Το νέο επεισόδιο στο σίριαλ των αγροτικών πληρωμών άφησε πίσω του μια εικόνα που δύσκολα «μαζεύεται» επικοινωνιακά: οι ενισχύσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν πιστώθηκαν εγκαίρως, αλλά η εισφορά στον ΕΛΓΑ παρακρατήθηκε κανονικά, με αποτέλεσμα παραγωγοί να δουν κινήσεις στους λογαριασμούς τους χωρίς να έχουν μπει τα χρήματα που περίμεναν. Και έτσι, μέσα σε λίγες ώρες, το ζήτημα δεν ήταν μόνο τεχνικό – έγινε καθαρά πολιτικό.
Τι συνέβη και γιατί εξαγρίωσε τον κόσμο
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διακινήθηκαν χθες, το βράδυ της Τρίτης 16 Δεκεμβρίου παρουσιάστηκε τεχνικό πρόβλημα στο σύστημα καταβολής, την ώρα που είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες ότι θα «τρέξουν» οι πιστώσεις. Όμως, πριν εμφανιστούν τα ποσά της βασικής και των λοιπών καθεστώτων, ενεργοποιήθηκε η παρακράτηση της εισφοράς προς τον ΕΛΓΑ, με συνέπεια να προκύψει το αίσθημα ότι «ο ένας οργανισμός δεν πληρώνει, ο άλλος τραβά».
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο λογιστικό. Είναι θέμα εμπιστοσύνης: όταν ο αγρότης δεν έχει ενημέρωση, δεν έχει καθαρό χρονοδιάγραμμα, δεν έχει καν μια στοιχειώδη προειδοποίηση, το «τεχνικό» μετατρέπεται αυτομάτως σε «κοροϊδία».
Και εδώ ακριβώς γεννιέται το ερώτημα που ακούστηκε δυνατά στα χωριά και στα μπλόκα: θα αναλάβει κάποιος την ευθύνη; Ή θα ξανακουστεί το γνωστό «έτυχε»;Τα ποσά που είχαν “προαναγγελθεί” και το μέγεθος του πλήγματος
• 208,6 εκατ. ευρώ για εξόφληση Βασικής Ενίσχυσης σε 482.853 δικαιούχους
• 142,9 εκατ. ευρώ για Αναδιανεμητική σε 285.214 δικαιούχους
• 14,9 εκατ. ευρώ για Νεαρής Ηλικίας σε 33.473 δικαιούχουςΚαι αργότερα υπήρξαν δημοσιεύματα/ενημέρωση πως «ολοκληρώθηκαν πληρωμές» συνολικά 487,9 εκατ. ευρώ σε 485.896 μοναδικούς δικαιούχους από ΟΠΕΚΕΠΕ και ΕΛΓΑ. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι η σειρά των γεγονότων (παρακράτηση πριν την πίστωση) ήταν αρκετή για να τινάξει στον αέρα την αξιοπιστία της διαδικασίας, έστω και για λίγες ώρες.
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να επενδύσει πολιτικά στο αφήγημα της «εξυγίανσης» και της μετάβασης σε πιο ελεγχόμενο μοντέλο, με ρόλο της ΑΑΔΕ. Όμως σε τέτοιες μεταβάσεις υπάρχουν δύο κόκκινες γραμμές:
1. να μη χάνει χρήματα ο δικαιούχος από λάθος αλληλουχία,
2. να ενημερώνεται έγκαιρα.
Όταν ο δικαιούχος ξυπνά και βλέπει κίνηση αρνητική χωρίς την αναμενόμενη πίστωση, δεν τον ενδιαφέρει ποιος server «κόλλησε». Θέλει να ξέρει ποιος έβαλε την υπογραφή ώστε να «περάσει» έτσι η διαδικασία.
Στην πράξη, αυτό που ζητά πλέον ο παραγωγός είναι κάτι απλό: ένα πρωτόκολλο πληρωμών που να μη σπάει. Δηλαδή:
• Κανόνας: πρώτα πιστώσεις, μετά παρακρατήσεις.
• Αυτόματη ειδοποίηση από τράπεζες/οργανισμούς όταν υπάρχει τεχνική εμπλοκή.
• Ενιαίο «κέντρο ευθύνης» ανά πληρωμή: ένας υπεύθυνος, ένα τηλέφωνο, μια επίσημη ενημέρωση.
Διαφορετικά, κάθε τεχνικό θέμα θα μεταφράζεται ως πολιτική αδιαφορία.
Η αγροτική κοινωνία δεν ζητά «αίμα» για ένα λάθος. Ζητά, όμως, κάτι που στην Ελλάδαλ σπανίζει: ογοδοσία. Έστω και μία φορά να ακουστεί καθαρά: «φταίξαμε εδώ, διορθώνουμε αυτό, υπεύθυνος είναι ο τάδε μηχανισμός, δεν θα ξαναγίνει έτσι».
Γιατί αν η απάντηση παραμείνει μια γενική υπόσχεση ότι «θα διευθετηθεί το πρωί», τότε το πρόβλημα δεν είναι ο ΟΠΕΚΕΠΕ ή ο ΕΛΓΑ. Είναι ότι το κράτος ακόμα δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει τον πολίτη ως συνεργάτη – αλλά ως αριθμό σε κατάσταση αναμονής.
Η ανακοίνωση και η «διευθέτηση» με το πρωινό φως
Από το ΥΠΑΑΤ αναφέρθηκε ότι η αστοχία αποδίδεται σε τεχνικό ζήτημα «από τη δική τους πλευρά», ότι η παρακράτηση έγινε πριν πιστωθούν τα ποσά, και ότι «το ζήτημα θα διευθετηθεί» το πρωί. Η φράση αυτή, ωστόσο, δεν απαντά στο κρίσιμο: γιατί δεν υπήρχε ασφαλιστική δικλείδα ώστε να μην προηγείται η παρακράτηση σε μια ημέρα πληρωμών;Και εδώ ακριβώς γεννιέται το ερώτημα που ακούστηκε δυνατά στα χωριά και στα μπλόκα: θα αναλάβει κάποιος την ευθύνη; Ή θα ξανακουστεί το γνωστό «έτυχε»;
Τα ποσά που είχαν “προαναγγελθεί” και το μέγεθος του πλήγματος
Στο δημόσιο διάλογο μπήκαν συγκεκριμένα νούμερα, τα οποία είναι και το κλειδί της υπόθεσης, γιατί μιλάμε για πολλούς δικαιούχους και υψηλές προσδοκίες. Αναφέρθηκαν:
• 208,6 εκατ. ευρώ για εξόφληση Βασικής Ενίσχυσης σε 482.853 δικαιούχους• 142,9 εκατ. ευρώ για Αναδιανεμητική σε 285.214 δικαιούχους
• 14,9 εκατ. ευρώ για Νεαρής Ηλικίας σε 33.473 δικαιούχουςΚαι αργότερα υπήρξαν δημοσιεύματα/ενημέρωση πως «ολοκληρώθηκαν πληρωμές» συνολικά 487,9 εκατ. ευρώ σε 485.896 μοναδικούς δικαιούχους από ΟΠΕΚΕΠΕ και ΕΛΓΑ. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι η σειρά των γεγονότων (παρακράτηση πριν την πίστωση) ήταν αρκετή για να τινάξει στον αέρα την αξιοπιστία της διαδικασίας, έστω και για λίγες ώρες.
Γιατί αυτό δεν είναι απλώς «μια καθυστέρηση»
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να επενδύσει πολιτικά στο αφήγημα της «εξυγίανσης» και της μετάβασης σε πιο ελεγχόμενο μοντέλο, με ρόλο της ΑΑΔΕ. Όμως σε τέτοιες μεταβάσεις υπάρχουν δύο κόκκινες γραμμές:
1. να μη χάνει χρήματα ο δικαιούχος από λάθος αλληλουχία,
2. να ενημερώνεται έγκαιρα.
Όταν ο δικαιούχος ξυπνά και βλέπει κίνηση αρνητική χωρίς την αναμενόμενη πίστωση, δεν τον ενδιαφέρει ποιος server «κόλλησε». Θέλει να ξέρει ποιος έβαλε την υπογραφή ώστε να «περάσει» έτσι η διαδικασία.
Οι αγρότες ζητούν κανόνες, όχι διαβεβαιώσεις
Στην πράξη, αυτό που ζητά πλέον ο παραγωγός είναι κάτι απλό: ένα πρωτόκολλο πληρωμών που να μη σπάει. Δηλαδή:
• Κανόνας: πρώτα πιστώσεις, μετά παρακρατήσεις.
• Αυτόματη ειδοποίηση από τράπεζες/οργανισμούς όταν υπάρχει τεχνική εμπλοκή.
• Ενιαίο «κέντρο ευθύνης» ανά πληρωμή: ένας υπεύθυνος, ένα τηλέφωνο, μια επίσημη ενημέρωση.
Διαφορετικά, κάθε τεχνικό θέμα θα μεταφράζεται ως πολιτική αδιαφορία.
Και μέσα σε όλα, νέες εξαγγελίες 160 εκατ. ευρώ
Την ίδια ημέρα, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε επιπλέον ενίσχυση 160 εκατ. ευρώ: 80 εκατ. προς κτηνοτροφία και 80 εκατ. προς σιτάρι/βαμβάκι, ενώ έγινε αναφορά και σε αναζήτηση ψηφιακού τρόπου επιστροφής ΕΦΚ πετρελαίου «την ώρα που μπαίνει στο τρακτέρ». Ακούγονται θετικά στα χαρτιά, αλλά όταν η αγορά έχει μόλις δει «φιάσκο πληρωμής», το μήνυμα που περνά είναι αντιφατικό: ανακοινώσεις μπροστά – σύστημα πίσω.Το ερώτημα που δεν απαντήθηκε: θα παραιτηθεί κανείς;
Η αγροτική κοινωνία δεν ζητά «αίμα» για ένα λάθος. Ζητά, όμως, κάτι που στην Ελλάδαλ σπανίζει: ογοδοσία. Έστω και μία φορά να ακουστεί καθαρά: «φταίξαμε εδώ, διορθώνουμε αυτό, υπεύθυνος είναι ο τάδε μηχανισμός, δεν θα ξαναγίνει έτσι».
Γιατί αν η απάντηση παραμείνει μια γενική υπόσχεση ότι «θα διευθετηθεί το πρωί», τότε το πρόβλημα δεν είναι ο ΟΠΕΚΕΠΕ ή ο ΕΛΓΑ. Είναι ότι το κράτος ακόμα δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει τον πολίτη ως συνεργάτη – αλλά ως αριθμό σε κατάσταση αναμονής.
vimaorthodoxias.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου