EN ΨΥΧΡΩ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

Πραγματικά μεγάλο το ενδιαφέρον για τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Πρώτο και κύριο η δυνατότητα αυτοδυναμίας. Υπάρχουν λόγοι που φέρνουν τον Κυριάκο κοντά στο ζητούμενο αλλά και λόγοι που το καθιστούν μη εφικτό.

**
Πρώτα –πρώτα, ως συνήθως, λειτουργεί η λογική του «ώριμου φρούτου». Από τα λάθη της και τις παραλήψεις της αλλάζει μια κυβέρνηση κι όχι από τις προτάσεις της αντιπολίτευσης που άλλοτε θεωρούνται αναξιόπιστες και άλλοτε μη θελκτικές.
**
Στα ψιλά πέρασαν οι προγραμματικές θέσεις της Ν.Δ παρά την προσπάθεια αθηναϊκών ΜΜΕ να τα παρουσιάσουν με το ανάλογο περιτύλιγμα. Η Ν.Δ μαζεύει ψήφους θυμού και σε καμιά περίπτωση δεν επιβραβεύεται με αριστεία για την εναλλακτική της πρόταση.
**
Με βάση το θυμικό μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος και συνοδοιπόρο την πολιτική του αμνησία οδεύει με μεγάλες πιθανότητες για σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης.
**
Υπάρχουν βέβαια και αποτρεπτικοί παράγοντες που θα επηρεάσουν την εξέλιξη των γεγονότων πέρα από τα καθαρά «τεχνικά» θέματα όπως ο αριθμός των κομμάτων που μπαίνουν στη Βουλή κ.λ.π, κ.λ.π
**
Το ΚΙΝΑΛ θα είναι πιθανόν ο ρυθμιστής στην επόμενη Βουλή. Η συγκεχυμένη θέση της Φώφης που τη μια μέρα κλείνει το μάτι δεξιά και την άλλη αριστερά αλλά κυρίως δεξιά, ελλοχεύει τον κίνδυνο περαιτέρω συρρίκνωσης του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ και μαζική έξοδο προς τον Σύριζα με συνέπειες αρκετά προβλέψιμες.
**
Βέβαια το επιτελείο Μητσοτάκη δεν είναι χθεσινό. Αυτό που πάντα λέγαμε «σύστημα» φροντίζει με τον συμφερότερο τρόπο. Η διαρκής στρέβλωση των θέσεων Βαρουφάκη, η περίεργη πτώση της Χρυσής Αυγής και ο αφανισμός Βελλόπουλου είναι όπλα που χρησιμοποιούνται μαζικά για το μέγα ζητούμενο την αυτοδυναμία.
**
Δεν μπορώ να αξιολογήσω κατά πόσο ή μάλλον και σε τι ποσοστό θα επηρεάσει την τελική απόφαση κυρίως του κεντρώου χώρου η έπαρση που επικρατεί στο χώρο της Ν.Δ από τα μικρότερα έως τα ανώτερα στελέχη, μια έπαρση που βγαίνει απερίσκεπτα και παραδοσιακά κάθε που φτάνουν στην πηγή. Μόνο σούβλες που δεν στήθηκαν ακόμη για να επανιδρυθεί για μια ακόμη φορά το κράτος.
**
Δηλώσεις τοπικών στελεχών που από τη μια μέρα στην άλλη έκαναν το όλοι μαζί, εσείς κι εμείς προκαλούν αλγεινή εντύπωση και καταγράφουν έναν απαράδεκτο επαρχιωτισμό που δεν βοηθάει τον τόπο αλλά και τους ίδιους. Το εκλογικό σώμα ζητάει πολιτισμό, σοβαρότητα και απεχθάνεται τις κραυγές απ’ όπου και αν προέρχονται.

**