Η αθανασία και η παντοτινή νεότητα που πολλοί ύμνησαν στην τέχνη και περισσότεροι ήλπισαν ενδόμυχα, αποδεικνύονται μύθος, σύμφωνα με νέα έρευνα που βάζει τέλος στο αιώνιο ερώτημα για το αν μπορούμε να ζήσουμε αιώνια.
Οι επιστήμονες έχουν περάσει δεκαετίες προσπαθώντας να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες της γονιδιωματικής και της τεχνητής νοημοσύνης προκειμένου να βρουν τρόπο να αποτρέψουν ή ακόμη και να αντιστρέψουν τη γήρανση. Κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, ακαδημαϊκοί και επιστήμονες έχουν επενδύσει στη συγκεκριμένη βιομηχανία πάνω από 110 δισεκατομμύρια δολλάρια. Κι όμως, μάταια.
Μια νεα ερευνα επιβεβαιωνει πως πιθανοτατα δεν μπορουμε να επιβραδυνουμε τον ρυθμο γηρανσης λογω των βιολογικων περιορισμων.
Η έρευνα, αποτέλεσμα διεθνούς συνεργασίας επιστημόνων από 14 χώρες, συμπεριλαμβανομένων και ειδικών από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, εστίασε την υπόθεση του «αμετάβλητου ρυθμού γήρανσης» που λέει πως κάθε είδος έχει ένα σχετικά σταθερό ρυθμό γήρανσης από την ενηλικίωση.
«Τα ευρήματά μας στηρίζουν τη θεωρία πως, αντί για την επιβράδυνση του θανάτου, περισσότεροι άνθρωποι ζουν πιο πολύ λόγω της μείωσης της θνησιμότητας στις νεαρές ηλικίες» εξηγεί ο Χοσέ Μανουέλ Αμπούρτο από το Κέντρο Δημογραφικών Επιστημών Leverhulme της Οξφόρδης, το οποίο ανέλυσε δεδομένα γεννήσεων και θανάτων σε ορίζοντα πολλών αιώνων και σε πολλές ηπείρους.
«Συγκρίναμε τα στοιχεία γεννήσεων και θανάτων από ανθρώπους και άλλα πρωτεύοντα και διαπιστώσαμε πως το γενικό μοτίβο θνησιμότητας ήταν το ίδιο σε όλους. Αυτό υποδεικνύει πως βιολογικοί παράγοντες κι όχι περιβάλλοντος τελικά ελέγχουν τη μακροζωΐα» σημειώνει ο Αμπούρτο.
«Η στατιστική επιβεβαίωσε πως τα άτομα ζουν περισσότερο καθώς οι συνθήκες ζωής και υγείας βελτιώνονται, κάτι που οδηγεί σε αυξανόμενη μακροζωΐα έναν ολόκληρο πληθυσμό. Παρόλα αυτά, μια απότομη αύξηση στους ρυθμούς θανάτου, καθώς τα χρόνια εξελίσσονται σε γήρας, είναι ξεκάθαρο πως παρατηρείται σε όλα τα είδη», πρόσθεσε.
Αυτό που έλειπε από τις έρευνες τόσων δεκαετιών ήταν η σύγκριση τής διάρκειας ζωής διαφόρων πληθυσμών ζώων με εκείνη των ανθρώπων, προκειμένου να διαπιστωθεί τι οδηγεί στο γήρας και τελικά το θάνατο.
Η τελευταία αυτή έρευνα καλύπτει αυτό το κενό, διευκρινίζει ο Αμπούρτο»: «Η εκπληκτική αυτή συλλογή διαφορετικών δεδομένων μάς επέτρεψε να συγκρίνουμε τις διαφορές θνησιμότητας μέσα και ανάμεσα στα είδη».
«Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν πως, σε πληθυσμούς της ιστορίας, το προσδόκιμο ζωής ήταν χαμηλό καθώς πολλοί άνθρωποι πέθαιναν νέοι. Καθώς η ιατρική, κοινωνική και περιβαλλοντική εξέλιξη συνεχίστηκε, το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλέον ζουν περισσότερο τώρα. Παρόλα αυτά, η πορεία προς το θάνατο σε μεγάλη ηλικία δεν έχει αλλάξει» παρατηρεί ο ίδιος και καταλήγει:
«Η έρευνα αυτή καταδεικνύει πως η εξελικτική βιολογία υπερισχύει των πάντων και έως τώρα η ιατρική πρόοδος έχει σταθεί ανήμπορει να νικήσει τους βιολογικούς αυτούς περιορισμούς».
Με πληροφορίες από τη Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου