Η παραχάραξη από διατεταγμένα συστημικά τρολ του διαδικτύου του περιεχομένου του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου δεν θα περάσει…

Σαββίδης Παναγιώτης

Σε φρενήρη παράκρουση ο εσμός του σκοταδισμού, της αντίδρασης και του πατριδοκάπηλου φασισμού, ξέσπασε για άλλη μια φορά στα πληκτρολόγια του διαδικτύου, και έχυσε ξανά το δηλητήριό του, για τις εκδηλώσεις τιμής, μνήμης και αγώνα για το Πολυτεχνείο.

Πληρωμένα τρολ, ορδές ακροδεξιών όρκ, νοσταλγοί της χούντας και «φιλήσυχοι νοικοκυραίοι» της λήθης, της ιστορικής αμάθειας, παραχάραξης και συκοφάντησης, επιδόθηκαν σε ένα ρεσιτάλ μαύρης προπαγάνδας, λάσπης και σπίλωσης της ιστορικής μνήμης.

Με αυτό τον τρόπο δείχνουν την απέχθειά τους στην αγωνιστική στάση ζωής, στην πάλη του λαού και της νεολαίας για ανώτερα ιδανικά και αξίες, καλώντας τους έμμεσα και άμεσα για υποταγή, συμμόρφωση και σκύψιμο της μέσης, για ζωή χωρίς απαιτήσεις, διεκδικήσεις και δικαιώματα.

Τρομάζει το Πολυτεχνείο όλους αυτούς που θέλουν λαό και νεολαία στον «γύψο» της απάθειας, της αδράνειας, στο περιθώριο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, ώστε με όρους ηττοπάθειας και μοιρολατρίας, να αποδέχονται όλα εκείνα τα μέτρα που κάνουν την ζωή τους πιο δύσκολη, ανασφαλής και αβέβαιη.

Το Πολυτεχνείο δείχνει το ασυμβίβαστο πνεύμα του και την αποφασιστικότητα ενός λαού και της νεολαίας του να τραβήξει μπροστά, αποδεικνύοντας ότι οποιοσδήποτε αρνητικός συσχετισμός δύναμης δεν είναι στάσιμος, και αλλάζει μέσα από την ανυπότακτη οργωμένη νεολαιίστικη και λαϊκή δράση.

Δράση που εξυψώνει τον άνθρωπο που αποτινάζει την μιζέρια της ατομικότητας, του φόβου, της υποταγής και τον κάνει ακαταμάχητο πρωταγωνιστή της ζωής, κόντρα στους δυνάστες με όποιο προσωπείο και να εμφανίζονται, στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν βασικά συστατικά του ξεσηκωμού του πολυτεχνείου, που θέλουν να θάψουν και πολλής να συκοφαντήσουν με ψέματα και λάσπες.

Ποντάρουν στην άγνοια, στην επιτηδευμένη καχυποψία που καλλιεργούν εσκεμμένα πολλοί στην περιρρέουσα πολιτική – κοινωνική ατμόσφαιρα, για να χειραγωγείται ένας λαός στην ανάθεση, στην παραίτηση, στην απογοήτευση, στα πατριδοκάπηλα βερμπαλιστικά κελεύσματα της συμμόρφωσης και ενσωμάτωσης στο σύστημα της σαπίλας και βαρβαρότητας.

Η δικτατορία των συνταγματαρχών αποτέλεσε κυβερνητικό όργανο εξουσίας του αστικού πολιτικού συστήματος, του κεφαλαίου. Έλυσε ενδοαστικές αντιθέσεις μεταξύ του παλατιού και του αστικού πολιτικού κόσμου στα πλαίσια εκσυγχρονισμού που είχε ανάγκη ο Ελληνικός καπιταλισμός.

Από αυτή την σκοπιά η δικτατορία δεν είχε κανένα φιλολαϊκό πρόσημο, αντιθέτως ήθελε να τον λαό υποταγμένο στον φόβο, να ζει τρομαγμένος με σκυμμένο το κεφάλι, λεηλατώντας την ζωή τους οι κηφήνες του πλούτου.

Η δικτατορία αγκαλιάστηκε από όλα τα τμήματα του κεφαλαίου και κυρίως από το εφοπλιστικό κεφάλαιο που πριμοδοτήθηκε ποικιλότροπος από τους χουντικούς και κυρίως από τον ίδιο τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο.

Για τις υπηρεσίες του αυτές τιμήθηκε από τους εφοπλιστές κάνοντας τον ισόβιο επίτιμο πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, επίσης δεν ήταν τυχαίο ότι διέμενε στο Λαγονήσι σε βίλα που του την είχε παραχωρήσει ο εφοπλιστής Ωνάσης.

Για αυτό η δικτατορία ήταν λαομίσητη, κάτι που εκφράστηκε πολλές μέσα στην επταετία, με πολλές μορφές, σε πολλές περιπτώσεις, όπως το γιουχάισμα μαθητών στο Καλλιμάρμαρο στάδιο από τις κιτς εκδηλώσεις χειραγώγησης που διοργάνωνε η Χούντα.

Στο Πολυτεχνείο μίλησε ο ίδιος ο λαός, η νεολαία, που γκρέμισαν τα τείχη της φοβέρας και τυρρανίας και στραπάτσαραν την ψεύτικη εικόνα περί φιλελευθεροποίησης της χούντας, ξεσκεπάζοντας τους στόχους και τους σκοπούς της, που ήταν συνυφασμένοι με τα σχέδια της εγχώριας αστικής τάξης και των αμερικανών στην χώρα.

Το Πολυτεχνείο αποτέλεσε έναν ακόμα κρίκο στην ιστορία της ανυπότακτης – αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού και της νεολαίας και δείχνει τον δρόμο ώστε να πάρουν «σάρκα και οστά» τα λαϊκά όνειρα για δίκιο, Ειρήνη, προκοπή και ευημερία.

Το Πολυτεχνείο εμπνέει και αυτό είναι που φοβούνται οι θεματοφύλακες της σαπίλας, του σκοταδιού, της αντίδρασης, του αντικομουνισμού, του βάρβαρου και απάνθρωπου καπιταλισμού.

Ας ματαιοπονούν λοιπόν όλοι αυτοί διατεταγμένοι και μη.

Το μήνυμα του Πολυτεχνείου μένει ζωντανό και αυτό το δείχνει η μαζική συμμετοχή λαού και νεολαίας στις μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές πορείες, και κυρίως μπροστά από την Αμερικανική πρεσβεία, που φροντίζουν κάθε φορά τα ΜΜΕ των πλουτοκρατών να τις εξαφανίζουν.