Σικέ ήταν το ματς όπως σε ανύποπτο χρόνο είχαμε γράψει. Και
δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες. Απλή λογική είναι όλα, προσθέστε και λίγη
εμπειρία ζωής και γέγονε ό γέγονε.
Πάμε λοιπόν για ψήφο
εμπιστοσύνης. Οι πρόθυμοι πάντα βρίσκονται, ίδιον της φυλής. Και τα αργύρια
άλλοτε είναι πολιτικά άλλοτε υλικά και ενίοτε αποτελέσματα εκβιασμού, όταν τους
έχουν στο χέρι, έτσι απλά που λέει ο λαός.
**
Κάτι μου λέει εδώ και καιρό ότι ο Τσίπρας θα προσπαθήσει να
βρει παράθυρο για τη μεθόδευση της επικύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών. Μου
είναι αδιανόητο να επωμισθεί τέτοιο βάρος με 151.
**
Μία συμφωνία που πάσχει, όταν από τη μια ο Ζάεφ με 81 κι ο
Τσίπρας με 150+1 θα γράψουν ιστορία ερήμην της λαϊκής βούλησης.
**
Αν λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση δεν αντιδράσει και την
τελευταία στιγμή επιβεβαιώνεται με τον καλύτερο τρόπο η απώλεια της εθνικής μας
κυριαρχίας και ο ύποπτος ρόλος της, σε διατεταγμένη υπηρεσία.
**
Η προσφυγή σε δημοψήφισμα δεν είναι στην ατζέντα όπως όφειλε
να είναι. Ο ευνουχισμός της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου όταν ζήτησε δημοψήφισμα αποτελεί παράδειγμα
προς αποφυγή για τον Τσίπρα. Οι καλοί μας σύμμαχοι αποφασίζουν κι εμείς
εκτελούμε.
**
Προ πολιτικού αδιεξόδου βρίσκεται ο Αλέξης αλλά και ο
πολιτικός κόσμος της χώρας. Στην πραγματικότητα ο Τσίπρας θα ήθελε επικύρωση της συμφωνίας με πλειοψηφία
τουλάχιστον 180 και έχει τρόπο να το πετύχει (μέσω εκλογών) και ο Μητσοτάκης θα
ήθελε επικύρωση από τον Τσίπρα με 151 για να βγει αλώβητος, αν και στο όνομα
«Βόρεια Μακεδονία» συμφωνεί.
**
Παιχνίδι του παραλόγου και των εντυπώσεων. Στην ουσία δεν
έγινε ποτέ διάλογος, καμία υποχώρηση από
πλευράς Σκοπιανών, ασυνεννοησία ούτε καν ένα συμβούλιο αρχηγών κομμάτων.
**
Μια οικουμενική κυβέρνηση θα επανέφερε τα πράγματα στην τάξη
και θα απέδιδε «τα του Καίσαρος των Καίσαρι»
**
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου