Όφειλαν να είναι εκεί. ΟΛΟΙ.

Γράφει η Κατερίνα Τσαλού

Δεν θα μπορούσα να μην αφιερώσω αυτή τη στήλη σε ένα κορίτσι που άφησε το στίγμα της στην Πιερική δημοσιογραφία.

Στην Ματθίλδη Μαλούτα, τη δική μας Ματ, που «έφυγε» για το μεγάλο ταξίδι την περασμένη Τετάρτη και σκόρπισε θλίψη σε όλη τη δημοσιογραφική οικογένεια.

Η Ματ υπήρξε για τους περισσότερους από εμάς η «πρώτη» διδάξασα. Στα πρώτα βήματά μας ήταν η γνώριμη φιγούρα, το ξανθό κορίτσι που έδινε το τέμπο σε όλους εμάς.

Ταλαιπωρήθηκε όμως πολύ από την υγεία της. Τα τελευταία 15 χρόνια νόμισες ότι την κυνηγούσαν τα προβλήματα.

Και έφτασε η περασμένη Τετάρτη. Άφησε την τελευταία της πνοή στο Θεαγένειο. Πάλευε πάλι με τον καρκίνο. Για δεύτερη φορά. Κι αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε.

Την αποχαιρετίσαμε το πρωί της Παρασκευής, στην Περίσταση. Οι φίλοι, οι συνάδελφοι, οι συγγενείς, οι άνθρωποι που την γνωρίσαμε λίγο παραπάνω και γι’αυτό την εκτιμούσαμε ακόμη περισσότερο.

Στωικά υπέμεινε το πρόβλημα υγείας. Δεν το γνωρίζαμε οι περισσότεροι. Το φοβόμασταν, όταν την βλέπαμε αλλά δεν το πιστεύαμε.

Θα τη θυμόμαστε με αγάπη. Θα παίρνουμε μαθήματα θάρρους και δύναμης από τον αγώνα που έδωσε με αξιοπρέπεια.

Μας δίδαξε ακόμη και την ημέρα του αποχαιρετισμού.
Μας έδειξε πως όσο δημοφιλείς κι αν αισθανόμαστε λόγω της φύσης της δουλειάς, όσο κι αν κάποιοι καβαλήσαμε καλάμι –άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο- η αλήθεια είναι σκληρή και πικρή.

Γιατί εκεί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου δεν βρέθηκαν παρά μόνον δυο από τους εκατοντάδες που φωτογράφισε, πήρε συνεντεύξεις, κάλυψε με την πένα της τα ρεπορτάζ τους.

Και θα τους αναφέρω αυτούς τους δυο.  Ο Γιώργος Κωνσταντόπουλος και ο Γιώργος Παπαστεργίου.

Όλοι οι άλλοι ήταν απασχολημένοι με τις «εξαιρετικά σημαντικές ασχολίες τους». Προσέφεραν το «μυαλό του» στην υπηρεσία του τόπου.

Απλά γαϊδούρια και απλές γαϊδούρες θα πω εγώ. Και λυπάμαι που δεν μου επιτρέπεται μέσα από αυτή τη στήλη να χρησιμοποιήσω πιο σκληρές και πιο προσβλητικές λέξεις.

Όφειλαν να είναι εκεί. ΟΛΟΙ.
Για να «ξεχρεώσουν» τις χιλιάδες λέξεις που έγραψε και τις εκατοντάδες φωτογραφίες που της ζητούσαν να δημοσιεύσει.

Για τις ατέλειωτες ώρες που έκατσε στα έδρανα των δημοτικών συμβουλίων, στις συσκέψεις, στις επιτόπιες επισκέψεις για έργα κλπ κλπ.

Καλό ταξίδι Ματούλα.