιο του αφέντη στη Μέκκα. Όταν άκουσαν αυτό από τον Ιωάννη γέλασαν όλοι οι συνδαιτημόνες. Μετά από λίγες ημέρες επέστρεψε ο αφέντης έχοντας μαζί του το πιάτο και διηγήθηκε το συμβάν . Το θαύμα αυτό διαδόθηκε γρήγορα σε όλη την περιοχή. Ο αγάς και η σύζυγός επαναλαμβάνουν την πρόταση προς τον Άγιο να μετακομίσει. Ο Άγιος αρνήθηκε και συνέχισε την άσκηση και την προσευχή στον στάβλο.

Πλησιάζοντας το τέλος της επίγειας ζωής,  ασθενής και ξαπλωμένος στα άχυρα τα αγιασμένα από τις προσευχές και την άσκηση, ζήτησε να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων. Ο ιερέας φοβούμενος τους Τούρκους μετέφερε την Θεία Κοινωνία κρυμμένη σε μήλο. Ο μακάριος Ιωάννης μεταλαμβάνοντας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου κοιμήθηκε εν Κυρίω. Ήταν 27 Μαΐου του 1730. Ο Ίππαρχος επέστρεψε να ενταφιαστεί με με τα ορθόδοξα χριστιανικά έθιμα.

Το 1773 μ.Χ. το ακέραιο και ευωδιάζον λείψανο του Αγίου τοποθετήθηκε στον ιερό  ναό του Αγίου Γεωργίου, στο Προκόπι στη συνέχεια στον ιερό ναό του Αγίου Βασιλείου και τέλος στον ναό που ανεγέρθηκε προς τιμή του.

Το 1832 ο Οσμάν πασάς εισέρχεται στο Προκόπι το οποίο λεηλατεί και καταστρέφει. Μια ομάδα στρατιωτών του ανοίγει την λάρνακα με το λείψανο του Αγίου, νομίζοντας ότι έχει θησαυρούς. Επειδή δεν βρήκαν τίποτα, αποφάσισαν να κάψουν το λείψανο. Πράγματι, βάζουν φωτιά αλλά αυτό παραμένει ακέραιο. Ένιωσαν ότι ζούσε και τους έδιωχνε. Έντρομοι οι άπιστοι αποχώρησαν και άφησαν στο τόπο  τα λάφυρα που είχαν. Οι πιστοί Χριστιανοί την επομένη ημέρα τοποθέτησαν πάλι το σεπτό σκήνωμα στην λάρνακα.

Τον Οκτώβριο του 1824 το ιερό λείψανο μεταφέρθηκε στην Εύβοια μαζί με τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.

Επιγραμματικά θα αναφερθούμε στα θαύματα του Αγίου Ιωάννου.

1.      Το έτος 1862, ημέρα Σάββατο, γίνεται σεισμός και ο Άγιος κρατάει την στέγη της Ελληνικής Σχολής και σώζονται οι μαθητές της Σχολής.

2.      Ο Αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Τσαλίκης ( σήμερα Άγιος ) υποβάλλεται σε τρείς χειρουργικές επεμβάσεις και τον χειρουργό ιατρό βοηθούν οι Άγιοι Ιωάννης και Δαυίδ.

3.      Το 1985 ο Άγιος θεραπεύει παιδάκι Ελληνίδας μητέρας το οποί πάσχει από ακρομεγαλία.

4.      Ο Άγιος θεραπεύει άλλο παιδί το οποίου τα πόδια και οι ωμοπλάτες ήταν ενωμένα.

5.      Το 1978 η Μαρία Σιάκα από την Κύπρο καμπουριασμένη για 18 χρόνια θεραπεύεται από τον Άγιο.

6.      Το 1965 η μορφή του Αγίου αποτυπώνεται σε τοίχο οικίας.

7.      Το 1978 ο Μητροπολίτης Χαλκίδος αναφέρει δυο θαύματα: α) ελληνικό πλοίο στη Βόρεια Θάλασσα θαλασσοδέρνεται. Μετά από προσευχή του καπετάνιου στον Άγιο το πλοίο με  θαυμαστό τρόπο βρίσκεται στο λιμάνι προορισμού του. β) Νεαρή κυρία, με το όνομα Φρειδερίκη, από το Αιγάλεω, παράλυτη και με ιατρική γνωμάτευση για  το αθεράπευτο της αρρώστιας της μετά από θερμή, εγκάρδια παράκληση προς τον Άγιο, θεραπεύτηκε.

8.      Το 2008 ο πατήρ Π Δημητράκος προς τον Μητροπολίτη Χαλκίδος με επιστολή του εξιστορεί την περιπέτεια της υγείας της πρεσβυτέρας του και την ίασή της με την επέμβαση του Αγίου.

Η μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου τιμάται κάθε έτος στις 27 Μαΐου

 

 

 

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός