8 Μαΐου 2022

Μαμάδες που ξεχωρίζουν στο ζωικό βασίλειο

 

Μαμάδες που ξεχωρίζουν στο ζωικό βασίλειο | imommy.gr

 Όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους, οι μαμάδες των ζώων προστατεύουν έντονα τα παιδιά τους και θα κάνουν τα πάντα για να τα κρατήσουν ασφαλή. Τα χαρακτηριστικά που τις κάνουν μοναδικές.

Πολλές μαμάδες παραπονιούνται ότι τα παιδιά δεν έρχονται με βιβλίο οδηγιών. Τα ίδιο ισχύει και στο ζωικό βασίλειο. Αλλά με κάποιο τρόπο, όπως και με τους ανθρώπους, τα ζώα έχουν καταλάβει πώς να είναι καλές μαμάδες – και μερικά είναι απλά καταπληκτικά σε αυτό.

 Δείτε μερικές μαμάδες που ξεχωρίζουν στο ζωικό βασίλειο:

 Γορίλες

Μοιραζόμαστε το 98% του DNA μας με τους γορίλες, επομένως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι μαμάδες γορίλες είναι παρόμοιες με τις ανθρώπινες μαμάδες με πολλούς θετικούς τρόπους. Οι γορίλες δένονται και μένουν μαζί ως οικογενειακές μονάδες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους (άρρενες, γυναίκες και λίγα παιδιά). Πριν τα μωρά μάθουν να περπατούν σε ηλικία περίπου εννέα μηνών, καβαλούν στην πλάτη της μαμάς τους πιάνοντας τη γούνα της, κάτι που ξέρουν να κάνουν αμέσως μετά τη γέννησή τους.

Οι μητέρες προστατεύουν ιδιαίτερα τα μικρά τους και πολλές έχουν πεθάνει προσπαθώντας να προστατεύσουν τους απογόνους τους από λαθροκυνηγούς.

Ο γορίλας της δυτικής πεδιάδας, μαζί με τα άλλα τέσσερα υποείδη γορίλων, χαρακτηρίζεται ως «κρίσιμα απειλούμενος» λόγω κυνηγιού, απώλειας οικοτόπων και ασθενειών.

 Πολικές αρκούδες

Μια μαμά πολική αρκούδα πρέπει να κάνει κάποιες προσωπικές θυσίες για τη νεοσύλληψη του απογόνου της. Πρώτον, πρέπει να πάρει επιπλέον βάρος -πάνω από 400 κιλά- για να εξασφαλίσει ότι το έμβρυο δεν θα απορροφηθεί από το σώμα της. Στη συνέχεια, δεν τρώει για μερικούς μήνες, ενώ μπαίνει σε κατάσταση χειμερίας νάρκης πριν γεννήσει. Τα μικρά της είναι μικροσκοπικά -μόλις ένα κιλό- και αβοήθητα όταν γεννιούνται, αλλά ακόμα κι ενώ μεγαλώνουν, μένουν κοντά στις μαμάδες τους για δύο έως τρία χρόνια μαθαίνοντας πώς να επιβιώνουν. Τότε οι μαμάδες τους τούς μαθαίνουν να είναι ανεξάρτητα και φεύγουν!

Όπως όλες οι μεγάλες μητέρες, οι πολικές αρκούδες έχει αναφερθεί ότι ρισκάρουν τη ζωή τους για τη ζωή των μωρών τους.

Όλες οι πολικές αρκούδες θεωρούνται «ευάλωτες ή απειλούμενες» λόγω της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας που επηρεάζει τον βιότοπό τους, το κυνήγι και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

 Ουρακοτάγκοι

Ο δεσμός μαμάς-βρέφους ουρακοτάγκου είναι ένας από τους πιο ισχυρούς και οικείους στο ζωικό βασίλειο. Όπως πολλά ζώα, τα ουρακοταγκάκια εξαρτώνται πλήρως από τις μαμάδες τους στην αρχή. Ζυγίζοντας σχεδόν τέσσερα κιλά κατά τη γέννηση, προσκολλώνται στις μαμάδες τους, οι οποίες τα μεταφέρουν παντού και τους παρέχουν όλη τους την τροφή. Στην πραγματικότητα, οι μαμάδες ουρακοτάγκοι μεταφέρουν τα μωρά τους μέχρι τα πέντε τους χρόνια και μπορούν να τα θηλάσουν μέχρι τα οκτώ τους χρόνια!

Ακόμα κι όταν οι νεαροί ουρακοτάγκοι μπορούν να κυκλοφορήσουν μόνοι τους, συνήθως μένουν κοντά στη μαμά τους, ενώ όταν τελικά φύγουν από το «σπίτι», οι θηλυκοί ουρακοτάγκοι συχνά επιστρέφουν για επίσκεψη στις μαμάδες τους. Είναι, επίσης, συχνό φαινόμενο να δεις έναν νεαρό ουρακοτάγκο να κρατιέται χέρι-χέρι με τη μαμά του.

Καμηλοπαρδάλεις

Μετά από εγκυμοσύνη 15 μηνών, οι καμηλοπαρδάλεις γεννούν ένα καμηλοπαρδαλάκι που ζυγίζει 100 έως 150 κιλά και έχει ύψος 1 μέτρο και 80 εκατοστά! Σε λιγότερο από μισή ώρα, το μωρό καμηλοπάρδαλη αρχίζει να στέκεται και τελικά να περπατά με την ευγενική ενθάρρυνση της μητέρας του. Δεδομένου ότι οι νεαρές καμηλοπαρδάλεις δεν μπορούν να τρέξουν γρήγορα, η μητέρα του θα το κρύψει ή θα το αφήσει με άλλες μαμάδες καμηλοπαρδάλεις «παιδοκόμους» όσο εκείνη ψάχνει για τροφή.

Όπως οι άνθρωποι, τα μωρά καμηλοπαρδάλεις θα αρχίσουν να νοσταλγούν τη μαμά τους και θα την περιμένουν εκεί που την είδαν τελευταία φορά μέχρι να επιστρέψει. Και όπως οι περισσότερες μαμάδες, οι καμηλοπαρδάλεις δεν κοιμούνται πολύ. Είναι πάντα σε επιφυλακή, προστατεύοντας τον εαυτό τους και τους απογόνους τους, έτσι κοιμούνται συνολικά 30 λεπτά την ημέρα, συνήθως για λίγα μόνο λεπτά κάθε φορά.

Οι καμηλοπαρδάλεις είναι πλέον ευάλωτες στην εξαφάνιση, και πάλι λόγω λαθροθήρων και απώλειας οικοτόπων. Μόνο 97.500 καμηλοπαρδάλεις έχουν απομείνει στον κόσμο.

..

Ελέφαντες

Μερικοί άνθρωποι ενθαρρύνουν ένα νέο στυλ ανατροφής που ονομάζεται «μαμά ελέφαντας», το οποίο επικεντρώνεται στην προστασία και την ενθάρρυνση – καθόλου τυχαίο αφού οι ελέφαντες είναι ιδιαίτερα αφοσιωμένοι στους απογόνους τους. Όπως οι καμηλοπαρδάλεις, οι ελέφαντες μοιράζονται την ευθύνη της φροντίδας και της υπεράσπισης των μικρών τους. Οι μαμάδες ελέφαντες συχνά συγκεντρώνονται για να προστατεύσουν και να σώσουν ένα μωρό ελέφαντα, ακόμη και με δική τους ευθύνη.

Οι ελέφαντες είναι αγαπησιάρικα πλάσματα και οι μαμάδες μένουν κοντά στα μωρά τους, τα φέρνουν πίσω στην αγέλη αν ξεφύγουν, τα κάνουν μπάνιο, τα θηλάζουν και τους διδάσκουν δεξιότητες επιβίωσης. Εάν μια μαμά ελέφαντας πεθάνει πριν το μωρό της φτάσει τα δύο έτη, πιθανότατα το ελεφαντάκι δεν θα επιβιώσει, παρά τις προσπάθειες άλλων θηλυκών ελεφάντων. Και οι ελέφαντες μένουν με τις μητέρες τους κατά μέσο όρο 16 χρόνια.

Ο αριθμός αυτών των ευφυών και ευαίσθητων πλασμάτων στον πλανήτη συνεχίζει να μειώνεται λόγω της λαθροθηρίας, του παράνομου εμπορίου ελεφαντόδοντου και των συρρικνούμενων οικοτόπων.

 Τσιτάχ

Η μαμά τσιτάχ είναι μια σκληρά εργαζόμενη ανύπαντρη μητέρα, που πρέπει να μεγαλώσει από δύο έως οκτώ μικρά τη φορά. Εκτός από το να τα ταΐζει και να τα διδάσκει, πρέπει να τα προστατεύει από λιοντάρια, ύαινες και άλλα αρπακτικά. Για να κρατήσει τα μικρά της ασφαλή, η μητέρα τσιτάχ τα μεταφέρει σε μια νέα τοποθεσία κάθε λίγες μέρες. Τα μωρά θηλάζουν μέχρι να γίνουν περίπου οκτώ μηνών και μετά αρχίζουν να μαθαίνουν να καταδιώκουν και να κυνηγούν, παίρνοντας μαθήματα από τη μαμά ενώ εξασκούνται με τα αδέρφια τους.

Είναι γνωστό ότι τα τσιτάχ υιοθετούν ορφανά μικρά.

 Όπως πολλά μεγαλόσωμα αιλουροειδή, τα τσιτάχ είναι ευάλωτα στην εξαφάνιση και πολλοί ζητούν να προστεθούν στην Κόκκινη Λίστα της IUCN ως απειλούμενο είδος

Δεν υπάρχουν σχόλια: