Υπάρχει Ελπίδα!

Προσφορά της Νεολαίας

της Ευαγγελικής 

Εκκλησίας Κατερίνης

Στις ημέρες μας, μεγαλύτερη αξία 

και από τις ηθικές αρχές

και αξίες έχουν το γόητρο, 

η ευημερία και η δημοτικότητα. 

Ο χαρακτήρας του ανθρώπου 

δεν έχει τόση σημασία– τουλάχιστον, 

στα ΜΜΕ, της ψυχαγωγίας, 

της πολιτικής και της κοινωνίας.

Πάντως, ορισμένες ηθικές αρετές φαίνεται να επιβιώνουν ακόμη και σήμερα, όπως είναι το πνεύμα ανεκτικότητας, η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων κ.ά. Όταν όμως τέτοιες αξίες αναμειγνύονται με υποκρισία ή χρησιμοποιούνται να καλύψουν κάποια ατέλεια ή αδυναμία, τότε μοιάζουν περισσότερο με κακέκτυπα των αυθεντικών αρετών. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την τάση της κοινωνίας να αποσιωπά τις αξιέπαινες αρετές κάποιου ανθρώπου και να υπερτονίζει τις αδυναμίες του, γιατί αυτές προκαλούν το ενδιαφέρον του κοινού, έχει ως αποτέλεσμα να προβάλλονται άτομα στην κοινωνία μας που δεν χαρακτηρίζονται για τη σεμνότητα και ευπρέπειά τους. Μάλιστα, αυτά «κοσμούν» τα εξώφυλλα των περιοδικών και καλύπτουν καθημερινά το μεγαλύτερο μέρος του τηλεοπτικού χρόνου. Τα πρότυπα αυτά κερδίζουν το ενδιαφέρον του κόσμου, επειδή η δημοσιότητα από μόνη της μετρά πολύ περισσότερο από τον πραγματικό χαρακτήρα σε μία κοινωνία χωρίς ηθικές αναστολές.

Πώς όμως φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο; Είναι αλήθεια, η Ιστορία, μέσα στους αιώνες, σέβεται και τιμά τους πραγματικούς ήρωες, αυτούς που ξεχώρισαν για την αυτοθυσία, την ηθική ακεραιότητα τους ή κάποιο μεγάλο επίτευγμα. Πρέπει, επίσης, να παραδεχτούμε ότι οι κοινωνίες που έχουν προβάλει ως πρότυπα την ανηθικότητα και τη διαφθορά είναι εκείνες που βρίσκονταν στο έσχατο σημείο σήψης και παρακμής.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του Δυτικού πολιτισμού, ως τώρα, ήταν ο κατά το δυνατόν άμεμπτος χαρακτήρας των ατόμων που αποκτούσαν φήμη λόγω ανάμειξής τους στην πολιτική, οικονομική ή κοινωνική ζωή του τόπου και αποτελούσαν πρότυπα προς μίμηση. Η κοινωνία δεν ανεχόταν ηθικές ατασθαλίες, καθώς κάτι τέτοιο αποτελούσε αυτόματα λόγο «καθαίρεσής» τους.

Αυτό δεν συμβαίνει σήμερα. Τα πρότυπα που προβάλλονται, επιδεικνύουν με υπερηφάνεια τις αδυναμίες και τις αμαρτίες τους. Η προβολή και η απόκτηση φήμης έγινε φτηνή σήμερα. Η ειλικρίνεια, η εντιμότητα και οι υπόλοιπες επιταγές της ηθικής τάξης θεωρούνται εντελώς περιττές ή στην καλύτερη περίπτωση η άσκησή τους επαφίεται στην επιλεκτική κρίση του ατόμου. Στη βιομηχανοποιημένη εποχή, που ζούμε, είναι της μόδας να χαρακτηρίζεται κανείς από ασυνέπεια, άνομες επιθυμίες και πάθη τόσο στην προσωπική όσο και στην κοινωνική του ζωή.

Η Βίβλος μάς προειδοποιεί μ’ αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία που απορρίπτει τον Θεό και προκαλούν τη δίκαιη κρίση Του. Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 1: 21-32 διαβάζουμε για την παρακμή της κοινωνίας που παραδόθηκε στην αμαρτία. Καθώς οι άνθρωποι απέρριψαν τον Θεό και θεώρησαν περιττό να Τον γνωρίσουν, ο Θεός τους παρέδωσε «…στη μωρία τους, και έτσι κάνουν ανάρμοστα πράγματα. Είναι γεμάτοι από κάθε λογής αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία. Είναι γεμάτοι φθόνο, φόνο, φιλονικία, απάτη και κακοήθεια. Κακολογούν και κατηγορούν ο ένας τον άλλο, μισούν το Θεό, είναι κακοποιοί, υπερήφανοι, αλαζόνες, σκέφτονται μόνο πως θα βλάψουν τους άλλους …..χωρίς σύνεση, δεν κρατούν το λόγο τους, δεν έχουν στοργή, διαλλακτικότητα και έλεος. Και ενώ γνωρίζουν καλά τη θεϊκή προειδοποίηση, πως όσοι συμπεριφέρονται έτσι είναι καταδικασμένοι σ’ αιώνιο θάνατο, όχι μόνο κάνουν (όλα όσα αναφέραμε), αλλά και επιδοκιμάζουν όσους βλέπουν να συμπεριφέρονται έτσι».

Η παραπάνω περιγραφή ταιριάζει απόλυτα και στην κατάσταση της δικής μας κοινωνίας σήμερα, τη στιγμή ,μάλιστα, που ο Θεός μάς καλεί: «…τα εξετάζετε όλα και να κρατάτε ό,τι είναι χρήσιμο. Να απέχετε από κάθε λογής πονηρό» (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:21-22). Πώς όμως μπορούμε να το πετύχουμε αυτό και να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Θεού; Τον δρόμο τον δείχνει η Βίβλος, καθώς σε πολλά σημεία της περιέχονται αναφορές στην πίστη (Α΄ Πέτρου 1:5-8), στον καρπό του Πνεύματος (Γαλάτες 5), στα χαρακτηριστικά της αληθινής αγάπης (Α΄ Κορινθίους 13) και στους Μακαρισμούς (Ματθαίος 5).

Υπάρχει ελπίδα. Μπορείς κι εσύ σήμερα να κάνεις βίωμα στη ζωή σου όλες τις ηθικές αρετές και τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στην Αγία Γραφή, αρκεί να εμπιστευτείς στη χάρη του Θεού και να αφήσεις Εκείνον να διαμορφώσει τον χαρακτήρα του Χριστού μέσα σου.

Μετάφραση- Διασκευή: Μαρία Γούδα Κοκτσίδου, Οδοντίατρος