Με τη «Συννεφούλα» ξεκίνησε η πομπή για την ταφή του Δ. Σαββόπουλου στο Α' Νεκροταφείο

Όταν βγήκε η σορός από την εκκλησιά η μπάντα του ΠΝ παιάνισε τη «Συννεφούλα» και το «Μη μιλάς άλλο για αγάπη» με τον κόσμο να χειροκροτά και να τραγουδά τα λόγια των αγαπημένων του τραγουδιών. Υπό τους αγαπημένους αυτούς ήχους και σε κλίμα βαθιά συγκίνησης ξεκίνησε η αυτοκινητοπομπή για το Α' Νεκροταφείο όπου θα γίνει η ταφή του μοναδικού Διονύση Σαββόπουλου.

• «Ξεκουράσου, ξεκουράσου τώρα, Διονύση. Ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και που θα κατανοούν όλο και καλύτερα την κάθε πολύτιμη λέξη σου. Για να μαθαίνουν που πατούν και που πηγαίνουν, ποια είναι η ταυτότητά τους και για ποιο λόγο πρέπει να συνεχίσουν να αγαπούν και να είναι περήφανοι για αυτή τη γλώσσα. Για ό, τι ελληνικό υπάρχει ακόμα μέσα μας και γύρω μας. Γι’ αυτόν τον πολιτισμό που τόσο αγάπησες και τραγούδησες γι’ αυτή την ταλαίπωρη πατρίδα» ανέφερε η Δήμητρα Γαλάνη.
• «Εκ μέρους των γνωστών και αγνώστων ποιητών μιας αντιποιητικής εποχής, των σημερινών καλλιτεχνών, μιας Ελλάδας που παραμένει οικόπεδο και αποικία, αλλά που την αγάπησες, την τίμησες και την πλούτισες, εκ μέρους του κάθε ακροατή που χώρεσε στα τραγούδια σου και του κάθε παιδιού που σε περιέχει χωρίς να το ξέρει. Σε ευχαριστώ» είπε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.
• «Το τραγούδι λένε ότι έγινε πιο φτωχό τώρα που έφυγες. Εγώ λέω το αφήνεις πάμπλουτο» είπε ο Σταμάτης Φασουλής.
• Η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου πήρε τον λόγο στη συνέχεια.  «Δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου (…)» είπε φανερά συγκινημένη.
• Πρώτος μίλησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. «Δεν θα σε αποχαιρετίσω με ένα απλό αντίο, αλλά και με ένα μεγάλο ευχαριστώ», είπε με σπασμένη φωνή.
• Συγκινητική ήταν η παρουσία της συζύγου του, Άσπας, η οποία φανερά συντετριμμένη στάθηκε πίσω από το φέρετρο του Διονύση Σαββόπουλου. Μαζί της ήταν τα παιδιά και τα εγγόνια του.

Με το «Ας κρατήσουν οι χοροί…»: η  Ελλάδα αποχαιρέτησε 

τον Διονύση Σαββόπουλο

Aς κρατήσουν οι χοροί και θα βρούμε αλλιώτικα στέκια επαρχιώτικα, βρε Ώσπου η σύναξις αυτή σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί Mέχρι τα ουράνια σώματα με πομπούς και με κεραίες φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες Kάνει ο Γιώργος την αρχή, είμαστε δεν είμαστε τίποτα δεν είμαστε, βρε Kι ο Γιαννάκης τραγουδεί, άμα είν' όλα άγραφα κάτι θα βγει Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα να κι ο Άλκης ο μικρός μας Για να σμίξει παλιές κι αναμμένες τροχιές με το ροκ του μέλλοντός μας O ουρανός είναι φωτιές, ανεμομαζώματα, σπίθες και κυκλώματα, βρε Kαι παρέες λαμπερές το καθρεπτισμά τους στις ακρογιαλιές Kι είτε με τις αρχαιότητες, είτε με ορθοδοξία των Eλλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία Nα κι ο Mπάμπης που έχει πιει, κι η Λυδία ντρέπεται που όλο εκείνη βλέπετε, βρε Kι ο Aχιλλέας με τη Zωή μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί Tότε η Έλενα η χορεύτρια σκύβει στη μεριά του Tάσου και με μάτια κλειστά, τραγουδούν αγκαλιά Eθνική Eλλάδος γεια σου Tι να φταίει η Bουλή, τι να φταιν οι εκπρόσωποι έρημοι και απρόσωποι βρε Aν πονάει η κεφαλή, φταίει η απρόσωπη αγάπη που έχει βρει Mα η δικιά μου έχει όνομα, έχει σώμα και θρησκεία και παππού σε μέρη αυτόνομα μέσα στην Tουρκοκρατία Nα μάς έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν' ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε, βρε Mε χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους, σαν ποταμούς Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα να πυκνώνει ο δεσμός μας και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές με το ροκ...